Maria Rasputin. Sensacyjne życie córki rosyjskiego szarlatana
Maria po śmierci ojca rozpoczęła długą wędrówkę przez kontynenty. W Ameryce występowała jako poskramiaczka lwów w cyrku, pracowała w stoczni wojennej i napisała trzy książki. Co wiemy o córce Rasputina?
Córka Rasputina
Matriona Rasputina przyszła na świat 27 marca 1898 roku we wsi Pokrowskoje w guberni tobolskiej. Ojciec Grigorij Rasputin w tym czasie zajmował się rolnictwem i handlem końmi, ale już wykazywał skłonności mistyczne. Matka Praskowia Dubrovina prowadziła gospodarstwo domowe i wychowywała dzieci zgodnie z tradycją prawosławną.
W 1910 roku dwunastoletnia Matriona wyjechała do Kazania, prawdopodobnie do żeńskiego gimnazjum. Trzy lata później ojciec sprowadził ją wraz z młodszą siostrą Warwarą do Petersburga. Zmienił jej imię na Maria, by lepiej pasowało do aspiracji społecznych rodziny.
Dziewczyna mieszkała z ojcem w małym mieszkaniu w stolicy i obserwowała jego wzrastające wpływy na dworze carskim. Uczęszczała do prywatnej szkoły przygotowawczej Steblina. W 1916 roku musiała identyfikować ciało ojca, zabitego w okrutny sposób przez swoich wrogów.
Młodość i pierwsze małżeństwo
W październiku 1917 roku Maria poślubiła Borysa Sołowjowa, jednego z gorliwych admiratorów zmarłego Rasputina. Małżonek próbował kontynuować dzieło teścia przez organizowanie seansów spirytystycznych i przywoływanie ducha Grigorija. Sołowjow otrzymał od byłego cara Mikołaja II klejnoty za organizację ucieczki rodziny carskiej z Jekaterynburga, ale pieniądze przeznaczył na własne potrzeby.
Para przez kilka miesięcy mieszkała w rodzinnej wsi Rasputinów Pokrowskoje, ale rewolucja bolszewicka zmusiła ich do opuszczenia Rosji. W 1918 roku wyjechali do Rumunii, gdzie Maria podjęła pracę tancerki kabaretowej w Bukareszcie. Następnie przenieśli się do Paryża, gdzie Sołowjow znalazł zatrudnienie w fabryce samochodów.
Po przeprowadzce do Francji na świat przyszły dwie córki: Tatiana i Maria. Borys Sołowjow zmarł w 1926 roku, pozostawiając wdowę z dziećmi bez środków do życia. Maria podjęła pracę guwernantki, ale jednocześnie próbowała walczyć o odszkodowanie za śmierć ojca.
Wystąpiła na drogę sądową przeciwko Feliksowi Jusupowowi, który opublikował pamiętniki opisujące zabójstwo Rasputina. Sąd paryski oddalił sprawę, uznając że nie może rozstrzygać w kwestii mordu politycznego popełnionego na terytorium Rosji. Porażka sądowa zmusiła ją do poszukiwania innych sposobów zarobkowania.
Kariera cyrkowa i emigracja do Ameryki
Po nieudanej walce sądowej Maria porzuciła pracę guwernantki i zdecydowała się na występy w kabarecie. Następnie dołączyła do słynnego cyrku Ringling Brothers jako poskramiaczka lwów. W 1937 roku The New York Times informował o jej występie w Madison Square Garden, określając ją jako "córkę szalonego mnicha o światowej sławie".
Praca w cyrku przyniosła jej rozgłos w Stanach Zjednoczonych, ale Maria szybko się znudziła występami. Po tournée w Miami porzuciła artystyczną karierę i znalazła zatrudnienie jako nitowaczka w stoczni. Fizyczna praca w przemyśle obronnym zapewniła jej stabilny dochód w okresie przed wybuchem II wojny światowej.
W 1940 roku Maria wyszła za mąż za elektryka Grigorija Biernadskiego. Pięć lat później uzyskała obywatelstwo amerykańskie i oficjalnie osiedliła się w Los Angeles. Po wojnie przeszła na emeryturę i poświęciła się pisaniu wspomnień o ojcu.
W 1948 roku przeżyła trudny okres związany z rozwodem z mężem, który źle ją traktował. Dodatkowo stała się obiektem prasowej nagonki w czasie polowania na komunistów w Ameryce. Maria musiała publicznie zaprzeczać oskarżeniom o sympatie komunistyczne, pisząc oświadczenie: "Kocham Stany Zjednoczone z całego serca i nie jestem komunistką".
Literacka spuścizna i ostatnie lata
Maria Rasputin napisała trzy książki wspomnień o ojcu, starając się oczyścić jego pamięć z negatywnych legend. Ostatnia pozycja "The Man Behind the Myth" ukazała się w 1977 roku we współpracy z Patte Barham. W swoich wspomnieniach przedstawiła Grigorija Rasputina jako niemal świętego człowieka, twierdząc że większość negatywnych historii opierała się na oszczerstwach jego wrogów.
Wiarygodność jej wspomnień budzi kontrowersje wśród historyków, ale stanowią one jedyne bezpośrednie świadectwo osoby znającej Rasputina od dzieciństwa. Maria konsekwentnie broniła pamięci ojca przed oskarżeniami o szkodliwy wpływ na rodzinę carską i państwo rosyjskie.
Ostatnie lata życia spędziła w samotności w Los Angeles, cierpiąc na problemy zdrowotne i uzależnienie od alkoholu. Zmarła na atak serca 27 września 1977 roku, tego samego dnia gdy ukazała się jej ostatnia książka.