Powiat gnieźnieński: Komunikat weterynarii ws. kurek z fermy z ND 

Kurki te są źródłem zakażenia dla innego drobiu na terenie powiatu gnieźnieńskiego i stanowią realne zagrożenie dla hodowli drobiu i ekonomiki regionu. Powiat gnieźnieński jest regionem typowo rolniczym i każdy tego typu komunikat powinien uczulić pracowników gospodarstw.

- Ze względu na powagę sytuacji Powiatowy Lekarz Weterynarii w Gnieźnie apeluje do wszystkich osób, które nabyły takie partie kurek lub posiadają informacje o ich wprowadzeniu na teren powiatu, o niezwłoczny kontakt z siedziba Powiatowego Inspektoratu Weterynarii

- apeluje Dariusz Nowaczyk, Powiatowy Lekarz Weterynarii w Gnieźnie. Komunikat został powielony przez urzędy gmin powiatu gnieźnieńskiego.

Kontakt jest możliwy od numerem telefonu: - 61426 46 04 lub 663 200 228 - od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 15:00 oraz pod numerem telefonu 695 950 037 -po godz. 15:00 oraz w dni ustawowo wolne od pracy.

Rzekomy pomór drobiu (ang. Newcastle disease, ND) stanowi ogólnoświatowy problem dla branży drobiarskiej, powodując ogromne straty ekonomiczne w chowie i hodowli drobiu, co przekłada się na produkcję jaj i mięsa drobiowego. ND jest wysoce zakaźną chorobą ptaków, a zjadliwe szczepy podlegają obowiązkowi zwalczania.

Na zakażenie wirusem rzekomego pomoru drobiu wrażliwe są zarówno ptaki gospodarskie, domowe, jak i dzikie. Najbardziej wrażliwe są w szczególności ptaki z gatunku kura domowa. Wirus rzekomego pomoru drobiu wykazuje dużą przeżywalność w środowisku (zwłaszcza w kałomoczu), nawet przez okres kilku tygodni. Wirus ten jest oporny na wilgoć, wysychanie oraz gnicie.

Co ważne, u kur niosek choroba manifestuje się inaczej niż w stadach brojlerów kurzych. U tej grupy produkcyjnej obserwuje się przede wszystkim spadek nieśności oraz nieprawidłowości w budowie jaj (nietypowy kształt, odbarwienie skorup, a także tzw. "lanie jaj", czyli składanie jaj bez skorup).

Wirus rzekomego pomoru drobiu cechuje niski potencjał zoonotyczny. Oznacza to, że że ryzyko przeniesienia choroby ze zwierzęcia na człowieka (lub odwrotnie) jest niewielkie, mimo że kontakt może występować.

- Niemniej jednak, ludzie również mogą się zakazić tym patogenem (zwłaszcza pracownicy ferm drobiu). Objawy zakażenia u ludzi manifestują się przede wszystkim zapaleniem spojówek oraz jedno- lub obustronnym zaczerwienieniem i obrzękiem powiek, a także łzawieniem

- informuje Główny Inspektorat Weterynarii.

ZALECENIA DLA DROBNOTOWAROWYCH HODOWCÓW DROBIU - CHÓW PRZYZAGRODOWY

• karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
• przetrzymywanie drobiu na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem;
• odizolowanie od innego drobiu, kaczek i gęsi;
• przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
• unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
• zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi, burmistrzowi, i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu;
• po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem;
• używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
• osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu.