Toruń: "Z tego okna strzelał snajper" - wskazują ludzie na kamienicę przy Warszawskiej. Jakie tajemnice kryje dawny konsulat rosyjski?

Od tych szokujących wydarzeń w centrum miasta mijają właśnie dwa miesiące. Marcin Lewicki, toruński dziennikarz, postrzelony został z broni pneumatycznej 15 sierpnia pod wieczór. Jechał motocyklem. Zatrzymał się na światłach u zbiegu ul. Traugutta i Bulwar Filadelfijski. Śrut ranił go w oko, gdy stojąc na światłach, w upale, odchylił szybkę.

Oko reporterowi uratowali lekarze ze Szpitala Uniwersyteckiego im. A. Jurasza w Bydgoszczy. Operacja trwała 10 godzin. O powrót do pełnej sprawności Marcin Lewicki wciąż walczy, choć wrócił do pracy i jednocześnie kontynuuje swoje dziennikarskie śledztwo. Chce dotrzeć do "snajpera", który postrzelił nie tylko jego, ale strzelał również w tym samym miejscu do przynajmniej dwóch jeszcze motocyklistów: 14 i 18 sierpnia br.

Toruńska policja do dziś podejrzanego czy podejrzanych nie zatrzymała. Kontynuuje dochodzenie w sprawie strzelenia z brodni pneumatycznej do przynajmniej 3 motocyklistów i potwierdza: strzały oddano najprawdopodobniej z okien kamienicy przy ul. Warszawskiej 2 wychodzących wprost na wspomniane skrzyżowanie.

-Policjanci sprawdzają każdy przekazany sygnał. M.in. przeszukali mieszkania w pobliskiej kamienicy, które mają okna wychodzące w kierunku skrzyżowania, gdzie doszło do incydentów, ale weryfikowane są też informacje uzyskane od świadków - informowała asp. Dominika Bocian.

Okazała, eklektyczna kamienica przy ul. Warszawskiej 2 ma swoją ciekawą historię. W latach 1900-1914 mieścił się tutaj najpierw Wicekonsulat Rosji, podległy Konsulatowi Generalnemu Rosji w Gdańsku, a potem samodzielny konsulat. Później przechodziła rozmaite koleje losu, a w Polsce ludowej - jak wiele podobnych - miała dzielone swe wielkie mieszkania na mniejsze, by zmieścić więcej lokatorów.

Dziś jednak oczy torunian skierowane są na niej z innej, tej kryminalnej przyczyny. "Nowości" od sierpnia rozmawiały o niej z wieloma mieszkańcami ul. Warszawskiej i sąsiednich. Dość zgodnie wskazują oni lokal, z którego mógł strzelać snajper.

-W tej kamienicy większość ludzi mieszka od dawna; znamy się i wiadomo, czego po kim można się spodziewać. To nie mógł być ktoś ze stałych lokatorów. W grę wchodzi jedno mieszkanie - na pierwszym piętrze, z oknami od frontu. Było wynajmowane studentom i różni ludzie tutaj przychodzili. Ten "snajper" to musiał być ktoś dochodzący, z zewnątrz - słyszą "Nowości".

Mieszkańcy tej okolicy w większości są przekonani, że "skoro policja od razu, w sierpniu, sprawcy nie złapała, to już teraz szukaj wiatru w polu". Niektórzy natomiast łączą fakty. - W zbliżonym czasie jacyś kretyni strzelali z broni pneumatycznej z pobliskiego mostu kolejowego. To przecież może mieć jakiś związek z tym strzelaniem do motocyklistów - mówią nam.

Przy tej okazji warto choćby krótko pochylić się nad historią kamienicy przy ul. Warszawskiej 2. Została zbudowana w 1896-1897 r. jako narożna przy ul. Warszawskiej i placu 18 Stycznia. Wiosną 1900 roku do tej reprezentacyjnej kamienicy wielkomiejskiej przy ówczesnej Friedrichstrasse przeniósł się konsulat Cesarstwa Rosyjskiego w Toruniu. A precyzyjniej - wicekonsulat, bo generalny był w Gdańsku. Samodzielnym konsulatem stał się latem 1905 roku. Działał tu do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku. Wcześniej jednak, od 1885 r. konsulat ten działał przy ul. Kopernika (ówczesnej św. Anny).

Poza urzędem, w kamienicy było również mieszkanie konsula. Mieszkał tam również przedsiębiorca budowlany, który kamienicę zbudował, a poza tym również budował gmach banku na placu Rapackiego (kiedyś: Bankowym) - pan Mehrlein. Dodajmy, że był też radnym miejskim.

W okresie międzywojennym w kamienicy mieściły się m.in. mieszkania dla rodzin oficerów polskich. Po II wojnie światowej natomiast - m.in. przedszkole. Potem i obecnie - głównie mieszkania.

Do dziś kamienica przy ul. Warszawskiej 2 nadal zachwyca miejscowych i turystów. -Dla konserwatorów zabytków ta eklektyczna budowla to wyzwanie, ale bardzo ciekawa materia. Znajdziemy tu zarówno elementy barokowe, renesansowe, neorenesansowe, jak i klasycystyczne czy fragmenty manierystyczne. Bez wątpienia wrażenie robią do dziś skala i proporcje; to po prostu kamienica dobrze zbudowana - mówi nam Sławomir Wojdyło z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków w Toruniu.