Olkusz: Archiwalne zdjęcia z nieczynnych już kopalni

Historia górnictwa na ziemi olkusko-bolesławskiej to jeden z najdłuższych i najważniejszych rozdziałów rozwoju tego regionu. Wydobycie towarzyszyło mieszkańcom od wczesnego średniowiecza aż do XXI wieku, wpływając na gospodarkę, kulturę i codzienne życie lokalnych społeczności.

Najstarsze udokumentowane ślady działalności wydobywczej pochodzą z XII i XIII wieku, gdy w rejonie Olkusza rozpoczęto eksploatację. Wraz z czasem górnictwo coraz bardziej stawało się fundamentem znaczenia politycznego i ekonomicznego miasta. Przez kolejne stulecia praca górników, ich umiejętności i organizacja były kluczowe dla funkcjonowania regionu.

W późniejszych wiekach, szczególnie od XVIII i XIX stulecia, nastąpiła zmiana kierunku eksploatacji surowców. Obok ołowiu coraz większą rolę zaczęły odgrywać rudy cynku, których znaczenie rosło wraz z rozwojem technologii hutniczych. Wraz z postępującą industrializacją regionu powstawały nowe zakłady i infrastruktura, a górnictwo stopniowo przyjmowało nowoczesny charakter.

Po II wojnie światowej nastąpiło zjednoczenie działalności górniczej w ramach Zakładów Górniczo-Hutniczych "Bolesław". Uruchomiono kolejne kopalnie podziemne, między innymi "Olkusz" i "Olkusz-Pomorzany", które przez dziesięciolecia stanowiły centrum wydobycia rud cynkowo-ołowiowych w Polsce. Przemysł ten był jednym z najważniejszych elementów lokalnej tożsamości.

Wyczerpywanie się złóż oraz zmieniające się warunki ekonomiczne doprowadziły do stopniowej likwidacji kopalń. Ostatnia z nich, "Olkusz-Pomorzany", zakończyła działalność w 2020 roku, co symbolicznie zamknęło ponad ośmiowiekową historię górnictwa w tym zakątku Polski.