Nazwa rezerwatu nie jest przypadkowa. Już w czasach Ordynacji Czartoryskich teren ten określano jako las zapaśny - specjalnie wydzielony fragment, który miał stanowić zapas drewna na sytuacje nadzwyczajne. W archiwalnych dokumentach opisywano go jako jedną z najpiękniejszych części dawnego Klucza Sieniawskiego, pełną zwierzyny i drzew o imponujących rozmiarach. Do dziś dominują tu potężne buki i dęby, których wiek szacuje się nawet na około 200 lat.
Nietoperze, sowy i pomnikowe drzewa
Rezerwat chroni nie tylko krajobraz, lecz także rzadkie gatunki zwierząt. Występują tu m.in.:
Iwona Pavlović o kolejnej edycji "Tańca z gwiazdami". Zdradziła, kogo chciałaby zobaczyć na parkiecie
- mopek zachodni (Barbastella barbastellus) - rzadki nietoperz, którego pokarm w większości stanowią nocne motyle,
- puszczyk uralski (Strix uralensis) - duża, terytorialna sowa, która co roku wyprowadza tu lęgi.
Na obszarze Lasu Zapaśnego rośnie również ponad 35 drzew o statusie pomników przyrody, głównie potężnych sosen, buków i dębów.
107. rezerwat na Podkarpaciu
Decyzję o utworzeniu rezerwatu podpisał Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie, Sławomir Serafin. "Las Zapaśny" jest już 107. rezerwatem w województwie i jednym z obszarów realizowanych w ramach ogólnopolskiej inicjatywy "100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych".
Starania o objęcie Lasu Zapaśnego ochroną trwały od 2019 roku, a wśród osób szczególnie zaangażowanych wymieniany jest nadleśniczy Nadleśnictwa Sieniawa Janusz Starzak.
Hołd dla sieniawskich leśników
Na terenie rezerwatu odsłonięto pamiątkowy, ośmiotonowy obelisk, który przypomina o ludziach opiekujących się tutejszymi lasami oraz o tych, którzy zginęli podczas wojny lub zmarli w wyniku powojennych represji. Upamiętniono m.in.:
- Jana Ligmana,
- Józefa Małkowskiego,
- prof. Kazimierza Sucheckiego - dyrektorów lasów Ordynacji Czartoryskich.
Ochrona i zachowanie dziedzictwa
Część rezerwatu - około 8 ha - pozostanie całkowicie wyłączona z ingerencji człowieka, co pozwoli przyrodzie rozwijać się w pełni naturalnie. Na pozostałym terenie prowadzona będzie ochrona czynna, będąca przykładem łączenia tradycyjnej gospodarki leśnej z troską o bioróżnorodność.
To miejsce, które ma chronić cenne ekosystemy, ale też przypominać o wielopokoleniowej pracy sieniawskich leśników i historii lasów Ordynacji Czartoryskich.
