Burza rudych włosów, liryczna dusza i potężne serce. Danuta Rinn – kobieta, której poczucie humoru wybrzmiewa do dziś

Danuta Rinn urodziła się 17 lipca 1936 roku w Krakowie jako Danuta Smykla. Od najmłodszych lat wyróżniała się wyjątkowymi zdolnościami. Obdarzona pięknym głosem i talentem aktorskim, rozwijała swoje pasje. Muzyczne zamiłowanie pielęgnowała w szkole średniej, uczęszczając do klasy fortepianu, natomiast aktorskie umiejętności szlifowała na deskach Teatru na Wozie oraz w Kabarecie Centuś. Jej kariera nabrała prawdziwego rozpędu po przeniesieniu się z rodzinnego Krakowa do Warszawy.

Danuta Rinn nie potrzebowała pięknych kreacji, zjawiskowej fryzury, czy mocnego makijażu, aby błyszczeć na scenie. Jej atutem było poczucie humoru, którym zarażała publiczność.

– Nazywam się Danuta Rinn. Urodziłam się w Krakowie w roku urodzajnym. Mieszkam w Warszawie w pięknej przestronnej willi, 10-piętrowej. Zajmuję apartament na piętrze dziewiątym. Dwupokojowy. No, może „dwuipółpokojowy”, bo mi się udało zabudować kawałek korytarza z oknem. Ulubiony aktor – Kaczor Donald. Ulubiona potrawa – każda. Hobby – wspinaczka górska… No i z czego się tak śmiać? Lubię patrzeć, jak się inni wspinają. Przywiązuję ogromną wagę do strojów. No może odwrotnie – stroje do wagi – tak przedstawiała się Danuta Rinn podczas występu w latach 90.

Termin "apartament" odnosi się do mieszkania w bloku przy Czerniakowskiej. Wyrażenie "waga do strojów" stanowi metaforę nadwagi, będącej efektem cukrzycy. Monolog perfekcyjnie oddaje charakter postaci. Jej poczucie humoru jest cechą często podkreślaną w rozmowach o niej.

Danuta Rinn znana była z tego, że potrafiła się śmiać z samej siebie. Nigdy nie przywiązywała wagi do swojej tuszy, ubrań, jakie nosiła, czy włosów. Miała dystans do siebie i rzeczywistości, za co pokochali ją fani.

– Utyć boi się każda, tylko nie każda wie, co z tym zrobić. Miałam do wyboru: albo wykorzystać tę swoją cechę, albo zrezygnować z zawodu. Nie boję się śmieszności, gdy śpiewam o miłości, gdy śpiewam piosenkę liryczną lub dramatyczną. Po prostu zaakceptowałam siebie taką, jaką jestem – mówiła Rinn w jednym z wywiadów.

Artystka stała się wielką gwiazdą, a to za sprawą m.in. utworu, który odmienił jej nie tylko karierę, ale i życie. Otrzymała propozycję zaśpiewania go w trudnych dla niej momencie!

Danuta Rinn dwa razy się rozwodziła. Pierwszym mężem artystki był lekarz Andrzej Rynduch, od którego nazwiska utworzyła swój pseudonim artystyczny Rinn. Ich związek trwał 4 lata i zakończył okres wielu zdrad, jakich dopuszczał się ukochany artystki. W latach 1964-1974 mężem Rinn był piosenkarz Bogdan Czyżewski, który był najpierw jej partnerem na scenie, a potem w życiu. Wydawało się, że są dla siebie stworzeni, okazało się coś innego. Danuta chciała rodziny, dzieci i ogniska domowego, a Bogdan rozwijać karierę.

– Decyzję o tym, kiedy odejść, trzeba podjąć we właściwym momencie. Czasem należy takiego odstawić i jeszcze kopnąć w cztery litery. Bogdan potrafił zrobić malutką dziurkę i wypić całą krew tak, że nie zostawał ślad – wspominała rozgoryczona w wywiadach.

Po raz pierwszy Danuta Rinn się nie uśmiechała, pogrążyła się w depresji, zajadała smutki, na scenie jej nie szło, a telefon z nowymi propozycjami nie dzwonił.

Punktem zwrotnym okazała się wizyta Włodzimierza Korcza. Kompozytor zapukał do drzwi artystki, niosąc ze sobą nuty i tekst utworu "Gdzie Ci mężczyźni?", który stworzył Jan Pietrzak. To właśnie wtedy narodził się kultowy przebój w niezapomnianej interpretacji Danuty Rinn.

– Pomyślałem o Dance Rinn. Właśnie rozwiodła się z Bogdanem Czyżewskim. Była w nie najlepszej formie. Czekała na jakieś propozycje zawodowe, ale jej telefon nie dzwonił. Interesujący dla wszystkich był tylko duet Czyżewski-Rinn, ale on właśnie przeszedł do historii – wspominał Korcz.

Danuta po przeczytaniu kilku wersów piosenki była nią zachwycona:

Włodek, ja całe życie czekałam na tę piosenkę!

Utwór ten idealnie do niej pasował i odmienił całe życie. Początkowo zmagała się jeszcze z depresją, miewała wpadki na scenie, ale publiczność na punkcie "Gdzie Ci mężczyźni" i samej artystki oszalała. Ciekawostką jest to, że piosenka krążyła wcześniej wśród artystek takich jak Anna Nehrebecka czy Irena Jarocka. Jednak to Danuta Rinn tchnęła w nią życie, nadając jej wyrazisty "pazur", który uczynił ją niezapomnianym przebojem.

Danuta Rinn otwarcie mówiła o tym, że po zdobyciu popularności spotykała się z sugestiami, by "zadbać o siebie". Jednak jedzenie było dla niej czymś znacznie więcej niż tylko pożywieniem – to była wielka pasja i miłość już od wczesnego dzieciństwa, tuż obok muzyki. Artystka wspominała, jak jej mama przygotowywała "pyszoty", którym po prostu nie dało się oprzeć. Z przymrużeniem oka żartowała nawet, że jej tusza stanowi najlepszą rekomendację dla kulinarnego talentu rodzicielki.

Niestety, ale artystka chorowała na cukrzycę i to właśnie przez nią trafiła do szpitala, gdzie przeszła poważną operację, a po rekonwalescencji zdecydowała się na pobyt w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.

– Po operacji w szpitalu musiałam przechodzić rekonwalescencję pod stałą opieką lekarską i pielęgniarską. W szpitalu pytali: "Kto panią odbierze?". Nikt, bo nie mam rodziny. Przyjechałam więc tutaj – wyjaśniała w "Fakcie".

Dodała także, że:

– Podjęłam słuszną decyzję, decydując się na pobyt w Skolimowie, zresztą od dawna zdawałam sobie sprawę, że trafię tu na starość. Tylko te stare lata przyszły o wiele wcześniej, niż przypuszczałam – dodawała smutno w "Tele Tygodniu".

Danuta Rinn zmarła 19 grudnia 2006 roku w warszawskim szpitalu przy ulicy Wołoskiej, a przyczyną śmierci były powikłania cukrzycowe. Artystka miała 70 lat. Jej ostatnim miejscem spoczynku stały się Powązki w Warszawie. Na uroczystości pogrzebowej obecny był jej były mąż, Bogdan Czyżewski, z którym kilka lat wcześniej się pogodziła.

Irena Santor w "Rzeczpospolitej" tak wspominała tę wielką artystkę:

Danuta Rinn miała ogromne poczucie humoru. Bez dowcipu, żartu, uśmiechu nie istniała. I tę radosną osobę dopadła straszna choroba. Z poczuciem bezradności patrzyliśmy, jak z wolna traciła swój blask.

Danuta Rinn odeszła w grudniu 2006 roku, ale nie przestała być obecna. Jej głos wciąż rozbrzmiewa w radiu, jej żarty krążą w anegdotach, a jej piosenka o "mężczyznach, co to już nie są tacy jak dawniej" – nadal budzi uśmiech i wzruszenie. Nie była ideałem. Była prawdziwa – czasem zmęczona, często samotna, ale zawsze autentyczna.

Potrafiła prześmiać się przez smutek, zażartować z własnych słabości i z podniesioną głową mówić: "Taka jestem – i dobrze mi z tym". Danuta Rinn pozostanie w pamięci nie tylko jako artystka, ale jako symbol odwagi bycia sobą – bez względu na wszystko.