Kilka dni dryfowała po oceanie. Niewiarygodna historia Terry Jo 

Rodzina Duperraultów z Green Bay w stanie Wisconsin długo planowała tę podróż. Ceniony okulista dr Arthur Duperrault postanowił spełnić swoje marzenie o egzotycznej wyprawie z żoną Jean oraz trójką dzieci: 14-letnim Brianem, 11-letnią Terry Jo i 7-letnią Renee.

Do ekipy dołączył zaprzyjaźniony kapitan Julian Harvey wraz z nową żoną Mary Dene. 8 listopada 1961 roku cała szóstka wyruszyła z Fort Lauderdale na luksusowym jachcie Bluebelle, kierując się na Bahamy.

Przez pierwsze dni rejs przebiegał spokojnie. Rodzina cieszyła się słońcem, kąpielami i wspólnymi posiłkami. Harvey wydawał się doświadczonym kapitanem, a atmosfera na pokładzie była sielankowa. Nikt nie przeczuwał, że za kilka dni wszystko się zmieni.

W nocy z 12 na 13 listopada Terry Jo obudziły dziwne odgłosy – krzyki, tupot i szamotaninę na pokładzie. Zeszła z koi, by sprawdzić, co się dzieje. Na pokładzie ujrzała przerażający widok: jej matka i brat leżeli we krwi, a nad nimi stał Harvey. Gdy dziewczynka zapytała, co się stało, mężczyzna uderzył ją w twarz i kazał wrócić pod pokład.

Po chwili Terry Jo znów wyszła. Tym razem zorientowała się, że jacht nabiera wody. Harvey, spotkawszy ją ponownie, zapytał, czy widziała, jak łódź ratunkowa odpływa. Gdy odpowiedziała twierdząco, wskoczył do wody, zostawiając dziewczynkę samą na tonącym jachcie.

Terry Jo wiedziała, że na pokładzie jest mały ponton ratunkowy. Zdołała się do niego dostać tuż przed zatonięciem Bluebelle. Miała na sobie cienką piżamę, nie miała jedzenia, wody, ani żadnej ochrony przed słońcem.

Przez następne 84 godziny dryfowała po otwartym oceanie, walcząc z odwodnieniem, głodem, poparzeniami słonecznymi i halucynacjami. W nocy chłód był nieznośny, w dzień – żar tropików nie do zniesienia. Kilka razy przepływały obok statki i samoloty, ale nikt jej nie zauważył.

Dziewczynka nie miała pojęcia, co stało się z rodziną. Przez cały czas nie traciła nadziei, choć z każdą godziną jej szanse na przeżycie malały.

16 listopada 1961 roku, czwartego dnia dryfowania, grecki frachtowiec Captain Theo zauważył na horyzoncie biały punkt. Drugi oficer, Nicolaos Spachidakis, dostrzegł, że nie jest to zwykły śmieć, lecz coś większego.

Gdy podpłynęli bliżej, zobaczyli bladą, wychudzoną dziewczynkę, która ledwo trzymała się na powierzchni. Terry Jo została wciągnięta na pokład. Zdjęcie, które wtedy zrobiono, trafiło na okładki gazet na całym świecie.

Lekarze byli zdumieni, że dziecko przeżyło bez wody i jedzenia tak długo. Przez kilka dni walczyła o życie w szpitalu na Florydzie, powoli odzyskując siły i świadomość.

W międzyczasie Julian Harvey został odnaleziony przez inny statek ratunkowy. Przedstawił się jako jedyny ocalały z katastrofy Bluebelle. Twierdził, że jacht zatonął podczas sztormu, a jego żona utonęła.

Przekonywał, że rodzina Duperraultów zginęła w wypadku. Jednak gdy dowiedział się, że Terry Jo przeżyła i została odnaleziona, wpadł w panikę. Następnego dnia popełnił samobójstwo w motelu, podcinając sobie gardło i żyły.

Śledztwo wykazało, że Harvey zamordował swoją żonę, by wyłudzić polisę na życie. Gdy został przyłapany przez Arthura Duperraulta, zabił także jego i resztę rodziny, a następnie próbował zatuszować zbrodnię, zatapiając jacht. Dlaczego oszczędził Terry Jo? Do dziś nie wiadomo – być może nie miał sumienia zabić dziecka, a może liczył, że zginie na oceanie.

Terry Jo Duperrault musiała nauczyć się żyć z traumą. Przez lata nie mówiła publicznie o tym, co przeżyła. Dopiero po latach, jako dorosła kobieta, zdecydowała się opowiedzieć swoją historię. Zmieniła imię na Tere Duperrault Fassbender, założyła rodzinę i pracowała jako doradczyni ds. zdrowia psychicznego.

W 2010 roku, wraz z dziennikarką Richardem Loganem, napisała książkę "Alone: Orphaned on the Ocean", w której opisała swoje przeżycia. Jej historia stała się inspiracją dla wielu ludzi na całym świecie.