Tak dzisiaj wygląda Joanna Trzepiecińska. Ma 59 lat i nadal jest piękna. Aktorka wciąż ma w sobie to coś

Alicja "Alutka" Kossoń, żona Jędruli, którą stworzyła w "Rodzinie zastępczej", przez dziewięć lat była niekwestionowaną królową polskich seriali i kto wie, czy do dziś nie dzierży dumnie swych insygniów królewskich, bo ze świecą szukać drugiej tak piekielnie zdolnej, obdarzonej dystansem do siebie i poczuciem humoru, aktorki.

Nigdy nie bywała na czerwonych dywanach, zawsze strzegła swojej prywatności, a to, czym chciała dzielić się z publicznością wypowiadała poprzez swoje role filmowe, teatralne czy też w czasie recitali. Dziś wszystko, co widzowie chcieliby wiedzieć o 56-letniej Joannie Trzepiecińskiej, albo raczej to, o czym sama chce mówić, znaleźć można na jej profilu społecznościowym. Aktorka, przede wszystkim spełnia się w roli matki 20-letniego Wiktora oraz 18-letniego Karola, którym pokazuje piękno świata i piękno sztuki. Jeśli akurat nie gra w teatrze, to to chodzi po górach, odwiedza skanseny, zajmuje się ceramiką i lepi najpiękniejsze garnki oraz inne przedmioty użytku codziennego, podróżuje dalej i bliżej solo, z przyjaciółmi, z synami lub z partnerem.

Jej Facebook kipi od mało uczęszczanych, malowniczych zakątków świata, wydarzeń kulturalnych, a przede wszystkim jest otwartą galerią sztuki, po której Joanna Trzepiecińska oprowadza swoich obserwatorów niczym wytrawna kurator i wrażliwy na piękno człowiek. W jednym z ostatnich wpisów przyznała otwarcie, że jej marzeniem są studia na kierunku historia sztuki i kto wie, czy ta uśmiechnięta dziewczyna, dla której czas się zatrzymał, która całe życie ma burzę złocistych loków na głowie, wspaniała aktorka, która grała u największych reżyserów filmowych i teatralnych, która tak pięknie śpiewa o "Truskawkach w Milanówku" i opowiada o dzieciństwie w Tomaszowie, nie weźmie tej nowej roli!

Ukończyła szkołę muzyczną w klasie fortepianu i fletu, a w 1988 roku obroniła dyplom warszawskiej PWST. Debiutowała na małym ekranie w "Rzece kłamstw" w reż. Jana Łomnickiego. Filmowo dała się zapamiętać w komedii erotycznej "Sztuka kochania" w reż. Jacka Bromskiego czy "Papierowym małżeństwie", debiucie fabularnym Krzysztofa Langa, a kreacja w filmie psychologicznym Andrzeja Barańskiego "Nad rzeką, której nie ma" przyniosła jej nominację do nagrody Złotych Lwów za pierwszoplanową rolę kobiecą na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.