Nie żyje legenda czeskiego hokeja. Był świetnym snajperem
Chociaż swoją seniorską karierę zaczynał w Pilźnie w 1958 roku, Černý przeniósł się do Komety Brno, aby odbyć służbę wojskową. Pozostał tam przez dwie dekady i w tym czasie rozegrał rekordowe 686 meczów i został pierwszym zawodnikiem w historii ligi, który przekroczył 400 bramek (finalnie zdobył ich 403). Grając u boku Františka Vaneka, Černy pomógł Brnu zdobyć trzy Puchary Europy z rzędu oraz siedem kolejnych tytułów mistrzowskich w latach 1960-1966.
Černy zadebiutował w IIHF na Mistrzostwach Świata w 1959 roku, rozgrywanych w Czechosłowacji. Pomógł drużynie zdobyć brązowy medal po zwycięstwach nad Szwecją, Finlandią i Kanadą w rundzie medalowej. Rok później grał na Igrzyskach Olimpijskich w Squaw Valley, gdzie porażka z gospodarzami uniemożliwiła Czechom zdobycie brązowego medalu.
Legendarny napastnik zagrał na sześciu kolejnych Mistrzostwach Świata w latach sześćdziesiątych ale najbardziej pamiętne były ostatnie, w 1969 roku, które miały miejsce po sowieckiej inwazji na Pragę wiosną 1968 roku. 21 marca 1969 roku strzelił decydującego gola w emocjonującym zwycięstwie 2:0 nad Sowietami, które zapewniło Czechom brązowy medal.
Czesi byli o krok od zdobycia srebra na Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku i chociaż finalnie na piersiach zawodników zwisły brązowe krążki, Černy, po zdobyciu jedenastu punktów w ośmiu meczach (w tym sześciu bramek), został powołany do Drużyny Gwiazd. Sięgnął po srebro olimpijskie w 1968 roku i kolejny brąz w 1972 roku, wówczas jako kapitan drużyny. Funkcję tę piastował również podczas swoich dwóch ostatnich mistrzostw świata, w 1970 i 1971 roku.
W sumie Černy zdobył 37 punktów w 59 meczach mistrzostw świata i kolejne 27 punktów w 26 występach na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Jego ostatni sezon (1978/79) rozegrał jako grający trener, w austriackim klubie Graz. Zaowocowało to długą karierą trenerską, najpierw w Austrii, a później w Czechach, która finalnie zakończyła się w Brnie, gdzie wszystko się zaczęło.
