Ubijanie herbaty - elegancja sprzed tysiąca lat, która wraca do łask

Sam rytuał "ubijania herbaty" był niczym medytacja w ruchu. Herbaciane ciasteczka, starannie mielone na proszek, trafiały do podgrzanej miseczki. Właściciel ceremonii delikatnie zalewał je wodą, po czym zaczynał ubijać całość bambusową trzepaczką, wykonując płynne, rytmiczne ruchy nadgarstka. Sztuka ta wymagała precyzyjności, jak gra na instrumencie. Każdy gest, choć prosty, był pełen elegancji, wprowadzając uczestników ceremonii w stan skupienia i równowagi. Efektem końcowym była śnieżnobiała piana, której trwałość stanowiła dowód na kunszt wykonania.

Dian cha to coś więcej niż sposób przygotowywania napoju - to cała filozofia, w której liczyły się nie tylko smak i zapach herbaty, ale i piękno procesu. Ważne były rytm i harmonia, zarówno w gestach, jak i w samej filiżance.

Dziś, kiedy tempo życia jest zawrotne, a świat zdaje się pędzić wciąż szybciej, coraz więcej osób poszukuje sposobów na zatrzymanie się. Praktyki mindfulness, medytacja, czy slow life stają się odpowiedzią na zgiełk współczesności. Jak się okazuje, stare tradycje herbaciane, takie jak dian cha, zyskują nowe życie.

Sylwia Mokrysz, prokurent Mokate SA, również odkryła magię tych tradycji. Uczyła się ceremonii dian cha bezpośrednio od mistrzów w Chinach, a jej doświadczenia pokazują, jak głęboko można poczuć spokój w tak prostym, ale jakże zaawansowanym procesie.

- Kiedy po raz pierwszy spróbowałam ubijać herbatę w stylu dynastii Song, zaskoczyło mnie, jak bardzo przypomina to medytację. Rytmiczne ruchy uspokajają myśli, pozwalają zwolnić - mówi Sylwia Mokrysz.

Jej zdaniem to doświadczenie łączy przeszłość z teraźniejszością:

- W świecie, w którym wszystko przyspiesza, taki rytuał uczy uważności i daje poczucie harmonii.

Choć sama ceremonia dian cha zanikła, jej duch przetrwał w Japonii, gdzie rozwinęła się w postaci ceremonii matcha, która dziś cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. To nic innego jak ten sam rytuał - ubijanie proszku herbacianego, który pozwala na przeżycie chwili, na zatrzymanie się w codziennym biegu.

Współcześnie coraz więcej osób odkrywa "whisking tea"jako formę "mindful tea experience" - chwili dla siebie, podobnej do praktyki jogi czy medytacji. Picie herbaty staje się wówczas czymś więcej niż tylko napojem - staje się rytuałem, który pozwala odetchnąć i przypomnieć sobie o harmonii, której czasem brakuje.

Z perspektywy współczesności, sztuka parzenia herbaty staje się jedną z najpiękniejszych form spowolnienia. Tak jak kiedyś w Chinach, herbatę traktowano jako dzieło sztuki, dziś, w erze chaosu, możemy odnaleźć w niej harmonię. Ubić ją z pełną uważnością, z szacunkiem, na chwilę oderwać się od codziennego zgiełku. To moment, w którym nie liczy się już pośpiech, ale pełne zanurzenie w danym doświadczeniu - nie tylko w smaku herbaty, ale także w ciszy, którą ten rytuał przynosi.

Herbata wciąż pozostaje sztuką - tylko teraz, w bardziej zglobalizowanej formie, pozwala każdemu z nas odnaleźć swój kawałek ciszy i harmonii w zgiełku współczesności.