Zamojskie fortyfikacje. Jak zostały zburzone i odbudowane

Zamość nigdy nie był wielkim miastem. W 1870 r. było w Zamościu 470 domów, w 1887 – 516, a np. w 1906 – 555. Po zburzeniu starych murów wybudowano w mieście także wiele gmachów użyteczności publicznej, które były niezbędne w stolicy powiatu.

Nowe lokum dostała szkoła początkowa, więzienie (wcześniej osadzeni przebywali w jednej z części Ratusza). W zamojskiej Nowej Osadzie (dzisiejsze Nowe Miasto) można było wreszcie stawiać pokaźne, murowane budynki. Zaczęły one tam wówczas wyrastać jak grzyby po deszczu. Na przedmieściach powstał także m.in. szpital i koszary.

W latach 1883-1907 wybrukowano 18 zamojskich ulic, zainstalowano 21 latarń olejowych i 11 naftowych. Ponadto wybudowano m.in. chodnik łączący Starówkę z Nową Osadą. Miasto rozwijało się, a potem… odbudowano część zamojskich fortyfikacji.

Dlaczego? Nawiązuje one do chlubnych tradycji. Stały się także – po raz kolejny – wizytówką miasta oraz magnesem dla turystów. Bo widok na nie jest wspaniały.