Mieszkania PRL - w 2025 roku starych mebli poszukują kolekcjonerzy. Niektóre fotele, krzesła i komody warte są krocie

Czasy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej zapisały się w historii nie tylko jako okres zmian polityczno-społecznych, ale także jako specyficzna epoka w designie i wystroju wnętrz. Mieszkania z tamtych lat miały swoje charakterystyczne cechy – prostotę, funkcjonalność, powtarzalność i oszczędność formy. Choć przez lata wystrój z PRL-u uchodził za przestarzały, to w 2025 roku meble i dodatki z tamtej epoki przeżywają renesans – zarówno wśród kolekcjonerów, jak i miłośników stylu vintage.

Meble z lat 50., 60., 70. i 80. w 2025 roku nie tylko wróciły do łask, ale stały się pełnoprawnym elementem stylowych i modnych wnętrz. Łącząc funkcjonalność z niepowtarzalną estetyką, zachwycają kolejne pokolenia. Dla jednych to wspomnienie dzieciństwa, dla innych – dowód na ponadczasowość dobrego designu. A dla kolekcjonerów – coraz cenniejsza inwestycja.

Typowe mieszkanie z lat 60., 70. i 80. to tzw. M-3 lub M-4, czyli niewielkie lokale o powierzchni 40–60 metrów kwadratowych, często w blokach z wielkiej płyty. Wnętrza były urządzone minimalistycznie, ale z dużą dozą pomysłowości, by sprostać ograniczeniom przestrzeni.

Centrum każdego salonu stanowiła meblościanka – masywna, wielofunkcyjna konstrukcja zajmująca całą ścianę. Służyła za szafę, biblioteczkę, kredens i barek. Obok niej stał rozkładany tapczan, często przykryty kocem lub narzutą, fotele „liski”, ława z politurą lub typu "jamnik" i telewizor Rubina lub Neptun. Popularne były dywany na ścianach, paprotki, a także kryształy i porcelaną w przeszklonych gablotach. W pokoju dziecięcym charakterystycznym meblem był półkpotapczan, oszczędzający miejsce.

Kuchnie były małe i funkcjonalne. Na ścianach – kafelki z geometrycznymi wzorami, na podłodze – linoleum. Meble kuchenne to lekkie segmenty z płyty pilśniowej, często malowane na pastelowe kolory. Biały kredens to obecnie meblarski hit PRL. W kuchni królowały emaliowane garnki, malowane talerze i nieśmiertelne syfony do wody gazowanej.

Łazienki były najczęściej bardzo małe. Dominowały kafelki w kolorach brązu, pomarańczu i zieleni. Wanny żeliwne lub stalowe, często zasłonięte zasłoną z winylu. Górnopłuk nad sedesem był normą w tamtych czasach. W łazienkach nie brakowało kultowych pralek Frania i ręczników z charakterystycznymi wzorami.

Renesans stylu PRL to część szerszego trendu powrotu do estetyki vintage i retro. Meble z tamtych lat, szczególnie projekty z lat 60. i 70., zdobywają uznanie dzięki swojej prostocie, jakości wykonania i oryginalnym formom. Projektanci tacy jak Roman Modzelewski, Józef Chierowski czy Rajmund Hałas stali się ikonami polskiego wzornictwa. W 2025 roku ich projekty są poszukiwane zarówno przez kolekcjonerów, jak i projektantów wnętrz, którzy chętnie łączą klasykę PRL z nowoczesnymi dodatkami.

Dodatkowym powodem jest nostalgia – dla wielu Polaków meble z PRL to powrót do dzieciństwa, wspomnienie rodzinnych mieszkań i czasów młodości.

Wartość mebli z tamtego okresu zależy od kilku czynników:

• Projektanta i producenta – meble zaprojektowane przez uznanych twórców są droższe,
• Stanu zachowania – meble oryginalne, bez zniszczeń i przemalowań, cieszą się większym zainteresowaniem,
• Unikalności – mniej typowe formy, limitowane serie lub rzadko spotykane kolory zwiększają wartość,
• Materiałów – drewno lite, sklejka gięta czy metal są bardziej cenione niż meble z płyty pilśniowej.

Obecnie ceny XX-wiecznych mebli różnią się w zależności od stanu, renowacji i pochodzenia. Niektóre z mebli po renowacji osiągają ceny znacznie wyższe niż ich pierwotna wartość. Warto dodać, że ceny rosną – rynek mebli vintage wciąż się rozwija, a zasoby są ograniczone. Oto przykłady:

• Fotel „lisek” po renowacji: oryginalny 600–1200 zł, nierestaurowany – ok. 300–500 zł,
• Komody z lat 60.: 1000–2000 zł,
• Meblościanki: od 800 do 2500 zł (w zależności od modelu i kompletności),
• Stołki barowe: 300–700 zł za sztukę,
• Stolik kawowy: 400–1000 zł.