Tyle wynoszą najwyższe emerytury w Polsce w 2025 roku. Emeryci-rekordziści przekraczają 50 tysięcy złotych brutto miesięcznie. Sprawdźcie

Po marcowej waloryzacji liczba seniorów pobierających emerytury wyższe niż 7 tys. zł znów znacząco wzrosła. Równolegle rośnie także grupa osób otrzymujących emerytury groszowe. Dane pokazują ogromne rozwarstwienie świadczeń wypłacanych przez ZUS.

Z każdym rokiem rośnie liczba emerytów otrzymujących świadczenia powyżej 7 tysięcy złotych brutto. Po marcowej waloryzacji w 2025 roku, która wyniosła 5,5%, ich liczba osiągnęła poziom 622,7 tys. osób. W porównaniu do marca 2024 roku oznacza to wzrost aż o 31,6%.

Coraz więcej jest także emerytów, którzy otrzymują świadczenie przekraczające 10 tysięcy złotych brutto – obecnie to 134,1 tys. osób. Co istotne, 7 tysięcy z nich pobiera miesięcznie ponad 15 tys. zł brutto.

Choć system emerytalny premiuje dłuższą aktywność zawodową i wysokie składki, dane pokazują również drugą stronę medalu – coraz więcej osób otrzymuje świadczenia niższe od ustawowej emerytury minimalnej, która od marca 2025 roku wynosi 1878,91 zł brutto.

W marcu 2025 roku aż 437,9 tys. osób pobierało emeryturę niższą niż minimum gwarantowane. Najniższe świadczenia – od kilku groszy do 500 zł – trafiają do osób z bardzo krótkim stażem pracy i niskim kapitałem emerytalnym. Do 100 zł brutto miesięcznie otrzymuje obecnie niemal 8 tys. emerytów.

Rekordziści mogą liczyć na kwoty, które znacznie wykraczają poza przeciętny dochód w Polsce. W 2025 roku dwie najwyższe emerytury wypłacane przez ZUS przekraczały 51 tys. zł brutto miesięcznie. Tak wysokie świadczenia wynikają ze skrajnie długiego stażu pracy – sięgającego nawet 67 lat – i bardzo późnego przejścia na emeryturę, nierzadko po ukończeniu 80. roku życia.

W wielu regionach Polski również wypłacane są świadczenia przekraczające 25–30 tys. zł. Przeważają wśród nich mężczyźni, którzy kontynuowali pracę zawodową przez kilkadziesiąt lat po osiągnięciu wieku emerytalnego.

Prawo do emerytury minimalnej mają wyłącznie osoby, które osiągnęły wiek emerytalny i mogą wykazać się odpowiednim stażem – 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Dodatkowo obowiązuje limit dotyczący okresów nieskładkowych, które nie mogą przekraczać 1/3 okresów składkowych.

Osoby, które nie spełniają tych warunków, otrzymują emeryturę w wyliczonej kwocie – nawet jeśli jest ona niższa niż świadczenie gwarantowane.

Statystyki pokazują, że decyzja o przesunięciu momentu przejścia na emeryturę może znacząco wpłynąć na wysokość wypłacanego świadczenia. System premiuje tych, którzy kontynuują pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego – każda dodatkowa składka zwiększa kapitał emerytalny i podnosi miesięczną wypłatę.