Spadła z 10 kilometrów i przeżyła. Naukowe wyjaśnienie cudu

Eksplozja nad Czechosłowacją

Lot 367 linii JAT wystartował z Zagrzebia kierując się do Kopenhagi. Na pokładzie znajdowali się pasażerowie i załoga, którzy nie spodziewali się nadchodzącej tragedii. Samolot leciał rutynowo na wysokości ponad dziesięciu tysięcy metrów nad terytorium Czechosłowacji. Nic nie zapowiadało katastrofy, która miała się wydarzyć w ciągu kilku chwil.

Eksplozja w komorze bagażowej rozerwała maszynę na części. Oficjalny raport bezpieczeństwa lotniczego wskazał na bombę podłożoną w walizce. Jugosłowiańskie władze podejrzewały separatystyczną grupę chorwackich nacjonalistów o przeprowadzenie zamachu. Mimo śledztwa nikt nigdy nie został aresztowany w związku z tym atakiem.

Samolot rozpadł się w powietrzu tworząc deszcz szczątków spadających na ziemię. Wszyscy pasażerowie i członkowie załogi zginęli w wyniku eksplozji lub uderzenia o ziemię. Wśród ofiar znaleźli się ludzie różnych narodowości podróżujący w rutynowej podróży międzynarodowej. Nikt nie spodziewał się, że ktokolwiek mógł przeżyć taką katastrofę.

Ratownicy przybyli na miejsce katastrofy w okolicach Srbskej Kamenicy. Między pogiętymi blachami ogona samolotu znaleźli młodą kobietę. Vesna Vulović, dwudziestojednoletnia stewardessa, wciąż żyła mimo upadku z niebotycznej wysokości. Jej przeżycie wydawało się niemożliwe z punktu widzenia medycyny i fizyki.

Droga do odzyskania zdrowia

Stan Vesny był krytyczny po odnalezieniu w gruzach. Miała pękniętą czaszkę, złamane trzy kręgi, obie nogi i żebra. Miednica również uległa złamaniu w wyniku uderzenia. Od pasa w dół jej ciało było całkowicie sparaliżowane. Lekarze nie dawali większych szans na przeżycie, a już na pewno nie wierzyli w powrót do normalności.

Vulović spędziła kilka dni w śpiączce walcząc o życie. Następnie czekały ją miesiące hospitalizacji i intensywnej rehabilitacji. Przeszła dwie skomplikowane operacje, które miały przywrócić sprawność jej ciała. Proces powrotu do zdrowia był długi i bolesny, wymagający ogromnej determinacji.

Wbrew prognozom medycznym Vesna odzyskała władzę w nogach. Choć do końca życia chodziła lekko utykając, osiągnięcie to uznano za medyczny fenomen. Jej organizm wykazał niezwykłą zdolność do regeneracji po tak poważnych obrażeniach. Lekarze do dziś zastanawiają się nad czynnikami, które pozwoliły jej przeżyć.

Najbardziej zaskakującym aspektem jej powrotu do zdrowia był brak strachu przed lataniem. Vesna nie pamiętała samej katastrofy i późniejszych godzin. Ta amnezja okazała się psychologicznym błogosławieństwem pozwalającym jej normalnie funkcjonować. Po wyzdrowieniu nie obawiała się podróży samolotem.

Życie po katastrofie

Vesna Vulović stała się światową sensacją dzięki swojemu przeżyciu. Księga Rekordów Guinnessa oficjalnie uznała ją za osobę, która przeżyła najwyższy upadek bez spadochronu. Zaproszono ją do Londynu na specjalną uroczystość z udziałem Paula McCartneya. Jej historia obiegła media na całym świecie przyciągając uwagę milionów ludzi.

Jednak sława nie przyniosła jej szczęścia ani spokoju. W latach dziewięćdziesiątych wzięła udział w protestach antyrządowych podczas rozpadu Jugosławii. Linie lotnicze JAT zwolniły ją z pracy za działalność polityczną. Władze unikały jej aresztowania obawiając się negatywnego rozgłosu medialnego związanego z uwięzieniem tak znanej osoby.

Vulović kontynuowała działalność prodemokratyczną aż do obalenia Socjalistycznej Partii Serbii w październiku 2000 roku. Następnie wspierała Partię Demokratyczną i opowiadała się za wstąpieniem Serbii do Unii Europejskiej. Jej zaangażowanie polityczne było konsekwencją przekonań o potrzebie zmian w kraju.

Ostatnie lata życia spędziła w odosobnieniu w swoim mieszkaniu w Belgradzie. Po rozwodzie żyła samotnie na niewielkiej emeryturze. Zmagała się z poczuciem winy ocalałego, pytając się dlaczego to właśnie ona przeżyła. Vesna Vulović zmarła w grudniu 2016 roku w wieku sześćdziesięciu sześciu lat, pozostawiając po sobie niezwykłą historię ludzkiej wytrzymałości.