Fort Knox. Co skrywa najbardziej znany skarbiec na świecie?

Militarne początki i I wojna światowa

Współczesny Fort Knox narodził się z potrzeb szkoleniowych podczas I wojny światowej, gdy Stany Zjednoczone musiały szybko przygotować armię do walk w Europie. W grudniu 1917 roku Departament Wojny wybrał teren w pobliżu West Point w Kentucky na poligon artyleryjski dla jednostek stacjonujących w Camp Zachary Taylor w Louisville. Pierwsze oddziały artylerii polowej z 84. Dywizji przybyły na miejsce pierwszego kwietnia 1918 roku, rozpoczynając historię tego miejsca jako centrum szkoleniowego.

Armia amerykańska szybko rozbudowywała obiekt, dzierżawiąc początkowo 20 tysięcy akrów ziemi w okolicach wioski Stithton. W sierpniu 1918 roku nowy obóz otrzymał oficjalną nazwę Camp Knox, upamiętniającą generała Henry’ego Knoxa, szefa artylerii Armii Kontynentalnej podczas wojny o niepodległość i pierwszego sekretarza wojny Stanów Zjednoczonych. Znaczenie miejsca podkreślił fakt, że generał William J. Snow ustanowił tam Centralną Szkołę Oficerską Artylerii Polowej.

Zakończenie wojny spowodowało ograniczenie programu budowlanego, ale Camp Knox pozostał aktywnym ośrodkiem szkoleniowym. W 1921 roku, po wprowadzeniu National Defense Act, obóz został drastycznie zredukowany i przekształcony w półstały ośrodek treningowy dla 5. Obszaru Korpusu, służący szkoleniu oficerów rezerwy, Gwardii Narodowej i ochotniczych obozów wojskowych.

Do 1922 roku Camp Knox rozrosło się do rangi drugiego co do wielkości centrum szkoleniowego armii amerykańskiej. W 1931 roku stało się kwatera główną zmechanizowanej kawalerii, a rok później, pierwszego stycznia 1932 roku, otrzymało status stałej instalacji militarnej i nową nazwę Fort Knox.

Powstanie złotego skarbca

Pomysł wykorzystania Fort Knox jako skarbca narodowego narodził się w czasach Wielkiego Kryzysu, gdy prezydent Franklin Delano Roosevelt wprowadził w 1933 roku kontrowersyjny dekret Executive Order 6102. Zarządzenie to nakazywało amerykańskim obywatelom sprzedanie państwu wszelkich posiadanych przez nich zapasów złota, czyniąc prywatne posiadanie kruszcu przestępstwem federalnym. Ta radykalna decyzja miała na celu stabilizację gospodarki i zwiększenie rezerw złota państwa.

Konfiskata złota od obywateli dramatycznie zwiększyła zasoby federalne z 4 miliardów do ponad 12 miliardów dolarów w złocie między 1933 a 1937 rokiem. Tak ogromne ilości kruszcu wymagały bezpiecznego miejsca przechowywania, co skłoniło rząd do rozpoczęcia budowy specjalnego skarbca przy istniejącym już Fort Knox. W 1936 roku Departament Skarbu podjął decyzję o budowie masywnego, dwupiętrowego podziemnego skarbca.

Konstrukcja skarbca Fort Knox była dziełem inżynieryjnym na niespotykaną skalę, kosztującym rząd równowartość 7 milionów dolarów. Sama przeciwwybuchowa brama skarbca ważyła ponad 20 ton, a główny skarbiec miał wymiary 105 na 121 stóp z sufitem wysokości 42 stóp.

Skarbiec Fort Knox otwarto w grudniu 1936 roku bez większego rozgłosu, a transport złota koleją został ukończony w ciągu roku. Pierwsze transporty kruszcu dotarły na miejsce w 1937 roku pod eskortą 1. Pułku Kawalerii. Obiekt szybko stał się symbolem amerykańskiej potęgi finansowej, porównywanym w sile odstraszania do arsenału atomowego kraju.

Fort Knox podczas II wojny światowej

Wybuch II wojny światowej w Europie w 1939 roku sprawił, że Fort Knox odegrało kluczową rolę nie tylko jako ośrodek szkoleniowy, ale także jako bezpieczne schronienie dla najcenniejszych skarbów cywilizacji zachodniej. W 1940 roku amerykańska armia utworzyła Siły Pancerne i ustanowiła ich kwatera główną w Fort Knox, odpowiedzialną za formowanie jednostek pancernych, doktrynę i szkolenie w użyciu pojazdów opancerzonych.

Równocześnie powstały Szkoła Sił Pancernych i Centrum Uzupełnień Sił Pancernych, które szkoliły żołnierzy w taktyce pancernej, strzelaniu z czołgów, łączności i konserwacji.

Czytaj również: Klątwa Timurydów. Czy rzeczywiście sprowadziła na świat wojnę?

Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa, w skarbcu Fort Knox umieszczono nie tylko amerykańskie złoto, ale także brytyjskie insygnia koronacyjne oraz bezcenną Magna Carta Libertatum. W skarbcu ukryto również rezerwy z państw napadniętych przez nazistowskie Niemcy, czyniąc z Fort Knox międzynarodowe schronienie dla skarbów Europy. Dodatkowo znalazła się tam Biblia Gutenberga, pierwszy drukowany egzemplarz Pisma Świętego, jeden z najcenniejszych zabytków drukarstwa.

Po japońskim ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku amerykańskie władze postanowiły przenieść do Fort Knox najważniejsze dokumenty historyczne kraju. W skarbcu złożono Deklarację Niepodległości, pierwotne projekty amerykańskiej konstytucji oraz słynne przemówienie gettysburskie Abrahama Lincolna.

Fort Knox służyło również jako obóz dla jeńców wojennych między lutym 1944 a czerwcem 1946 roku. Pierwszymi jeńcami, którzy przybyli na miejsce, byli Włosi, a w maju 1944 roku dołączyli do nich niemieccy jeńcy wojenni.

Marynarka wojenna używała również Fort Knox do testowania systemów wentylacyjnych dla Landing Ship Tank, budując drewnianą makietę pokładu, która pozwalała śledzić przepływ powietrza i testować usuwanie trujących gazów z zamkniętych pomieszczeń. Rozwiązanie znalezione w Fort Knox umożliwiło budowę ponad 1050 takich jednostek podczas wojny.

Współczesne znaczenie i tajemnice skarbca

Po zakończeniu II wojny światowej Fort Knox kontynuowało swoją rolę jako główny ośrodek szkolenia wojsk pancernych, będąc przez 60 lat siedzibą US Army Armor Center and School. Instalacja służyła zarówno armii, jak i korpusowi piechoty morskiej do szkolenia załóg amerykańskich czołgów i pojazdów opancerzonych. W latach poprzedzających wojnę w Wietnamie Fort Knox było miejscem obozów podstawowych ROTC, które przeszkoliły ponad milion osób.

Skarbiec Fort Knox otaczają dziś liczne spekulacje dotyczące rzeczywistej zawartości jego wnętrza, gdyż ostatni oficjalny audyt złota przeprowadzono w 1974 roku przez US General Accounting Office.

Według oficjalnych danych z początku XXI wieku, w Fort Knox przechowywanych jest 147,3 miliona uncji złota o wartości przekraczającej 123 miliardy dolarów. Plotki sugerują, że złoto mogło zostać potajemnie przeniesione do mniej znanych obiektów za granicą, ale Fort Knox nadal służy jako główny rezerwuar narodowych zasobów złota.

Bezpieczeństwo obiektu pozostaje legendarne i obejmuje nie tylko jego położenie na terenie bazy wojskowej oraz stałą ochronę przez specjalnie sprawdzonych funkcjonariuszy policji US Mint, ale także pierścienie zabezpieczeń, ogrodzenia elektryczne i monitoring wideo.

Skarbiec jest dostępny tylko przez szereg zabezpieczonych drzwi, a kombinacje do głównego skarbca wymagają jednoczesnej obecności kilku członków personelu. Technologia chroniąca zasoby jest corocznie aktualizowana, czyniąc z Fort Knox jedną z najbezpieczniejszych instalacji w Stanach Zjednoczonych.