Victoria Woodhull. Historia legendy feminizmu
Od dzieciństwa musiała znosić głód, bezdomność i nieustanny strach. Jej ojciec, wróżbita i szarlatan, niejednokrotnie wykorzystywał ją do własnych oszustw, a matka nie potrafiła zapewnić jej poczucia bezpieczeństwa. W wieku zaledwie piętnastu lat Victoria została wydana za nieodpowiedzialnego, uzależnionego od alkoholu lekarza – Canninga Woodhulla.
Wczesna dorosłość – walka o przetrwanie
Małżeństwo okazało się źródłem bólu i upokorzeń. Victoria zaszła w ciążę, dając życie dwójce dzieci. Jeden z nich, syn, urodził się z niepełnosprawnością intelektualną. Ojciec nie zapewniał rodzinie opieki ani stabilności, matka często pozostawała sama z dziećmi.
Woodhull, aby uchronić bliskich przed głodem, rozpoczęła pracę jako uzdrowicielka, medium i sprzedawczyni patentowych leków. Wędrowała od miasta do miasta, szukając miejsc, gdzie mogła zarobić na życie.
Po latach walki podjęła śmiałą decyzję o rozstaniu z mężem. Rozwód w XIX-wiecznej Ameryce nadal uchodził za temat tabu, zwłaszcza dla kobiet pozbawionych majątku i wpływów. Victoria nie poddała się. Udowodniła, że kobieta może być niezależna, a jej losy zależą od własnej odwagi.
Rewolucyjne wystąpienia – wolność seksualna kobiet
Już w latach 70. XIX wieku Woodhull zaczęła publicznie wypowiadać się na temat praw kobiet do kontroli nad własnym ciałem. W historycznym wystąpieniu w Steinway Hall w Nowym Jorku w 1871 roku stanowczo zażądała dla kobiet wolności wyboru w sprawach seksualności.
Twierdziła, że każda kobieta musi mieć prawo zakończyć związek, który narusza jej godność. Potwierdziła, że prawdziwy rozwój społeczny nie nastąpi, dopóki kobiety nie uwolnią się z "seksualnego niewolnictwa".
Wywołała tym skandal, ale jednocześnie zainspirowała tysiące kobiet do poszukiwania swojego głosu.
Pionierska kariera na Wall Street
W 1870 roku Victoria Woodhull dokonała rzeczy bezprecedensowej – otworzyła pierwszy kobiecy dom maklerski na Wall Street. Działając wraz z siostrą Tennessee Claflin, zyskała przychylność i zaufanie wpływowych inwestorów, w tym Corneliusa Vanderbilta.
W świecie zdominowanym przez mężczyzn Woodhull dorobiła się fortuny, zdobyła szacunek środowiska finansowego i udowodniła, że kobieta może zarządzać wielkim biznesem na własnych zasadach. Jej biuro stało się miejscem spotkań progresywnych myślicieli, przedsiębiorców i aktywistów, a sukces pozwolił jej na finansowanie kolejnych przedsięwzięć społecznych.
Działalność publicystyczna – gazeta, która zmieniała Amerykę
Wykorzystując zdobytą niezależność finansową, Victoria Woodhull uruchomiła własną gazetę – "Woodhull & Claflin’s Weekly". Jej periodyk szybko osiągnął nakład 20 000 egzemplarzy tygodniowo, trafiając do rąk czytelników w całych Stanach Zjednoczonych.
Na łamach czasopisma promowała prawo do głosowania dla kobiet, edukację seksualną i nowoczesne podejście do antykoncepcji. Zachęcała do dyskusji o legalizacji prostytucji, reformie strojów kobiecych (np. krótkie spódnice), propagowała dietę roślinną i prowadziła kampanie na rzecz lepszych warunków pracy.
Woodhull nie unikała kontrowersyjnych tematów – publikując śmiałe artykuły o hipokryzji elit politycznych i moralnych, demaskując podwójne standardy i walcząc o godność kobiet z każdego środowiska. Rozumiała, że prestiż mediów może stać się narzędziem walki o reformy społeczne.
Kandydatka na prezydenta – historyczna kampania i dramatyczny finał
W 1872 roku Victoria Woodhull po raz kolejny wyprzedziła swoje czasy – ogłosiła start w wyborach prezydenckich USA. Wybrała na kandydata na wiceprezydenta legendarnego abolicjonistę Fredericka Douglassa, chcąc zjednoczyć zwolenników praw kobiet i Afroamerykanów.
Kampania wzbudziła niedowierzanie i oburzenie – kobiety nie posiadały wówczas prawa wyborczego, a polityczne ambicje Woodhull uznano za zamach na porządek narodowy.
Jej odwaga spotkała się z brutalną reakcją władz. Na dzień przed wyborami Victoria została aresztowana za publikację tekstu o obłudzie kościelnych elit, który sąd uznał za materiał "nieprzyzwoity i niebezpieczny dla opinii publicznej".
Trafiła na miesiąc do więzienia Ludlow Street Jail na Manhattanie, uniemożliwiając prowadzenie ostatniej fazy kampanii. Ostatecznie wybory wygrał Ulysses S. Grant, ale Woodhull zdobyła wymarzoną nieśmiertelność jako symbol walki o prawa kobiet.
Victoria Woodhull pozostawiła Ameryce dziedzictwo odważnej myśli, nieskrępowanej walki o zmianę świadomości społecznej i niezależności od męskiej dominacji. Przez całe życie promowała idee, które na przełomie XIX i XX wieku stały się fundamentem ruchu sufrażystek, a jej bezkompromisowy styl sprawił, że stała się postacią legendarną.