Pamiętasz te gry? To w nie graliśmy kiedyś po szkole? Kultowe hity z początku XXI wieku, które znów budzą nostalgię

Każdy, kto był dzieckiem na początku lat 2000, pamięta Pegazusa - niepozorną konsolę sprzedawaną na bazarze, która była kopią japońskiego Nintendo. Mimo że nie miała imponującej grafiki, potrafiła wciągnąć na długie godziny. Wystarczyła jedna kaseta z napisem "999999 in 1" i już można było przeżywać setki przygód - choć większość z nich to były wariacje tych samych tytułów.

Największe hity tamtego czasu:

• Super Mario Bros - czerwony hydraulik, który uczył cierpliwości i precyzji skoków.
• Contra - kultowa strzelanka, którą najlepiej grało się we dwójkę na podzielonym ekranie.
• Tank 1990 - niekończące się bitwy czołgów i serce w gardle, gdy przypadkiem zniszczyło się własną bazę.
• Duck Hunt - polowanie na kaczki z plastikowym pistoletem i irytujący pies śmiejący się z naszych nieudolnych strzałów.
• Chip 'n Dale: Rescue Rangers - urocza platformówka o dwóch wiewiórkach z kreskówki Disney'a.
• Bomberman - wybuchowa zabawa, która wymagała sprytu i planowania.
• Adventure Island - platformówka pełna dinozaurów, owoców i niekończących się poziomów.

Dla wielu dzieci to właśnie Pegazus był pierwszym wehikułem wyobraźni - prostym, ale niezwykle magicznym.

Początek lat 2000 to czas, gdy komputery powoli stawały się domowym standardem, często kupowanym "za hajs z komunii". Kiedy włączało się Windowsa 98 lub XP, pojawiał się znajomy dźwięk startowy, a potem zalewała nas eksplozja możliwości.
Dzięki płytom CD, które kupowało się w kioskach, a czasem nawet dołączało do czasopism (CD-Action, Click!, Komputer Świat Gry), można było odkrywać wirtualne światy.

Największe tytuły, które wychowały całe pokolenie:

• Heroes of Might and Magic III (1999) - strategia, w której każda tura była małą wyprawą po skarby i potwory. Do dziś wielu graczy uważa ją za najlepszą część serii.
• The Sims (2000) - symulator życia, który uczył planowania, estetyki, a czasem... okrucieństwa wobec własnych Simów.

• Diablo II (2000) - mroczny świat, w którym pokonywało się demony do późnej nocy, z dreszczem emocji i kubkiem gorącego kakao obok klawiatury.
• Counter-Strike 1.6 - król kafejek internetowych i pierwszych LAN party. To wtedy wielu graczy po raz pierwszy odkryło ducha rywalizacji.
• GTA: Vice City (2002) - kolorowe lata 80., szybkie samochody i muzyka, którą słyszymy w głowie do dziś.

Każda z tych gier była jak opowieść - z duszą, klimatem i charakterem, który trudno odtworzyć we współczesnych produkcjach.

Zanim w każdym domu pojawiło się Wi-Fi, istniały kafejki internetowe. Miejsca, które pachniały kawą, kablami i chipsami.

Tu rozgrywały się pierwsze sieciowe potyczki w "Counter-Strike'a" i "StarCrafta". Czas liczył się co do minuty, bo każda godzina gry kosztowała kilka złotych.
Słychać było dźwięki klawiatur, stukot myszek i charakterystyczne:

- "Ej, nie kampuj!"
- "Masz lagi!"

To była epoka, w której rodziły się przyjaźnie i pierwsze e-sportowe marzenia.

Około 2003-2005 roku rozpoczęła się era gier flashowych - prostych, ale niezwykle wciągających produkcji dostępnych za darmo w przeglądarce.
Każdy, kto dorastał w tamtym czasie, pamięta strony takie jak gry.pl, miniclip.com, kurnik.pl czy mofunzone.com.

W szkolnych pracowniach komputerowych, podczas lekcji informatyki, udawaliśmy, że robimy prezentacje, a tak naprawdę strzelaliśmy do kaczek w "DuckLife" albo układaliśmy kulki w "Zuma Deluxe".

Nie trzeba było instalować niczego - wystarczyło jedno kliknięcie i już można było grać.
To był przedsmak dzisiejszego świata mobilnych aplikacji - tyle że bez reklam i mikropłatności.

Rok 2000 przyniósł premierę PlayStation 2, konsoli, która zrewolucjonizowała rynek.
To właśnie ona zjednoczyła całe rodziny przed telewizorem. Zamiast włączać Netflixa (którego wtedy jeszcze nie było!), włączało się płytę z grą.

Kultowe tytuły z tamtej epoki:

• Tekken 4 - bójki, które rozgrywały się w salonach i kończyły się śmiechem lub trzaskiem pada.
• FIFA 2002 i 2005 - początek futbolowej manii. Każdy miał swojego ulubionego zawodnika.
• Need for Speed: Underground 2 - wyścigi, które uczyły, że tuning to sztuka.
• Guitar Hero - plastikowa gitara i marzenie o rockowej scenie.

Dźwięk uruchamiania konsoli PS2 do dziś wywołuje u wielu ciarki na plecach - to była prawdziwa magia.

Dzieciństwo w latach 2000 nie potrzebowało stałego internetu. Graliśmy razem, na jednym komputerze, w trybie hot seat, z kuzynem, koleżanką z klasy albo sąsiadem z bloku.
Było dużo śmiechu, rywalizacji i odkrywania. Gry nie były tylko rozrywką - były sposobem na bycie razem.

Po 25 latach wiele z tamtych tytułów wraca.
"The Sims" ma kolejne odsłony, "Heroes III" wciąż jest grany na turniejach, a "Diablo II: Resurrected" zyskało nowe życie w HD.
Coraz częściej sięgamy po gry retro, bo przypominają nam, że nie trzeba realistycznej grafiki, żeby poczuć prawdziwe emocje.

Lata 2000 to nie tylko cyfrowa przeszłość - to początek naszej cyfrowej tożsamości.
To wtedy nauczyliśmy się, że komputer może być oknem do innego świata.

Pegazus, Simsy, Heroesy, a może "Counter-Strike" w kafejce?
Te wspomnienia to nie tylko zabawa - to fragment historii, który warto zachować.
Bo może właśnie to one trafią do kapsuły czasu, by przyszłe pokolenia zobaczyły, jak wyglądał świat, zanim gry przeniosły się do wirtualnej rzeczywistości.