Starogard Gdański: Lasy na Kociewiu skrywają niezwykłe zjawisko. Żółta substancja potrafi się przemieszczać! Nie jest to zwierzę, roślina ani grzyb

Organizmy w przyrodzie przybierają niekiedy fantastyczne formy i barwy, które pobudzają wyobraźnię. Z "masłem czarownicy" są związane legendy z różnych stron świata. Dawniej było uznawane za dowód na działalność czarownic lub skandynawskich trolli, którzy marnotrawili skradzione mleko, pozostawiając po sobie tajemnicze ślady w lesie.

W Polsce według ludowych wierzeń pojawienie się tego "osobnika" w gospodarstwie, wiązało się z wielką trwogą. Twór ten bowiem powodował straty - mleko kisło, a koniom miały robić się kołtuny.

"Masło czarownicy" posiada niektóre cechy typowe dla roślin, grzybów i zwierząt, ale nie należy do żadnej z tej grupy. To bardzo archaiczny organizm. Wyjątkową okazję na spotkanie z tym niesamowitym przyrodniczo tworem miała pani Ania, która wybrała się na grzybobranie do malowniczych lasów w Ocyplu na Kociewiu.

- Jestem grzybiarką z 40 letnim stażem i dziś po raz pierwszy napotkałam "masło czarownicy". Nie jest ono rośliną, zwierzęciem ani też grzybem, ale potrafi się poruszać. Spaceruje z prędkością do 0,5 cm na godzinę. Jego ziemska historia liczy 1.5 miliarda lat. Taka ciekawostka z Borów Tucholskich - opowiada nam pani Ania.

W wolnej chwili śluzowiec, wykwit piankowaty - bo tak się nazywa "masło czarownicy" wchłania bakterie, utrzymując w sobie zabójcze stężenia metali ciężkich, głównie cynku.

- Śluzowce nie są ani grzybami, ani zwierzętami. Trudno do końca określić czym są. Badania trwają od XVII wieku, kiedy to zakwalifikowano je do grzybów, dając im nazwę "śluzo-grzyby". Nie wszyscy się z tym zgadzali i związali je z prymitywnymi organizmami zwierzęcymi - stąd z kolei wzięła się nazwa "śluzozwierz". Obecnie wiemy że mają cechu obu organizmów - opowiada Radosława Krysiak, rzeczniczka prasowa Nadleśnictwa Lubichowo. - Śluzowce są bardzo "stare". Pojawiły się na Ziemi ponad 600 milionów lat temu. Wykwit piankowaty w Polsce bywa najczęściej obserwowany w lasach: na opadłych liściach lub starych gnijących pniach czy kłodach, może występować też w zapomnianych parkach. Ciekawostką jest że może się przemieszczać za pomocą nibynóżek i może reagować na bodźce.

Masło czarownicy uważane jest za nie jadalne. Choć w różnych rejonach świata nie brakuje śmiałków, którzy je zbierają i przyrządzają, jak jajecznicę. Jednak wiąże się to z dużym ryzykiem dla zdrowia. To stworzenie upodobali sobie mieszkańcy Meksyku oraz ukraińskich Karpat.

- Zwykle uznawany za niejadalny, gdyż ma bardzo dużą zdolność akumulowania w sobie metali ciężkich. To po prostu wspaniały okaz do obserwacji i robienia zdjęć - podsumowuje Radosława Krysiak.