Ulica Teatralna w Radomiu. Pierwszy spektakl już w piątek 4 lipca - „Don Kichot” teatru z Tychów. Co potem? Zobacz program

- Organizatorom od początku udaje się zapraszać najlepsze polskie teatry uliczne, które w miejskiej przestrzeni prezentują niezwykle widowiskowe i intrygujące projekty. Tak będzie i w tym roku – zapowiada Robert Stępniewski, dyrektor Ulicy Teatralnej.
Zobacz w galerii zdjęć teatry jaki zobaczymy w Radomiu podczas Ulicy Teatralnej 2025

Ulica rozpoczęła się już we wtorek, 1 lipca, otwarciem plenerowej pokonkursowej wystawy fotograficznej, prezentującej zdjęcia z poprzedniej edycji Ulicy Teatralnej w patio Kamienicy Deskurów . Do 31 lipca będzie ona prezentowana w patio Kamienicy Deskurów, a w dniach 1 sierpnia - 28 sierpnia – w terminalu radomskiego lotniska.

Już w piątek, 4 lipca, na Placu Jagiellońskim , o godzinie 21.15, zaprezentuje się Teatr HoM z Tychów ze spektaklem „Don Kichot”.

Jest miasteczko, jak miasteczko... Pełno takich w świecie, a wszystkie jednakie. Zgiełk, gwar i tumult. Możni się bogacą, nędzarze biednieją, złodzieje kradną, a dzieci się śmieją. Rwetes. Hałas. Ciche cudzołóstwa i głośne modlitwy. Matrony, pieniacze, wściekłe żony, lubieżnicy i łajdacy, a nie rozróżnisz, kto jest kim, bo się przecież tak sprytnie się chowają....a to za funkcją, a to za urzędem. A jak nie ma, za czym większym, to choćby za ubiorem.... Jak dziś świat traktuje wyobcowanych marzycieli pokroju Don Kichota? Na jaki los może liczyć w patriarchalnej społeczności, bynajmniej nie będąca wzorem cnót niewieścich Dulcynea?
Obsada: Agnieszka Malicka, Alina Bachara, Marta Zielonka, Anna Swoboda (Katarzyna Gogacz), Anna Stępień, Grzegorz Żyła, Grzegorz Król, Jakub Kabus, Kamil Ciesielski, Maciej Nogieć, Michał Dorda, Tomasz Frąszczak, Alexey Torgunakov i Krzysztof Wajda. Scenariusz i reżyseria: Jakub Kabus. Scenografia: Jakub Kabus, Marek Sobiesk. Projekt lalki konia: Tomasz Frąszczak. Kostiumy: Marta Zielonka. Muzyka: Michał Czachowski, Michał Sosna

W sobotę 12 lipca, Rynek, godzina 21.15 Teatr A Part z Katowic - „Femina”. Spektakl dla widzów od 12 lat .

”Femina” jest dużym spektaklem plenerowym, inspirowanym książką „Sex i śmierć” francuskiego antropologa Jacquesa Ruffie oraz malarstwem i grafiką symboliczną - Felicien Rops, Franz von Stuck, Arnold Böcklin, Alfred Kubin oraz katowicki artysta Igor Neubauer. Przedstawienie opowiada w metaforycznym skrócie historię jednego życia: od narodzin, przez doświadczenie życia, po śmierć. Jego bohaterką jest Kobieta, jej codzienne namiętności, codzienna radość i cierpienie. Drugim ważnym bohaterem spektaklu jest woda. To ona jest zaczynem życia, samym życiem, towarzyszem śmierci. Trzecim bohaterem spektaklu jest miłość. To spektakl o zwyczajnym życiu, stąd też skomponowany jest jak komponuje się życie: momenty liryczne przeplatane są momentami grozy, miłość, czułość i ślady szczęścia kontrastują z bólem, trwogą i cierpieniem. „Femina” miała swoją premierę w 1999 roku w Teatrze Cogitatur w Katowicach - pokaz przedpremierowy odbył się rok wcześniej. Do 2004 roku spektakl był grany w repertuarze Teatru Cogitatur, zaś w latach 2004-2014 roku pod szyldem Teatru A Part. Spektakl odwiedził wiele krajów. Z Teatrem Cogitatur został pokazany – poza Polską – w Brazylii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Rumunii, Słowacji, w Niemczech i we Włoszech, z Teatrem A Part odwiedził ponownie: Hiszpanię, Holandię i Włochy oraz Białoruś, Chorwację, Koreę Południową i Wielką Brytanię.

Spektakl został zagrany 70 razy. W 2024 roku minęło 25 lat od premiery „Feminy”. Z tej okazji, po 10 latach od ostatniego pokazu, wznowiono to kultowe dla wielu widowisko. A także aby uczcić przypadający w tym samym roku jubileusz 20-lecia istnienia Teatru A Part i 30-lecia Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part. Rocznicowe prezentacje zostały zadedykowane pamięci dwojga zmarłych przyjaciół-aktorów, którzy występowali w przedstawieniu: Marcie Waszkielewicz - Paradeckiej i Markowi Radwanowi. Pomysł, scenariusz, reżyseria, scenografia: Marcin Herich. Występują: Alina Bachara, Zuzanna Łapka, Monika Wachowicz, Mateusz Barczyk, Maciej Dziaczko, Dawid Kozak, Cezary Kruszyna, Daniel Dyniszuk.

Rzeźbę czaszki zaprojektował i wykonał Tomasza Wenkler. Muzyka: Future Sound of London, Jan Garbarek, Elliot Goldenthal, Fritz Kreisler, Vivaldi. Partie puzonu na żywo: Maciej Dziaczko. Współpraca techniczna i obsługa w trakcie spektaklu: Dariusz Piotrowski. Tekst z offu: fragment poematu Thomasa Stearnsa Eliota „Środa Popielcowa” w interpretacji Moniki Wachowicz.

25 lipca, piątek, fontanny miejskie, ulica Żeromskiego, godzina 20.30 - Teatr Warszawskiego Centrum Pantomimy - „Voyages Contemporaires”

Juliusz Verne- 1828–1905, francuski pisarz i pionier fantastyki naukowej, stworzył serię powieści „Niezwykłe podróże”, wśród których znalazły się m.in. „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”, „Pięć tygodni w balonie” czy „Podróż z Ziemi na Księżyc”. Choć świat opisany w jego książkach już nie istnieje, a dawne białe plamy na mapach zostały dawno wypełnione, zawarte w nich motywy – podróż, odkrywanie, relacje międzyludzkie – pozostają uniwersalne i wciąż żywe w kulturze. Ich poetycki wymiar sprawia, że funkcjonują dziś niemal jak współczesne mity. Najnowszy spektakl pantomimy inspirowany twórczością Verne’a nie jest próbą jej dosłownej adaptacji, lecz twórczą reinterpretacją. Podróż – zarówno ta w przestrzeni, jak i w głąb samego siebie – staje się metaforą współczesnych dylematów. To narzędzie refleksji nad kondycją człowieka, jego kruchością, potrzebą bliskości i budowania więzi. Klasyczne motywy Verne’a, ukazane w formie ruchu, obrazu i muzyki, zyskują nowe znaczenia. To plenerowe widowisko poza słowami, przenosi znane z literatury tematy w poetycki wymiar sceny. Twórczość Verne’a staje się punktem wyjścia do opowieści o naszych czasach – o wyzwaniach, niepokojach i nadziejach. Choć świat jego powieści może wydawać się odległy, niesie ze sobą sens, który pozostaje aktualny.

Przedstawienie realizowane przez Fundację Warszawskiego Centrum Pantomimy powstało w kooprodukcji z Ursynowskim Centrum Kultury „Alternatywy”. Projekt współfinansowany przez Miasto Stołeczne Warszawa. Pomysł: Krzysztof Czubaszek, scenariusz, reżyseria, scenografia: Bartłomiej Ostapczuk. Muzyka: Jagoda Stanicka / Sambor Dudziński, kostiumy: Agnieszka Magiera .Dźwięk: Mateusz Kacprzak Światło: Bartosz Srebrzyński. Występują: Anna Karbowiak, Zuzanna Ziółek, Patrycja Grzywińska , Bożena Szykowna, Bartłomiej Ostapczuk. Teatr Warszawskiego Centrum Pantomimy jest grupą tworzoną przez aktorów od lat związanych z Warszawskim Centrum Pantomimy. Dyrektor Artystyczny Bartłomiej Ostapczuk

8 sierpnia, piątek, fontanny miejskie, ulica Żeromskiego, godzina 20.30 Teatr AKT z Warszawy - „Fantomy”. Spektakl plenerowy inspirowany powieścią „Solaris” Stanisława Lema.
Teatr Akt tworzy własną wariację teatralną opartą na motywach, ideach, a przede wszystkim obrazach snujących się w dziele. Wydobywa z niej przestrzenie kryjące się między słowami. Podchodzi do tematu z dystansem i lekkością. Fabuła powieści Lema prowadzona jest na dwóch równoległych poziomach: romantycznej historii miłosnej oraz opowieści filozoficznej w obliczu spotkania z Nieznanym, czyli myślącym Oceanem. W obu wypadkach, relacji międzyludzkich i międzygatunkowych, człowiek wykazuje brak umiejętności nawiązania prawdziwego kontaktu. Wciąż aktualny i pobudzający wyobraźnię temat podróży kosmicznych, spotkań i prób nawiązania kontaktu z "obcymi" połączony jest tu z rozważaniami nad kondycją człowieka, jego lękami oraz problemami w relacjach z drugim człowiekiem. „Wyruszamy w kosmos, przygotowani na wszystko …. Ze skromności nie wypowiadamy tego głośno, ale myślimy sobie czasem, że jesteśmy wspaniali. Tymczasem, tymczasem to nie wszystko, a nasza gotowość okazuje się pozą. Nie chcemy zdobywać kosmosu, chcemy tylko rozszerzyć Ziemię do jego granic … Nie potrzeba nam innych światów. Potrzeba nam luster. Nie wiemy, co począć z innymi światami. Wystarczy ten jeden, a już się nim dławimy”. Stanisław Lem, „Solaris”.

Teatr Akt stworzył spektakl bez słów, w oparciu o teatr fizyczny, plastyczne obrazy i nowy cyrk. W bardzo syntetycznej formule zawarł wiele oryginalnych pomysłów inscenizacyjnych, zbiorowe sceny z nietypowym wykorzystaniem rekwizytów, grupowe choreografie i akrobacje na maszcie chińskim, a także sugestywne animacje video oraz muzykę z nowoczesnym, przestrzennym brzmieniem wykonywaną na żywo przez autora. Występują: Karolina Banaszek, Katarzyna Stefanowicz, Agnieszka Musiałowicz, Marek Kowalski, Krzysztof Skarżyński, Tomasz Musiałowicz, Maciej Czarski, Antoni Borodziuk. Scenariusz, reżyseria – Agnieszka i Tomasz Musiałowiczowie. Muzyka- kompozycja i wykonanie na żywo – Dominik Strycharski. Współpraca scenograficzna – Roman Woźniak. Współpraca plastyczna – Anna Rudzińska. Projekcje – Jakub Musiałowicz, Maciej Białek. Realizacja światła – Adam Sztorc. Realizacja projekcji - Jakub Musiałowicz / Adrian Kognac

W piątek 22 sierpnia, Plac Jagielloński, godzina 20, Teatr Biuro Podróży z Poznania - „Świniopolis” - „Na początku był człowiek. Człowiek oddzielił światło od ciemności i pokazał, że to jest dobre. Następnie człowiek oddzielił wodę od ziemi. Wodę przeznaczył do picia a ziemię do mieszkania i pokazał, że to jest dobre. Potem człowiek wybudował miasto z domami chroniącymi przed deszczem i słońcem i uznał, że to jest mądre. Później człowiek stworzył świnię i kazał jej zamieszkać w mieście które stworzył i był zadowolony. I kazał się człowiek świni rozmnożyć tak, aby jej potomstwo zasiedliło miasto i spodobało mu się to. Na końcu człowiek spojrzał na to, co stworzył i uśmiechnął się. Postanowił odpocząć i zapalił fajkę.” Na pewnej świńskiej farmie wszystko jest pozorem. Ta prosta opowieść o małych świnkach wychowywanych i edukowanych przez dorosłe świnie jest echem Orwellowskiego „Folwarku zwierzęcego”. Wykorzystuje ona motywy cynicznej manipulacji, tworzy iluzję pięknego świata, konstruując w ten sposób fałszywą rzeczywistość, w której bogiem staje się człowiek. Ta przewrotna intryga ma na celu stworzenie posłusznej, zmanipulowanej społeczności, nieświadomej ponurej przyszłości, która nieuchronnie nadchodzi. Beztroska wychowanków zostaje gwałtownie przerwana w chwili, gdy odkrywają one prawdę o swoim świecie, a jest nią rzeź. Próba buntu zostaje krwawo stłumiona. W tym groteskowym spektaklu wielcy świńscy opiekunowie na szczudłach górują nad małymi bezbronnymi świnkami, których marzenia o szczęściu zostają brutalnie rozwiane. Reżyseria: Paweł Szkotak. Obsada: Marta Strzałko, Natalia Klupp, Karolina Wensierska, Alicja Weisskopf, Bartosz Borowski, Tomasz Wrzalik, Łukasz Kowalski, Jarosław Siejkowski, Paweł Stachowczyk.