"Płonący krzew" to hit jesiennego ogrodu. Zachwyca kolorem jak żaden

Trzmielina oskrzydlona jest blisko spokrewniona z dziko rosnącą w Polsce trzmieliną pospolitą oraz uprawianą w ogrodach - trzmieliną Fortune`a i japońską. W naturze rośnie we wschodniej Azji, ale w naszym klimacie czuje się bardzo dobrze. Ma przy tym niewielkie wymagania uprawowe. To sprawia, że nadaje się do większości ogrodów, a także dla mniej doświadczonych ogrodników.

Trzmielina oskrzydlona(Euonymus alatus) bywa też nazywana trzmieliną czerwoną, a z angielska - płonącym krzewem (burning bush).

To średniej wielkości krzew (dorasta do 2-3 m wys.) o ładnym, rozłożystym pokroju. Przeważnie jest równie szeroka, co wysoka. Trzmielina oskrzydlona latem wygląda ładnie, ale dość zwyczajnie. Wprawdzie na przełomie wiosny i lata kwitnie, ale jej kwiaty są zielonkawe i niepozorne, trudno je dostrzec wśród liści. Te są intensywnie zielone (wiosną jaśniejsze) i mają eliptyczno-lancetowaty kształt. Za to prawdziwy pokaz urody daje jesienią, kiedy jej liście przebarwiają się na wyjątkowo intensywny, czerwono-purpurowy kolor. Stąd właśnie określenie "trzmielina czerwona".

Liście tego krzewu opadają jesienią, jednak trzmielina oskrzydlona zimą wygląda również interesująco. Na początku zimy zdobią ją jeszcze ciekawe, różowo-pomarańczowe owoce, a przez cały ten okres na pędach widoczne są tzw. listwy korkowe. Ciągną się one wzdłuż pędów, tworząc rodzaj skrzydełek. To właśnie od tej cechy pochodzi określenie "oskrzydlona" w nazwie trzmieliny.

Owoce trzmieliny oskrzydlonej są trujące dla ludzi innych ssaków, natomiast chętnie i bez szkody dla zdrowia jedzą je ptaki. Ponieważ owoce wyglądają bardzo atrakcyjnie (to pomarańczowe, okrągłe nasiona w różowych, pękających "torebkach"), zastanówmy się nad sadzeniem trzmieliny w ogrodach, gdzie bawią się dzieci. Owoce trzmieliny mogą je łatwo skusić. Warto wiedzieć, że trujące owoce mają wszystkie trzmieliny, także pospolita, japońska i Fortune`a.

Trzmielinę oskrzydloną trzeba sadzić w słonecznych miejscach. Wprawdzie w zacienionych miejscach również będzie rosła, ale jesienią jej liście nie będą dobrze wybarwiać się. Im więcej słońca, tym czerwieńsza będzie trzmielina, a to jej główny walor ozdobny.

Poza tym trzmielina prawie nie ma wymagań. Jest tolerancyjna co do ziemi, ważne jednak, żeby była przepuszczalna. Na gliniastym, podmokłym podłożu nie będzie dobrze rosła. Za to radzi sobie z suszą - podlewać trzeba tylko młode rośliny przy braku opadów, a starsze przy przedłużającej się suszy i upałach. Jest też odporna na mróz oraz zanieczyszczenie powietrza, a nawet zasolenie ziemi. To sprawia, że nadaje się nie tylko do przydomowych ogrodów, ale także do nasadzeń miejskich, także przy drogach.

Trzmielina Compactus to atrakcyjna odmiana trzmieliny oskrzydlonej. Charakteryzuje się ona powolnym wzrostem i mniejszymi rozmiarami, bo dorasta do ok. 1 m. Ma też zwarty, kulisty pokrój. Na jej pędach nie zawsze występują listwy korkowe. Doskonale nadaje się do mniejszych ogrodów.

Bardzo ciekawie prezentują się też trzmieliny oskrzydlone na pniu (pienne), czyli szczepione. Mają one formę drzewka o prostym pniu i niemal kulistej koronie. Kupując trzmielinę oskrzydloną na pniu, warto zwrócić uwagę na wysokość szczepienia (w sprzedaży są drzewka o różnych wysokościach - od 70 do 180 cm). Podkładka (pień) już nie będzie rosła na wysokość, natomiast będzie rozrastać się sama korona.

Trzmielina oskrzydlona dobrze znosi cięcie, choć nie jest to zabieg absolutnie konieczny. Najczęściej sama utrzymuje ładny i zwarty pokrój, a także nie rozrasta się nadmiernie. Jednak jeśli kupimy młode, słabo rozkrzewione rośliny, warto je przycinać regularnie przez pierwsze dwa-trzy lata, dzięki czemu zagęszczą się. Robi się to wiosną, skracając pędy o ok. 1/3 długości.

Ponadto co roku wiosną wykonuje się cięcie sanitarne trzmieliny, usuwając suche czy połamane pędy. Odmiany karłowe, takie jakie Compactus, nie wymagają cięcia (poza sanitarnym). Trzmielinę oskrzydloną można sadzić także jako żywopłot - wtedy przycina się go wiosną, a następnie latem (w czerwcu/lipcu).

Trzmielina oskrzydlona w ogrodzie wygląda pięknie jako soliter, posadzony na trawniku. Równie efektownie prezentuje się na tle ścian domu, szczególnie jasnych lub szarych. Ale można ją także sadzić jako część rabaty krzewiasto-kwiatowej. Najlepiej posadzić przy niej rośliny, które kwitną późnym latem i jesienią, takie, jak odmiany rudbekii, chryzantemy, czy jesienne astry bylinowe (tzw. marcinki). Ładnie wygląda także w towarzystwie traw ozdobnych.

Trzmieliny oskrzydlone można sadzić także jako żywopłot, czy to jednogatunkowy, czy to w towarzystwie takich krzewów, jak pęcherznice (np. o żółtawych liściach), forsycje, tawuły norweskie.