Dwa małżeństwa Hawkinga. Brutalna prawda o związkach geniusza
Za genialnym umysłem Stephena Hawkinga kryła się historia trudnych wyborów i rodzinnych dramatów. Jego dwa małżeństwa, z Jane Wilde i Elaine Mason, na zawsze zmieniły życie słynnego fizyka. Oto nieznane kulisy najbardziej kontrowersyjnych rozdziałów w życiu człowieka, który zgłębiał tajemnice wszechświata, lecz sam zmagał się z własnymi demonami.
Początki miłości: Hawking i Jane Wilde
Stephen Hawking poznał Jane Wilde na noworocznej imprezie w 1963 roku, niedługo po tym, jak usłyszał druzgocącą diagnozę ALS. Mimo prognoz lekarzy, którzy dawali mu zaledwie kilka lat życia, para zdecydowała się na ślub w lipcu 1965 roku. Jane wkrótce stała się nie tylko żoną, ale i opiekunką młodego naukowca, który z każdym rokiem coraz bardziej tracił sprawność fizyczną.
W ciągu pierwszych lat małżeństwa Hawkingowie zamieszkali w Cambridge, gdzie Stephen kontynuował pracę naukową. Jane, poza studiami doktoranckimi, przejęła na siebie niemal cały ciężar prowadzenia domu i opieki nad mężem.
W 1967 roku na świat przyszedł ich pierwszy syn, Robert, w 1970 córka Lucy, a w 1979 najmłodszy syn Timothy. Rodzina Hawkingów starała się prowadzić normalne życie, choć codzienność była naznaczona walką z postępującą chorobą i rosnącymi wymaganiami opieki.
W miarę jak Hawking zdobywał coraz większą sławę, na rodzinę spadała presja związana z jego rosnącą popularnością. Jane, głęboko wierząca chrześcijanka, i Stephen, zadeklarowany ateista, coraz częściej różnili się w kwestiach światopoglądowych, co z czasem pogłębiało dystans między małżonkami.
Rozpad pierwszego małżeństwa
Lata 80. były dla Hawkingów okresem narastających problemów. Sukces książki "Krótka historia czasu" (1988), która sprzedała się w ponad 25 milionach egzemplarzy i została przetłumaczona na ponad 40 języków, uczynił Stephena gwiazdą światowego formatu. Sława przyniosła jednak także zmiany w domowym życiu – przez dom przewijały się kolejne pielęgniarki i asystenci, a Jane czuła się coraz bardziej osamotniona i odsunięta.
W tym czasie Jane nawiązała bliską relację z muzykiem Jonathanem Hellyerem Jonesem, który stał się wsparciem dla niej i dzieci. Stephen zaakceptował obecność Jonathana pod warunkiem, że związek pozostanie dyskretny i nie wpłynie na rodzinę ani opiekę nad nim. Mimo to, emocjonalna przepaść między małżonkami stale się pogłębiała.
W 1990 roku Hawking ogłosił Jane, że odchodzi do Elaine Mason – jednej z pielęgniarek, które opiekowały się nim po tracheotomii. Jane i Stephen formalnie rozwiedli się w 1995 roku, kończąc 26 lat wspólnego życia. Jane w tym samym roku poślubiła Jonathana, a Stephen wkrótce związał się z Elaine.
Żona Elaine Mason
Elaine Mason (pielęgniarka z wieloletnim doświadczeniem w opiece nad osobami niepełnosprawnymi) poznała Stephena Hawkinga w latach 80. podczas pracy w jego zespole opiekuńczym. Wcześniej pracowała w sierocińcu w Bangladeszu, a jej ówczesny mąż, David Mason, skonstruował komputerowy syntezator mowy, który stał się "głosem" Hawkinga.
Związek Elaine i Stephena zaczął się od zawodowej opieki, a przerodził się w relację emocjonalną, która ostatecznie doprowadziła do rozwodów po obu stronach. Para pobrała się 16 września 1995 roku w Cambridge. Hawking publicznie deklarował szczęście: "To cudowne – poślubiłem kobietę, którą kocham".
Małżeństwo od początku budziło kontrowersje. Rodzina i współpracownicy Hawkinga wyrażali obawy, że Elaine jest zbyt zaborcza i izoluje go od bliskich. Po ślubie relacje Stephena z dziećmi i byłą żoną uległy znacznemu ochłodzeniu – Jane i dzieci przez lata mieli utrudniony kontakt z naukowcem.
Oskarżenia o przemoc: śledztwa i medialny szum
Już kilka lat po ślubie pojawiły się pierwsze niepokojące sygnały. W latach 2000 i 2004 brytyjska policja wszczęła dwa śledztwa w sprawie podejrzeń o przemoc wobec Stephena Hawkinga. Alarm podnieśli pielęgniarze i członkowie rodziny, zaniepokojeni serią niewyjaśnionych urazów naukowca: złamany nadgarstek, rozcięcia na twarzy, poparzenia słoneczne po pozostawieniu na upale, a także przypadki, gdy nie zapewniono mu podstawowej opieki.
Przynajmniej dziesięciu opiekunów zgłosiło policji swoje podejrzenia wobec Elaine Mason. Jeden z nich twierdził, że był świadkiem, jak Elaine nazywała Hawkinga "kaleką", rzucała nim na łóżko, pozwalała mu się moczyć czy kąpała w zbyt gorącej wodzie. Córka Lucy Hawking publicznie wyrażała zaniepokojenie o bezpieczeństwo ojca.
Stephen Hawking stanowczo zaprzeczał, jakoby był ofiarą przemocy. Odmawiał współpracy z policją, nie chciał oskarżać żony i tłumaczył obrażenia nieszczęśliwymi wypadkami. W jednej z wypowiedzi podkreślał: "Kocham moją żonę i tylko dzięki niej żyję". Brak współpracy ze strony Hawkinga sprawił, że śledztwa zostały umorzone z powodu braku dowodów.
Policja podkreślała, że dochodzenia były "skrupulatne i wyczerpujące", ale nie znalazła podstaw do postawienia zarzutów.
Rozwód i życie po rozstaniu
Po ponad dekadzie burzliwego małżeństwa Stephen Hawking i Elaine Mason rozwiedli się w 2006 roku. Oficjalne powody rozstania nigdy nie zostały ujawnione.
Media spekulowały zarówno o przemocy, jak i o możliwej niewierności ze strony Hawkinga – według jednej z książek miał on zakochać się w innej pielęgniarce, Dianie King, młodszej od niego o 39 lat i zmagającej się z chorobą afektywną dwubiegunową.
Po rozwodzie Hawking stopniowo odbudowywał relacje z byłą żoną Jane i dziećmi. Jane przyznała, że po latach izolacji rodzina znów zaczęła się spotykać, a Stephen chętnie uczestniczył w rodzinnych obiadach i wydarzeniach. Elaine Mason natomiast wycofała się z życia publicznego i unikała mediów, kontynuując pracę w ochronie zdrowia.