105 lat temu na świat przyszedł Karol Wojtyła. Późniejszy papież Jan Paweł II dzieciństwo spędził w Wadowicach

Ojciec - Karol Wojtyła, w stopniu porucznika, był urzędnikiem administracji wojskowej. Matka Emilia z Kaczorowskich, prowadziła dom. Gdy Karol przyszedł na świat, jego brat Edmund miał 14 lat. W rodzinie, cztery lata przez narodzinami przyszłego papieża urodziła się też dziewczynka, Olga. Żyła tylko 16 godzin. Zmarła w dniu urodzin - 7 lipca 1916 roku.

Wojtyłowie to była pobożna rodzina. Na chrzcie Karolowi nadali drugie imię - Józef. Prawdopodobnie otrzymał je on po swoim chrzestnym - Józefie Kuczmierczyku, szwagrze Emilii.

Mieszkali tuż przy bazylice, w mieszkaniu w kamienicy obok rynku. Teraz jest tu Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II.

W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców Wadowic. Gdy Karol miał dziewięć lat, zmarła jego matka. Trzy lata później zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem w szpitalu w Bielsku - Białej, gdzie zaraził się od pacjentki szkarlatyną.

Po szkole powszechnej, w 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity. W pierwszej klasie gimnazjum, wstąpił do kółka ministranckiego prowadzonego przez księdza Kazimierza Figlewicza. W gimnazjum objawił się także talent pisarski i aktorski Karola. Grał w piłkę nożną, szczególnie na pozycji bramkarza.

Po maturze, w 1938 roku, Karol Wojtyła dostał się na polonistykę na Uniwersytet Jagielloński. Razem z ojcem, wówczas już emerytem, przeprowadzili się do Krakowa. Zamieszkali przy ulicy Tynieckiej.

Tutaj nie kończy się "wadowicka" część historii Karola Wojtyły. Potem wielokrotnie tu jeszcze wracał, jak ksiądz, biskup a potem już jako papież.

7 czerwca 1979 roku, Jan Paweł II po raz pierwszy, jako papież, przyjechał do swoich rodzinnych Wadowic. Wszedł do kościoła, ucałował chrzcielnicę, przy której został ochrzczony, a następnie pomodlił się przed obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Potem odwiedził swój dom rodzinny.

- Z wielkim wzruszeniem przybywam dziś do tego miasta, w którym się urodziłem. Wiadomo, jak wiele dla rozwoju ludzkiej osobowości i charakteru znaczą pierwsze lata życia, lata dziecięce, a potem młodzieńcze. Te właśnie lata łączą się dla mnie nierozerwalnie z Wadowicami, z tym miastem i z tą okolicą - przemawiał wtedy do tłumu mieszkańców, zgromadzonych przed bazyliką na rynku, dziś noszącym nazwę: plac Jana Pawła II.

Kolejny raz był w Wadowicach w trakcie pielgrzymki 13-15 sierpnia 1991 roku.

Pamiętne słowa o kremówkach wypowiedział podczas ósmej pielgrzymki w Polsce 5-17 czerwca 1999 roku. Wspominał dzieciństwo i młodość i prowadził "dialog" ze zgormadzonymi.