Sok z winogron. Przepis na naturalny eliksir na odporność

W wielu polskich ogrodach rosną winorośle, które późnym latem i wczesną jesienią obsypują się mnóstwem owoców. Zwykle winogron jest tak dużo, że nie da się ich na bieżąco zjeść. Dlatego na przełomie września i października, gdy winogrona są już odpowiednio dojrzałe, warto przygotować sok z winogron. Przepis jest bardzo prosty, a do przygotowania soku potrzebne będą tylko 3 składniki:

• 5 kg winogron,
• 1/2 kg cukru,
• kilka łyżek wody.

Jak przygotować sok z winogron z sokownika na zimę?

1. Winogrona oddzielamy od szypułek, myjemy dokładnie.
2. Przekładamy owoce do sokownika, czyli potrójnego, piętrowego garnka, w którym sok przygotowywany jest za pomocą pary wodnej. Owoce wsypujemy do górnego garnka, pod nim znajduje się garnek z wężykiem, w którym zbiera się sok, a na samym dole garnek z wodą.
3. Nalewamy odpowiednią ilość wody do najniżej umieszczonego garnka i gotujemy ok. godzinę, pilnując, aby woda nie wyparowała w całości. W miarę potrzeby należy jej dolewać.
4. Sok zlewamy do oddzielnego garnka, dodajemy cukier i gotujemy przez ok. 15 minut, aż cukier się rozpuści.
5. Jeszcze gorący sok z winogron przelewamy do wyparzonych szklanych butelek lub słoików. Zakręcamy szczelnie czyste nakrętki.
6. Po wystygnięciu należy sprawdzić, czy wszystkie pojemniki są hermetycznie zamknięte.

Przechowujemy w ciemnym i chłodnym miejscu.

Jak przygotować sok z winogron bez sokownika?

1. Winogrona oddzielone od szypułek myjemy i przekładamy do dużego garnka.
2. Dodajemy kilka łyżek wody. Tyle, żeby winogrona się nie przypaliły. Owoce można lekko rozgnieść, aby szybciej puściły sok. Dosypujemy cukier i mieszamy, aby się rozpuścił.
3. Gotujemy całość na małym ogniu 25-30 minut, od czasu do czasu mieszając.
4. Po tym czasie przecieramy owoce przez sito.
5. Następnie jeszcze gorący sok przelewamy do butelek i dokładnie zakręcamy, aby wieczko się zassało. Jeśli sok jest już zbyt chłodny, trzeba go podgrzać i wciąż gorący wlać do wyparzonych butelek, aby szczelnie się zamknął.
6. Przechowujemy w ciemnym i chłodnym miejscu.

Winogrona to owoce winorośli właściwej (Vitis vinifera), która pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i jest jedną z najstarszych roślin uprawianych przez człowieka. W jej obrębie wyróżniane są dwa podgatunki: winorośl właściwa leśna (dziko rosnąca) i winorośl właściwa uprawna.

Natomiast wśród winorośli uprawnych występuje wiele odmian uprawianych na całym świecie. W Polsce szczególnie popularne są odmiany ciemnych winogron, takie jak winorośl Maréchal foch, Schuyler, Cascade. Są to odmiany mrozoodporne o ciemnych, fioletowych lub prawie czarnych owocach i słodko-kwaśnym smaku.

Owoce winorośli można jeść na surowo, a w przetwórstwie służą głównie do produkcji wina, a także soków, galaretek, dżemów i octu winnego. Nasiona wykorzystywane są do pozyskiwania oleju z pestek winogron.

Ciemne winogrona zawierają najwięcej związków bioaktywnych. Ciemnofioletowe owoce zapewniają witaminy A, C, E, K oraz z grupy B, a także składniki mineralne, takie jak wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, miedź, cynk, jod, chlor i bor.

Sok z ciemnych winogron zawiera duże ilości zwalczających wolne rodniki antyoksydantów, takich jak katechiny, proantocyjanidyny, kwasy fenolowe, resweratrol i kwercetyna, a także cukrów (glukoza i fruktoza), błonnik pokarmowy w postaci garbników i pektyn, kwasów organicznych: cytrynowego, mrówkowego, jabłkowego, winowego. Winogrona mają wysoką zawartość węglowodanów, które dostarczają sporo energii - 100 g winogron ma aż 70 kcal.

Winogrona już 5 tys. lat temu były uprawiane i znane ze swoich prozdrowotnych właściwości. W medycynie niekonwencjonalnej istnieje nawet pojęcie ampeloterapia, czyli leczenia za pomocą soku, owoców i wina z winogron.

Warto docenić właściwości soku z winogron, który:

• wspiera układ krążenia - dzięki zawartości przeciwutleniajączy chroni naczynia krwionośne przed uszkodzeniami, obniża poziom "złego" cholesterolu LDL i zapobiega jego odkładaniu się w naczyniach krwionośnych, a także je rozszerza. Dzięki temu zmniejsza ryzyko rozwoju miażdżycy i choroby wieńcowej serca, a także zawału serca czy udaru mózgu,
• obniża ciśnienie krwi - dzięki czemu wspomaga leczenie nadciśnienia tętniczego,
• działa przeciwzapalnie i przeciwnowotworowo - między innymi za sprawą obecnego w skórce winogron resweratrolu, który jest silnym antyoksydantem, a więc zwalcza stres oksydacyjny likwidując wolne rodniki oraz hamuje namnażanie się komórek nowotworowych,
• odmładza - zawarte w soku z ciemnych winogron antyoksydanty zwalczają wolne rodniki i tym samym spowalniają procesy starzenia. Chronią skórę przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych, zwiększają jej elastyczność, pomagają wygładzać zmarszczki. Zawarte w soku winogronowym witaminy odżywiają, a barwniki karotenowe poprawiają koloryt skóry; chronią też skórę i oczy przed promieniowaniem UV,
• wspomaga trawienie - garbniki i pektyny korzystnie wpływają na florę bakteryjną jelit, sprzyjają namnażaniu się "dobrych" bakterii, dzięki czemu regulują pracę układu pokarmowego, zapobiegają zaparciom oraz wspierają układ odpornościowy,
• działa przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo - sok z winogron wspomaga leczenie infekcji grzybiczych, wirusowych i bakteryjnych, ponieważ hamuje rozwój drobnoustrojów oraz wspomaga niszczenie już obecnych w organizmie patogenów,
• łagodzi objawy alergii - m.in. dzięki zawartości proantocyjanidyn zmniejsza stan zapalny,
• pomaga utrzymać prawidłową masę ciała - pomimo tego, że sok winogronowy jest dość kaloryczny, zawarte w nim substancje takie jak resweratrol, polifenole i proantocyjanidyny wspomagają metabolizm i zmniejszają odkładanie się tkanki tłuszczowej zwłaszcza przy diecie zasobnej w tłuszcze. Dawki cukru z owoców trzeba jednak uwzględnić w diecie i zmniejszyć porcje innych słodkich produktów.

Na sok z winogron powinny uważać i stosować go w niewielkich ilościach osoby chorujące na cukrzycę, z insulinoopornością, zespołem metabolicznym i otyłe. Ze względu na wysoką zawartość cukrów prostych, takich jak fruktoza, glukoza, maltoza i sacharoza, jest on dość kaloryczny, a przede wszystkim podwyższa stężenie glukozy we krwi.