Najmniejszy człowiek świata. Kobiety oszalały na jego punkcie

Charles Sherwood Stratton urodził się 4 stycznia 1838 roku w Bridgeport w stanie Connecticut jako syn stolarza Sherwooda Edwarda Strattona i Cynthii Thompson. Był dużym dzieckiem, jednak w wieku sześciu miesięcy jego wzrost całkowicie się zatrzymał. W wieku czterech lat miał zaledwie 64 centymetry wzrostu i ważył 6,8 kg, mimo że jego rodzeństwo rozwijało się normalnie.

Rodzice długo nie wiedzieli, co zrobić z synem, który wyróżniał się jedynie wzrostem. Charles był zdrowy, proporcjonalnie zbudowany i pełen energii, ale nie rósł. W 1842 roku do Bridgeport zawitał P.T. Barnum – już wtedy znany showman i właściciel American Museum w Nowym Jorku.

Usłyszawszy o niezwykłym chłopcu, Barnum zaproponował rodzinie Strattonów trzy dolary tygodniowo za możliwość wystawiania syna na pokazach w muzeum. Rodzina zgodziła się, a Charles wraz z matką wyjechał do Nowego Jorku.

Barnum szybko przemianował chłopca na "General Tom Thumb", nawiązując do postaci z angielskich legend. Aby uczynić jego postać jeszcze bardziej niezwykłą, przedstawiał go jako 11-latka, choć Charles miał zaledwie cztery lata. Debiut sceniczny odbył się 8 grudnia 1842 roku i natychmiast przyciągnął tłumy. Już w pierwszym tygodniu występy obejrzało 30 tysięcy osób.

Stratton nie był jedynie biernym eksponatem. Szybko nauczył się śpiewać, tańczyć, grać w skeczach i naśladować znane postacie, m.in. Napoleona Bonaparte. Jego talent, poczucie humoru i umiejętności aktorskie budziły podziw zarówno publiczności, jak i prasy.

Jeden z dzienników pisał: "General Tom Thumb Jr., karzeł, to najwspanialszy okaz człowieka, jaki kiedykolwiek zadziwił świat. Wyobraźnia nie ogarnia, że młodzieniec, który ma 11 lat, waży mniej niż sześciomiesięczne niemowlę".

W 1844 roku Barnum zabrał Charlesa do Anglii, gdzie General Tom Thumb miał udowodnić, że jest "najmniejszym człowiekiem świata". Początkowo Brytyjczycy byli sceptyczni, lecz wszystko zmieniło się po występie przed królową Wiktorią i księciem Albertem w Buckingham Palace. Stratton oczarował dwór, a królowa osobiście oprowadzała go po galerii i zadawała pytania, na które odpowiadał z wdziękiem i dowcipem.

Po sukcesie w Londynie, General Tom Thumb ruszył w trzyletnie tournée po Europie. Występował przed królową Izabelą II w Hiszpanii, królem Ludwikiem Filipem we Francji i innymi monarchami.

Wszędzie towarzyszyły mu tłumy, a kobiety ustawiały się w kolejkach, by dostać od niego pocałunek. Zyski z występów były ogromne – Barnum i Stratton zarabiali nawet po 500 dolarów dziennie, a sprzedaż pamiątek biła rekordy.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych General Tom Thumb stał się prawdziwą gwiazdą. Nadal występował w American Museum, a jego pokazy przyciągały tysiące widzów. W 1863 roku, mając 25 lat i mierząc już 102 cm wzrostu, Stratton poślubił Lavinię Warren, mierzącą zaledwie 81 cm.

Ślub odbył się 10 lutego 1863 roku w Grace Episcopal Church w Nowym Jorku i był jednym z największych wydarzeń towarzyskich XIX wieku. Uczestniczyło w nim ponad 2 tysiące zaproszonych gości, a tłumy na ulicach liczyły kolejne tysiące.

Relacje z ceremonii zdominowały pierwsze strony gazet, wypierając nawet doniesienia z wojny secesyjnej. Przyjęcie weselne w Metropolitan Hotel zgromadziło 10 tysięcy osób, a bilety kosztowały nawet 75 dolarów.

Para została również zaproszona do Białego Domu przez prezydenta Abrahama Lincolna i jego żonę. Po ślubie Stratton i Warren wyruszyli w podróż poślubną, która przerodziła się w wielomiesięczne tournée po niemal 600 miastach na całym świecie.

Dzięki sukcesom scenicznym General Tom Thumb zgromadził fortunę – kupił luksusową rezydencję w Nowym Jorku, jacht, kilka domów oraz imponującą garderobę. Mimo to nie stronił od pracy. Nawet po zgromadzeniu majątku kontynuował występy, a gdy Barnum popadł w kłopoty finansowe, Stratton pomógł mu wyjść z długów.

W 1883 roku Charles Stratton i jego żona cudem uniknęli śmierci w pożarze hotelu Newhall House w Milwaukee, w którym zginęło ponad 70 osób. Kilka miesięcy później, 15 lipca 1883 roku, Stratton zmarł nagle na udar mózgu w wieku 45 lat. Jego pogrzeb zgromadził ponad 20 tysięcy żałobników, a grób w Bridgeport do dziś odwiedzają tłumy wielbicieli.

Lavinia Warren po śmierci męża wyszła za włoskiego artystę Counta Primo Magri, ale do końca życia pozostała aktywna w branży rozrywkowej. Zmarła w 1919 roku, mając 78 lat, i została pochowana obok Strattona.