"Kobieta karmiąca jest piętnowana, chociaż zasługuje na wsparcie". Znaczenie karmienia piersią i wyzwania z nim związane

Jakie są największe mity dotyczące karmienia piersią, z którymi spotyka się Pani w swojej pracy?

Może to nie tyle mit, tylko wyobrażenie o karmieniu, że do niego się nie trzeba przygotować, jest tak naturalne, że po prostu wystarczy przystawić dziecko i to wystarczy. Myślę, że z takiego braku świadomości powstaje później najwięcej kłopotów. Sporo błędnych wyobrażeń jest też wokół diety mamy karmiącej. I to raczej nie wśród mam, ale na przykład babć, które twierdzą , że nie wolno jeść niektórych produktów np. wzdymających, smażonych, bo później dziecko może boleć brzuszek.

Jak długo trwa karmienie?

Zaleca się, by mama karmiła przynajmniej sześć miesięcy lub dłużej. Nawet do drugiego roku życia lub dłużej, o ile mama i dziecko sobie tego życzą. Natomiast jest to bardzo indywidualnie. Są panie, które karmią trzy miesiące, sześć miesięcy do roku, póki nie wrócą do pracy. Są też panie, które karmią trzy lata, a znam też mamy, które karmią do samoodstawienia dziecka, gdzie ono potencjalnie może nastąpić między drugim a siódmym rokiem życia. Siedmiolatków nie znam, ale pięciolatki owszem. Więc to jest naprawdę sprawa bardzo indywidualna. Najważniejsze jest, żeby w tej relacji mama-dziecko oboje tego sobie życzyli.

Z jakimi trudnościami najczęściej zgłaszają mamy?

Przede wszystkim najbardziej dotkliwym problemem jest ból, bo może pojawić się już na samym początku karmienia. Kolejnym problemem są po prostu trudności z przystawieniem dziecka do piersi. Powody są różne - mama ma płaskie brodawki, małe piersi, duże piersi, dziecko nie chce ssać, jest wcześniakiem, ma napięcia w ciele i wiele innych.

Trudności przewyższają korzyści czy wręcz przeciwnie?

Jeżeli chodzi o korzyści zdrowotne dla dziecka, to chociażby zmniejszamy ryzyko rozwoju niektórych chorób, głównie alergicznych. Zmniejszamy też częstotliwość zachorowania na różne choroby układu pokarmowego, na różnego typu nietolerancje, na rozwój w późniejszym okresie życia, otyłości czy cukrzycy Więc tych korzyści jest całe mnóstwo. Natomiast jeżeli chodzi o mamę, to przede wszystkim zmniejszamy ryzyko rozwoju nowotworów piersi i jajników. W późniejszym okresie, takim okołomenopauzalnym, zmniejszamy ryzyko wystąpienia osteoporozy i cukrzycy. Ważne są też oczywiście emocje, chociaż tego nie da się w wymierny sposób określić... Więź mamy z dzieckiem to przede wszystkim te pierwsze chwile, to spojrzenie. To właśnie dzięki nim zmniejsza się ryzyko depresji poporodowej. Oksytocyna, która uwalnia się podczas karmienia piersią, to hormon miłości, bliskości, nawiązywania więzi.

Jakie znaczenie ma w tej sytuacji wsparcie rodziny?

Bardzo dużo mówi się o tym karmieniu. Natomiast z realnym wsparciem jest niestety bardzo różnie. Jest duża presja, mamy słyszą "karm, karm", "a czy na pewno karmisz piersią?". Więc wsparcie najbliższych jest wręcz kluczowe. Znam panie, które mówią, że gdyby nie mąż czy partner, to dawno by zakończyły karmienie. Ważne jest wsparcie emocjonalne, powtarzanie "dasz sobie radę, jesteś silna", ale też fizyczne - "skup się na karmieniu, odpocznij, a ja zajmę się resztą". Karmienie piersią to jedno, ale istnieje też coś takiego jak karmienie odciąganym pokarmem mamy, czyli karmienie piersią inaczej (KPI), o którym mało się mówi, a nawet bym powiedziała, że czasami jest wręcz piętnowane, że nie jest to karmienie. A moim zdaniem karmienie swoim własnym, odciąganym mlekiem bywa dużo trudniejsze niż karmienie piersią. I tutaj przychodzi wsparcie fizyczne - "ja zajmę się dzieckiem, Ty odciągnij pokarm" albo "ja nakarmię maluszka albo później posprzątam, żebyś ty mogła jednak chwilę odpocząć, zanim będzie kolejne karmienie czy odciąganie". Doradców jest zawsze bardzo wielu, jednak warto samemu się przygotować i stać na straży własnych postanowień i przekonań.

Jak wygląda wizyta u doradcy? Kobiety wolą przychodzić same czy z partnerem, rodziną?

Prowadzę poradnię mobilną, więc dojeżdżam do rodziców, ale też pracuję w jedynej w Lublinie przyszpitalnej poradni laktacyjnej przy USK1 na ul. Staszica. Jeżeli ja jadę do domu to bardzo mnie cieszy, że są oboje rodzice, bo każdy z nich zapamięta coś innego i razem później grają do jednej bramki. Zdarzają się też panie, które przychodzą do poradni z mamami.

Co Pani sądzi o karmieniu piersią w miejscach publicznych typu parki, restauracje, place zabaw?

Dla mnie to jest wręcz rozczulające jak widzę karmiące. Taki widok powinien być dla nas naturalny, nie powinien być żadnym zaskoczeniem. Natomiast w naszym społeczeństwie od razu to się rzuca w oczy, wszyscy na to zwracają uwagę, chociaż nie powinno to stanowić żadnej sensacji. Powinniśmy wręcz wspierać mamy karmiące w tym, żeby miały możliwość wyjść i żyć normalnie. To, że dziecko się urodziło i mama karmi piersią, to nie znaczy, że jej życie jest ograniczone tylko do domu i nic poza tym.

Do karmienia piersią przez matki w restauracjach odniósł się ostatnio znany projektant mody, który uznał, że jest to niesmaczne. Skoro więc karmienie piersią jest zaspokojeniem wręcz prymitywnej potrzeby człowieka jakim jest głód to czemu nadal dla naszego społeczeństwa stanowi to taką sensację?

Ssaki generalnie długo karmią i nie mają z tym problemu, to jest cecha naszego gatunku. Problem z karmiącymi matkami w przestrzeni publicznej wykreował się ostatnio. Jest to o tyle sprzeczne, że dla nas nagość jest czymś naturalnym, a wręcz pożądanym. O tyle te słowa są dziwne, że projektant mody jest raczej z nagością obeznany i zdecydowanie go nie obrzydza.

Tym bardziej, że celem matki karmiącej nie jest obnażenie się...

Dokładnie. Myślę, że kobiety karmiące dużo mniej eksponują swoją nagość niż po prostu część pań, które po prostu poruszają się po ulicach. I to, że ktoś odsłoni swoje ciało ubiorem, nie stanowi dla nikogo problemu. Natomiast kobieta karmiąca jest piętnowana, chociaż zasługuje na wsparcie i pochwały. A prawda jest taka, że panie karmiące są bardzo dyskretne. Ani na płaszczyźnie zawodowej, ani w sferze prywatnej nie widziałam, by mamy obnosiły się swoją nagością. Tak, to jest chwila, moment przystawienia. Mamy mają myśleć przede wszystkim o sobie i dziecku, bo pamiętajmy, że szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko.

____________________

Agnieszka Jamroży jest położną od 1998 r. W 2013 r. została położną specjalistą w dziedzinie pielęgniarstwa neonatologicznego. Jest Certyfikowanym Doradcą Laktacyjnym (CDL) oraz Międzynarodowym Dyplomowanym Konsultantem Laktacyjnym (IBCLC). Jest także instruktorką masażu niemowlęcego Shantala i doradcą noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Należy do Polskiego Towarzystwa Konsultantów i Doradców Laktacyjnych. Swoją wiedzę wykorzystuje w bezpośredniej pracy, najczęściej ze świeżo upieczonymi mamami i ich dziećmi, udzielając konsultacji laktacyjnych w ich domach w ramach pracy Poradni Laktacyjnej "Mamma-Med", której jest założycielką. Obecnie pracuje również w Poradni Laktacyjnej przy szpitalu USK1, ul. Staszica 14A.