Rybnik: Klub Face2Face otawrto w pandemii. Sąd ogłosił wyrok

Sprawa klubu Face2Face i jego właściciela Marcina Kozy (mimo iż był oskarżonym, wyraził zgodę na używanie jego pełnego imienia i nazwiska oraz wizerunku) dotyczy okresu pandemii koronawirusa i obowiązujących w jej trakcie obostrzeń związanych m.in. z działalnością klubów tanecznych. W związku ze sprawą interweniowała policja.

Marcina Kozę oskarżono o sprowadzenie zagrożenia dla życia i zdrowia wielu osób, w związku z otwarciem klubu.

Z oskarżeniem Marcin Koza się nie zgadza. Przekonuje, że ówczesne prawo było niezgodne z konstytucją i stosowano je wybiórczo, jako przykład podając m.in. imprezę sylwestrową z TVP, w której miało uczestniczyć 2,5 tysiąca osób. Argumentuje też, że w klubie stosowano środki ochrony przed zakażeniem COVID-19. Za stawiany mu zarzut groziła mu kara nawet 8 lat więzienia.

W trakcie procesu przesłuchano m.in. głównego oskarżonego, policjantów interweniujących w jego klubie, a także przedstawicieli instytucji.

Sąd Okręgowy w Rybniku uniewinnił Marcina Kozę, właściciela klubu Face2Face, którego prokuratura oskarżyła o sprowadzenie niebezpieczeństwa dla zdrowia i życiu wielu osób. Skarb Państwa musi też mu zwrócić koszty związane z pracą adwokata. Przedsiębiorca w chwili ogłoszenia wyroku uśmiechnął się i wymownie schował twarz za dłońmi, a obecna na sali publiczność biła brawa.

W ustnym uzasadnieniu sędzia Barbara Wajerowska-Oniszczuk przyznała - oceniając zebrany materiał dowodowy - że prokurator nie przełamał zasady domniemania niewinności w trakcie całego toczącego się postępowania.

- Ta sprawia jest nietypowa i wymaga szczegółowej analizy jej okoliczności - przyznała sędzia Barbara Wajerowska-Oniszczuk.

Zaznaczyła, że nie uszła uwadze sądu, podnoszona przez obronę i oskarżonego wadliwość i niekonstytucyjność stosowanego w czasie stanu epidemii prawa związanego z nakazami i zakazami. Jednocześnie podkreślono, że ta kwestia nie jest pierwszorzędna w świetle kwalifikacji prawnej zarzutu. Dlatego sąd nie odnosił się w uzasadnieniu do tej kwestii.

- Sąd zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji w okresie pandemii i roli, jaką w tym okresie odgrywała dyscyplina społeczna związana z koniecznością przestrzegania zasad i obostrzeń celem unikania rozszerzania się pandemii. Nie zwalnia to jednak sądu z obowiązku badania, czy działania oskarżonego, niestety niestosującego się do tych zasad, wypełniły przesłanki artykułu 165 kodeksu karnego - można było usłyszeć.

Jak podkreślono, w tym przypadku konieczne było nie tylko ustalenie, czy oskarżony naruszył nakazy i zakazy, ale czy doprowadził do tego, że wirus dotarł do kolejnej grupy osób.

Sędzia zwróciła uwagę, że oskarżyciel publiczny nie udowodnił oskarżonemu sprowadzenie niebezpieczeństwa. - Aby uznać, że doszło do zarzucanego oskarżonemu przestępstwa, oskarżyciel publiczny musiałby wykazać, że w okresie objętym zarzutem, a więc od 23 stycznia 2021 do 5 lutego 2021 na terenie jego dyskoteki Face2Face, wskutek zorganizowanej przez niego wbrew zakazowi imprezy znajduje się osoba z aktywnym wirusem. Bo tylko takie ustalenia mogły prowadzić do badania dalszej odpowiedzialności karnej Marcina Kozy. Istotne jest bowiem, czy w tym czasie był na terenie dyskoteki ktoś, kto zarażał tym wirusem, czy też miał, chociaż potencjalną możliwość w tym kierunku. A co za tym idzie, ustalenie, czy niestosowanie się oskarżonego jako przedsiębiorcy organizującego imprezę do istniejących w owym czasie obostrzeń i zakazów zniweczyła możliwość ochrony przed szerzeniem się istniejącej w tym czasie pandemii. Tylko taka sytuacja mogła w ocenie sądu sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób - tłumaczyła w uzasadnieniu sędzia Barbara Wajerowska - Oniszczuk.

Na żadnym etapie postępowania nie stwierdzono, czy którykolwiek z 224 uczestników imprezy w chwili był zarażony wirusem. Sędzia zauważyła, że w trakcie wydarzeń podnoszonych w zarzucie uczestnicy nie zakrywali ust i nosa, nie zachowywali dystansu, nie była im mierzona temperatura, a jedynie wypełniali deklaracje, że są zdrowi. Jednak podczas interwencji policji nie wykonano żadnych badań przesiewowych uczestników, a tylko te - w opinii biegłych - mogły dać odpowiedź na to, czy ktoś był zarażony i czy mógł zarażać inne osoby.

Podkreślono, że do szerzenia się choroby zakaźnej w określonym środowisku według biegłej niezbędne są: źródło zakażenia, aktywne drogi i mechanizmy szerzenia się zakażenia pomiędzy źródłem zakażenia a osobami wrażliwymi na zakażenie. - Te trzy elementy muszą występować łącznie. Wyeliminowanie chociaż jednego z wymierzonych wyżej elementów procesu epidemiologicznego prowadzi do przerwania transmisji zakażenia i uniemożliwia szerzenie się danej choroby zakaźnej - zauważono.

Tymczasem nie ustalono, czy ktokolwiek w klubie był zarażony wirusem. Stwierdzono, że nikt też nie przebywał na kwarantannie z wylegitymowanych osób. Jednak były to okresy przed lub po wydarzeniach objętych zarzutem i biegli stwierdzili, że nie można orzec tego, czy mogli stanowić zagrożenie.

Dwoje biegłych w dwóch niezależnych opiniach stwierdziło, że "w trakcie imprez zorganizowanych przez oskarżonego mogło dojść do zagrożenia epidemiologicznego, ale wykluczyły, że do zagrożenia epidemiologicznego doszło". Nawet policjanci, którzy podczas interwencji przebywali w lokalu, a później byli zarażeni koronawirusem, nie wiązali tego z pełnieniem obowiązków w Face2Face.

W związku z brakiem wskazania osoby zarażonej sąd nie mógł stwierdzić, że doszło do sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi. Ponadto biegli wskazali, że w styczniu 2021 roku liczba zakażeń w powiecie rybnickim malała i nie stwierdzono większych wzrostów, które korelowałyby z terminami otwarcia klubu. Zgodnie z zasadą wątpliwości rozstrzygnięto na korzyść oskarżonego.

- Prokurator nie wykazał, aby zachowanie oskarżonego stworzyło realną możliwość szerzenia się choroby zakaźnej i rozszerzenia epidemii COVID-19. Ani tego, że jego zachowanie zniweczyło skuteczność podjętych środków ochrony przed niebezpieczeństwem dalszego szerzenia się epidemii. Nie wykazał, że swoim działaniem oskarżony sprowadził niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzi. Z tego powodu sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu - podkreśliła sędzia Barbara Wajerowska-Oniszczuk.

Wyrok nie jest prawomocny.

Adwokat Anna Radejewska nie ukrywała radości z wyroku po długoletnim procesie. - Sprawiedliwości stało się zadość. Sąd dostrzegł prawdziwe przesłanki, które leżały u podstaw zachowania pana Marcina. Prokuratura nie obroniła swojego aktu oskarżenia. Mój klient przez te długie lata męczył się z sytuacją, z koniecznością stawiania się do sądu, każdorazowo wiązało się to z wielkim stresem. Dlatego z wielką ulgą przyjmujemy wyrok sądu. Oczekujemy na stanowisko Prokuratury Okręgowej w Gliwicach dotyczące ewentualnej apelacji. Będziemy się bronić do końca - powiedziała adwokat Anna Radejewska.

Choć w polskim prawie nie ma precedensu, to ma nadzieję, że ten wyrok będzie brany pod uwagę w innych podobnych postępowaniach.

Marcin Koza po wyjściu z sali sądowej mówił, że wygrało prawo, a nie chaos, który - jak podkreślał - panował w Polsce podczas pandemii koronawirusa. Zwraca uwagę, że klub otworzył zgodnie z prawem. Jako powód swojego zachowania wskazywał również brak środków do życia, bo Face2Face było jego jedynym źródłem utrzymania, a sam biznes był mocno zagrożony. Jego zdaniem na ławie oskarżonych powinien usiąść były premier Mateusz Morawiecki, który - jak mówi - był twarzą tamtego chaosu prawnego, który doprowadzał przedsiębiorców do ruiny.

- Obroniłem swój biznes zgodnie z prawem. Choć muszę przyznać, że to nie tylko biznes, ale mój dom i sposób na życie - powiedział Marcin Koza. Wyraził nadzieję, że już nigdy żaden przedsiębiorca nie będzie karany za to, że chce pracować.

Na ogłoszeniu wyroku nie było nikogo z prokuratury.