Kapryśna pietruszka nie chce rosnąć? Na 99 proc. popełniasz jeden z tych błędów

Zarówno doradcy, jak i doświadczeni rolnicy oraz działkowcy przyznają, że uprawa pietruszki jest trudniejsza od uprawy marchwi. Dlaczego?

Pietruszka nie toleruje częstej uprawy po sobie, ponieważ takie następstwo prowadzi do zwiększenia populacji patogenów, a zwłaszcza nicieni glebowych.

Potrzebuje także odpowiedniej gleby. Najlepsze rezultaty uzyskuje się na glebach średnio zwięzłych, które nie ulegają zaskorupieniu, charakteryzują się żyznością i bogactwem próchnicy, a także wysoką pojemnością wodną i odczynem pH zbliżonym do obojętnego.

W trakcie wegetacji roślin, zarówno nadmiar, jak i niedobór wody mają negatywny wpływ na jakość i wysokość uzyskiwanego plonu.

Szczególne zapotrzebowanie na wodę występuje w kluczowych fazach rozwoju, a mianowicie podczas kiełkowania i wschodów, jak również w okresie intensywnego formowania korzeni spichrzowych.

W konsekwencji, niedostateczna wilgotność gleby skutkuje słabym i nierównomiernym kiełkowaniem nasion. Warto jednak zauważyć, że korzenie, które rozwijają się w warunkach suszy, choć mniejsze i często rozwidlone, odznaczają się intensywniejszym aromatem.

Natomiast, nadmierna wilgotność gleby negatywnie wpływa na plony pietruszki, głównie poprzez stwarzanie korzystnych warunków do rozwoju chorób.

Pietruszka, będąc rośliną klimatu umiarkowanego i wykazując znaczną tolerancję na niskie temperatury, rozpoczyna proces kiełkowania już przy 2-3°C. Co więcej, jej siewki są w stanie przetrwać nawet krótkotrwałe spadki temperatury do -9°C. Niemniej jednak, najefektywniejsze i najszybsze wschody obserwuje się, gdy temperatura gleby przekracza 10°C. Z kolei, optymalny wzrost i przyrost biomasy pietruszki zachodzą w przedziale temperatur 16-18°C.

Ponadto, pietruszka jest rośliną światłolubną i charakteryzuje się wysokimi wymaganiami wilgotnościowymi gleby. Dlatego dobrze zaplanuj rośliny w sąsiedztwie, by nie konkurowały o dostęp do słońca i wody.

Ponieważ pietruszka w początkowej fazie wzrostu rozwija się powoli, istotna jest skuteczna ochrona przed chwastami. Mogą zabierać naszej uprawie potrzebną wilgoć i dostęp do światła.

Oprócz chwastów, w uprawie pietruszki zwalcza się również szkodniki, takie jak mszyce i połyśnica marchwianka, oraz choroby, do których należą mączniaki, alternariozy i czarne zgnilizny.

Nasiona pietruszki korzeniowej charakteryzują się długim i nierównomiernym procesem kiełkowania.

W optymalnym zakresie temperatur, który według różnych źródeł wynosi od 19 do nawet 30°C, okres od momentu wysiewu do pojawienia się pierwszych wschodów wynosi zazwyczaj od 10 do 20 dni. Natomiast w niekorzystnych warunkach może się znacząco wydłużyć, osiągając nawet 30-40 dni.

Z tego powodu zaleca się wysiewanie nasion na głębokość od 1 do 2 cm. Bowiem zbyt głębokie umieszczenie nasion w glebie może skutkować opóźnieniem wschodów lub nawet uniemożliwić ich kiełkowanie. Natomiast nasiona wysiane zbyt płytko są narażone na łatwe wymywanie przez wodę, zwłaszcza ulewne, nawalne deszcze.