Ceny energii na rok 2026. Ile zapłacimy za prąd?

Jednocześnie rośnie presja na modernizację infrastruktury i poszukiwanie alternatywnych źródeł zasilania. W praktyce oznacza to, że decyzje podejmowane dziś w polityce energetycznej i inwestycjach w OZE wpłyną bezpośrednio na przyszłe rachunki. To moment, gdy rynek przechodzi od krótkoterminowej ochrony do długofalowego zarządzania kosztami energii.

Zamrożenie cen energii obowiązuje do końca 2025 roku, a jego wygaszenie stanie się początkiem nowego etapu w polityce energetycznej. URE zapowiada, że taryfy na rok 2026 będą wyliczane w oparciu o rzeczywiste koszty zakupu energii oraz opłaty dystrybucyjne. Rząd zapewnia, iż priorytetem pozostanie ochrona odbiorców wrażliwych oraz stabilność finansowa spółek energetycznych. Dzięki zakończeniu mechanizmu mrożenia pojawi się możliwość stopniowego powrotu do rynkowych zasad. Samorządy i przedsiębiorstwa komunalne muszą jednak przygotować się na większą zmienność rachunków, zwłaszcza jeśli ceny surowców lub koszty uprawnień do emisji CO₂ ponownie wzrosną. Z drugiej strony, wzrost udziału OZE w miksie energetycznym może ograniczyć presję cenową.

Według analiz rządowych celem polityki energetycznej jest utrzymanie średniej ceny energii na poziomie około 500 zł/MWh w 2026 roku. Taki poziom ma być akceptowalny zarówno dla odbiorców, jak i dla sektora wytwórczego. W ostatnich latach wysokie koszty produkcji energii oraz niestabilność na rynkach paliw wymusiły stworzenie modelu, który pozwoli ograniczyć ryzyko gwałtownych zmian cen. Zależność między cenami hurtowymi a taryfami detalicznymi pozostanie kluczowa dla całego rynku. Dlatego duże znaczenie będzie miała strategia zakupowa spółek obrotu, ponieważ to ona zadecyduje o poziomie rachunków odbiorców końcowych. Jeśli ceny gazu i węgla utrzymają się na stabilnym poziomie, możliwe będzie zachowanie umiarkowanych stawek także w 2026 roku. W efekcie rynek energii może wejść w okres względnej stabilizacji, a odbiorcy – zarówno indywidualni, jak i instytucjonalni – zyskają większą przewidywalność w planowaniu wydatków.

W ramach obowiązujących regulacji ustalono gwarantowaną cenę prądu na poziomie 0,6212 zł/kWh w 2026 roku oraz 0,6899 zł/kWh w latach 2027–2028. Rozwiązanie to ma zapewnić przewidywalność rachunków w perspektywie trzech lat. Stawki te obejmą gospodarstwa domowe i część instytucji publicznych, w tym placówki oświatowe i podmioty komunalne. Dla jednostek samorządu terytorialnego to istotna informacja, ponieważ pozwala lepiej planować wydatki w budżetach lokalnych. Choć stawki gwarantowane nie zawsze będą niższe od rynkowych, dają one pewność stabilnych kosztów i ochronę przed gwałtownymi wzrostami.

Zmiana taryf na 2026 rok wymaga dokładniejszego planowania budżetów w gminach, szkołach i spółkach komunalnych. Dlatego coraz większe znaczenie mają inwestycje w efektywność energetyczną. Pozwalają one ograniczyć koszty i zwiększyć odporność finansową w dłuższej perspektywie. Z danych wynika, że samorządy, które w ostatnich dwóch latach zainwestowały w fotowoltaikę lub modernizację oświetlenia ulicznego, obniżyły wydatki na energię nawet o 20–30%. Na przykład gmina Słupsk dzięki instalacji paneli PV na budynkach szkół i urzędów zaoszczędziła ponad 300 tys. zł rocznie. Podobne efekty uzyskały jednostki korzystające z programów „Energia dla wsi” i „Mój prąd 5.0”. Dzięki nim mogły one zmniejszyć obciążenia budżetowe i poprawić bilans energetyczny. W efekcie inwestycje w odnawialne źródła energii stały się ważnym elementem lokalnej polityki finansowej. Tym samym samorządy coraz częściej traktują OZE nie jako modę, lecz jako konieczność i skuteczne narzędzie ograniczania kosztów funkcjonowania instytucji publicznych.

Rok 2026 może być początkiem stopniowej stabilizacji cen energii. Rządowy cel zakłada utrzymanie średniej ceny energii elektrycznej na poziomie około 500 zł/MWh. Taki poziom ma pozwolić uniknąć nadmiernych kosztów dla odbiorców, a jednocześnie utrzymać rentowność sektora wytwórczego. Kontrakty terminowe na 2026 rok mieszczą się obecnie w przedziale 470–520 zł/MWh. Taki wynik potwierdza trend stabilizacji po gwałtownych wahaniach z ostatnich lat. Utrzymanie tych wartości zależy jednak od cen uprawnień do emisji CO₂ oraz od rozwoju krajowej produkcji energii odnawialnej. Rosnący udział OZE, który w 2026 roku ma przekroczyć 35% w miksie energetycznym, powinien ograniczyć presję kosztową. Dzięki temu Polska może stopniowo uniezależniać się od cen paliw kopalnych. W dłuższej perspektywie inwestycje w sieci przesyłowe i magazyny energii pomogą utrzymać stabilne stawki zarówno dla samorządów, jak i dla odbiorców indywidualnych.

Ceny energii na rok 2026 będą punktem zwrotnym dla polskiego sektora energetycznego. Zakończenie tarcz ochronnych oraz wprowadzenie gwarantowanych stawek ma przynieść większą przejrzystość i stabilność rynku. Dzięki temu samorządy, instytucje publiczne i odbiorcy indywidualni zyskają możliwość lepszego planowania kosztów. Jednocześnie nadal muszą liczyć się z ryzykiem zmian wynikających z sytuacji na rynkach surowców.