Łączona terapia przedłuży życie pacjentów z poważną chorobą serca
Przeanalizowano dane 226 pacjentów z zwężeniem zastawki aortalnej i współistniejącą amyloidozą serca z dziesięciu krajów. Zwężenie zastawki aortalnej to ograniczenie przepływu krwi przez zastawkę serca prowadzącą z lewej komory do aorty. W przypadku amyloidozy serca, w mięśniu sercowym odkładają się nieprawidłowo zbudowane białka. Obie choroby występują u osób starszych i często współistnieją. Dotąd nie było jasne, czy leczenie amyloidozy oprócz operacji zastawki przynosi pacjentom korzyści.
Niedawno ustalono jednak, że zarówno wymiana zastawki aortalnej, jak i leczenie lekiem tafamidis w przypadku amyloidozy były związane ze znacząco niższym ryzykiem zgonu.
Największe korzyści w zakresie przeżywalności obserwowano u pacjentów, którzy otrzymali obie formy leczenia.
- Nasze wyniki pokazują nawet, że pacjenci z obiema chorobami, którzy przeszli wymianę zastawki i otrzymali ukierunkowaną terapię amyloidozy, mieli podobne długoterminowe wskaźniki przeżycia jak osoby cierpiące tylko na zwężenie zastawki aortalnej, bez amyloidozy - podkreśla Christian Nitsche, autor badań badania.
Konieczność ukierunkowanej diagnostyki
Zarówno zwężenie zastawki aortalnej, jak i amyloidoza serca pogarszają funkcję pompowania serca i - nieleczone - mogą prowadzić do zgonu. Terapia celowana może spowolnić postęp amyloidozy, natomiast wymiana zastawki eliminuje mechaniczne przeciążenie wynikające ze zwężenia. Szacuje się, że około 10 proc. pacjentów z zaawansowanym zwężeniem zastawki aortalnej ma również amyloidozę, lecz ta często pozostaje niezdiagnozowana w rutynowych wizytach lekarskich.
- Nasze odkrycia sugerują również, że pacjenci z ciężką stenozą zastawki aortalnej powinni być badani w kierunku amyloidozy, abyśmy mogli zaoferować im celowane, wydłużające życie opcje terapeutyczne - dodaje Christian Nitsche.