Matka skatowanego Szymonka na wolności. Odsiedziała 13 lat

Beata Ch. opuściła więzienie. Sprawa została zakończona i wobec kobiety i jej partnera nie toczy się żadne postępowanie. Jarosław R., ojciec Szymonka, skończy odbywać karę w grudniu 2027 roku. Kobieta jeszcze za kratami zmieniła imię i nazwisko.

W Polsce niektóre osoby po odbyciu wyroku mogą liczyć na ochronę, szczególnie jeśli ich bezpieczeństwo jest zagrożone. Czy służby zdecydują się na takie rozwiązanie wobec matki chłopca?

– Są przepisy umożliwiające objęcie osoby ochroną policyjną, ale dotyczy to przede wszystkim świadków lub osób pokrzywdzonych w danej sprawie. W takich przypadkach ich status procesowy może uzasadniać zastosowanie ochrony. Jednak w omawianej sytuacji nie ma ku temu podstaw – wyjaśniał nam prok. Paweł Nikiel, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w Bielsku-Białej.

O nadzorze nad osobą, która odbyła prawomocny wyrok pozbawienia wolności, decyduje sąd. W przypadku Beaty Ch. taka decyzja nie zapadła. Wyjaśnia aspirant sztabowy Adam Jachimczak z Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach.

– Policja nie nadzoruje takiej osoby, ponieważ odbyła ona już prawomocnie zasądzoną karę. W niektórych przypadkach otrzymujemy z zakładu karnego informację, że osadzony wychodzi na wolność i będzie przebywać pod wskazanym adresem. Wówczas taka informacja trafia do lokalnej jednostki policji i dzielnicowego danego rejonu – tłumaczy funkcjonariusz.

Beata Ch. z mediami nie chce rozmawiać. Informację "Dziennikowi Zachodniemu" przekazała nam placówka w Grudziądzu, gdzie kobieta odsiaduje wyrok.

— Informacje takie mogłyby zostać udzielone wyłącznie po uzyskaniu zgody osoby, której dotyczą, a osadzona nie wyraziła zgody na udzielanie informacji na temat jej osoby oraz podejmowanych wobec niej decyzji — poinformowała kpt. Karolina Goss, rzecznik prasowy Dyrektora Zakładu Karnego w Grudziądzu.

Serwis internetowy dziennika "Fakt" skontaktował się natomiast z babcią zamordowanego Szymonka. Zenobia R. opowiedziała, jak tęskni za zmarłym wnuczkiem oraz jego siostrami, które przebywają obecnie w rodzinie zastępczej.

Z jej słów wynika, że Beata Ch. zmieniła imię i nazwisko. W liście do matki Radosław R. napisał, że jego niedoszła synowa Beata nazywa się teraz Lena.

19 marca 2010 roku w stawie hodowlanym w Cieszynie znaleziono zwłoki małego chłopca. Zdjęcia bezimiennego, jasnowłosego dziecka ubranego w bluzę, spodnie i kurteczkę obiegły wszystkie media w kraju. Mimo to przez dwa lata nie udało się ustalić jego tożsamości. Dopiero w 2012 roku okazało się, że chłopiec z Cieszyna to około dwuletni Szymek z Będzina. Kluczowe w rozwiązaniu sprawy okazały się informacje przekazane przez sąsiadkę rodziny chłopca.

Ojciec Szymona, Jarosław R., miał kilka pomysłów na pozbycie się zwłok syna. Rozważał m.in. upozorowanie porwania przed jednym z marketów, spalenie ciała w piecu albo zamurowanie go w piwnicy. Jego partnerka nie zgodziła się na te rozwiązania, dlatego wspólnie postanowili wywieźć zwłoki. Martwego Szymka spakowali do torby i umieścili w bagażniku. W nocy służbowym samochodem, którym wówczas jeździł Jarosław R., pojechali na obrzeża Cieszyna, gdzie Beata Ch. porzuciła ciało nieopodal stawu.

Śledczy ustalili, że dziecko zostało skatowane. Ciosy spowodowały m.in. pęknięcie jelita cienkiego. Na ciele dziecka widniały liczne siniaki. 42-letni ojciec pobił syna, ponieważ ten go nie słuchał i płakał. Po brutalnym pobiciu chłopiec gorączkował, wymiotował, miał biegunkę i odmawiał jedzenia. Jego stan pogarszał się z godziny na godzinę. Wymagał natychmiastowej pomocy lekarskiej, której jednak nie otrzymał. Zmarł trzy dni później.

— Ból towarzyszył dziecku przez cały czas, narastał. To nie była szybka śmierć. Nawet godzinę przed zgonem można było go uratować, gdyby trafił na intensywną terapię — wyjaśniał w trakcie procesu jeden z biegłych.

Rodzice przez cały czas ukrywali nieobecność syna. Gdy ktoś o niego pytał, twierdzili, że przebywa u dziadków. Taką samą historię opowiadali swoim córkom: rocznej Natalce i czteroletniej Wiktorii. Kiedy ośrodek zdrowia wezwał chłopca na szczepienie, rodzice przenieśli jego dokumentację do innej przychodni. Beata Ch. przyprowadziła tam swojego wnuka, aby kontynuować oszustwo.

Nikt nie rozpoznał publikowanego w mediach wizerunku dziecka, ponieważ jego wygląd znacząco się zmienił. Przypomnijmy, że ciało przez blisko trzy tygodnie leżało w stawie, zanim zostało odnalezione. Śledztwo w sprawie umorzono z powodu niewykrycia sprawców. Dopiero w czerwcu 2012 roku do opieki społecznej w Będzinie zgłosiła się osoba, która zauważyła, że nie widuje dziecka swoich sąsiadów. Wkrótce potem Beata Ch. i Jarosław R. zostali aresztowani.

Beata Ch. z poprzedniego związku ma pięcioro dzieci, które trafiły do zakładów opiekuńczych po tym, jak ich ojciec je porzucił. Kiedy poznała Jarosława R., przeniosła się do niego. On z kolei miał jedno dziecko z wcześniejszego związku, ale został pozbawiony praw rodzicielskich za niepłacenie alimentów. Para mieszkała w wielorodzinnym domu w Będzinie.

Po zatrzymaniu zaczęli przerzucać na siebie winę. Jarosława R. obciążył jednak syn jego byłej partnerki, który zeznał, że ojciec go bił i głodził, przez co trafił do szpitala.

W 2018 roku zapadł prawomocny wyrok: Jarosław R. został skazany na 15 lat więzienia, a Beata Ch. na 13 lat.

Szymon został pochowany kilka dni po odnalezieniu zwłok w bezimiennym grobie w Cieszynie. Pomnik postawili mu obcy ludzie, a pogrzeb sfinansował cieszyński MOPS. Przez wiele lat na jego nagrobku widniał napis: „Chłopczyk żył około 2 lat. Tak bardzo bić chciało twe maleńkie serce, do życia się rwało... Zgasło w poniewierce”. Grób został opłacony do 2030 roku dzięki datkom ludzi.