Zakopane: Bieg po Oddech. Pobiegli, by pomóc chorym na mukowiscydozę

Choć pogoda tego dnia była kapryśna, atmosfera w parku miejskim w Zakopanem - gdzie zlokalizowano start i metę - nie miała sobie równych. O godzinie 10.00 kilkuset biegaczy ruszyło w pięciokilometrową trasę ulicami miasta.

- Mamy odebranych 850 pakietów startowych. Łącznie do obu edycji - stacjonarnej i wirtualnej - zapisało się w tym roku ponad 1600 osób. Wśród nich są zarówno chorzy, ich rodziny, lekarze, fizjoterapeuci, jak i osoby, które po prostu chcą nas wesprzeć - mówiła tuż przed biegiem Magdalena Czerwińska-Wyraz, wiceprezes Towarzystwa.

Do Zakopanego zjechali uczestnicy z całej Polski. Część z nich wraca co roku, inni dołączają przypadkiem - jak para turystów, która zobaczyła bieg w poprzednie wakacje i w tym roku specjalnie wzięła urlop, aby wystartować. - To impreza pełna radości i dobrej energii - podkreśla Czerwińska-Wyraz.

Bieg po Oddech to nie tylko wydarzenie sportowe, ale też finansowe wsparcie dla osób chorych na mukowiscydozę. Pieniądze ze sprzedaży pakietów startowych są bowiem przeznaczane na wsparcie osób chorych. W tym roku zapisało się około 60 podopiecznych towarzystwa, którzy mimo ograniczeń zdrowotnych chcą wziąć udział w zawodach.

- Jestem tu trzeci raz, choć miałam dłuższą przerwę. Dzięki nowym lekom wróciłam do sportu i dziś 5 kilometrów nie jest dla mnie problemem. Wczoraj z chłopakiem zrobiliśmy 16 kilometrów do Morskiego Oka - mówiła Gosia Wójtowicz z Cieszyna, chora na mukowiscydozę.

Podobne doświadczenia ma Paulina, również startująca w biegu. - Każdego dnia muszę poświęcić dwie godziny na fizjoterapię, żeby w ogóle zacząć normalnie funkcjonować. Sport jest dla mnie dodatkową motywacją i formą rehabilitacji. To nie jest łatwe, ale daje ogromną satysfakcję - mówiła.

Od pierwszej edycji w 2016 roku Bieg po Oddech stał się nie tylko stałym punktem kalendarza biegowego w Zakopanem, ale przede wszystkim narzędziem realnej pomocy. W ciągu dekady udało się zebrać 730 tys. zł, które przeznaczono na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, wsparcie psychologiczne, dietetyczne czy programy domowej rehabilitacji.

- Dziś ogromna większość chorych w Polsce ma dostęp do leczenia przyczynowego. To zmieniło oblicze mukowiscydozy - z choroby śmiertelnej w dzieciństwie stała się chorobą przewlekłą. Średnia życia chorych wydłużyła się do około 35 lat. Ale to wciąż bardzo trudna, wymagająca ogromnej dyscypliny codzienność - tłumaczy Paweł Smoliński, prezes Towarzystwa. - Nasi podopieczni potrzebują fizjoterapii, rehabilitacji, wsparcia psychologicznego i doradczego, zwłaszcza że coraz więcej z nich wchodzi w dorosłość.

W całym kraju żyje około 1800 osób chorych na mukowiscydozę. Co roku rodzi się kolejne 50-60 dzieci, które trafiają pod opiekę Polskiego Towarzystwa Walki z Mukowiscydozą.

- Mamy nadzieję, że rozwój terapii sprawi, iż choroba w przyszłości stanie się w pełni uleczalna. A do tego czasu chcemy robić wszystko, aby nasi pacjenci mogli żyć pełniej i dłużej - podsumowuje prezes Smoliński.