Unikalny grzyb znaleziony na Orawie. To "Palce diabła"

Ten egzotyczny grzyb pochodzi z Australii i Nowej Zelandii, ale od niedawna pojawia się także w Europie – jego występowanie w Polsce wciąż jest uznawane za rzadkość, szczególnie w rejonach górskich. Jego wygląd przyprawia o dreszcze: czerwone, rozpostarte "macki" wyrastające z ziemi przypominają szpony lub palce demona, a intensywny, nieprzyjemny zapach padliny ma za zadanie zwabić muchy – naturalnych roznosicieli zarodników.

Znalezisko zostało udokumentowane fotograficznie i spotkało się z dużym zainteresowaniem uczestników obozu. — „To niecodzienna przygoda i świetna lekcja przyrody w terenie. Cieszymy się, że młodzież nie tylko aktywnie spędza czas, ale też potrafi dostrzegać i docenić niezwykłości otaczającej nas natury” – mówi jeden z instruktorów obozu. W dobie rosnącego zainteresowania bioróżnorodnością i edukacją ekologiczną, takie odkrycia mają szczególną wartość – pokazują, że nawet podczas wakacyjnego wyjazdu można natknąć się na wyjątkowe okazy przyrodnicze i zachwycić się światem natury.

Uważa się, że pierwotnym obszarem występowania okratka australijskiego są Australia z Tasmanią i Nowa Zelandia. Być może jest on gatunkiem rodzimym także na wyspach Archipelagu Malajskiego, na Mauritiusie i w południowo-wschodniej Afryce. Z tego pierwotnego obszaru rozprzestrzenił się na tereny Azji i obu Ameryk (m.in. stan Kalifornia w USA)[. W Europie po raz pierwszy zaobserwowano go w 1914 roku we Francji. Prawdopodobnie został zawleczony wraz z ziemią i roślinami sprowadzonymi z Australii do europejskich ogrodów botanicznych i zaaklimatyzował się.

W Polsce po raz pierwszy jego występowanie zaobserwowali w 1975 mieszkańcy wsi z okolic Biłgoraja. Jego owocniki w początkowym okresie rozwoju („jaja”) uważali za jaja węży. Obfite wystąpienie owocników okratka australijskiego zanotowano na podmokłej, piaszczystej glebie we wsi Wólka koło Biłgoraja. Dziś w Polsce nadal jest rzadki, ale coraz bardziej rozprzestrzenia się. Według danych z 2014 r. znanych było blisko 100 stanowisk położonych głównie w południowej części kraju: w Sudetach i na ich przedpolu, w Karpatach i na wyżynach południowo-wschodniej Polski. W północno-zachodniej części kraju stwierdzono jedynie pojedyncze stanowiska, a w Polsce północno-wschodniej dotychczas go nie stwierdzono. Około 30% wszystkich znanych polskich stanowisk leży w Karpatach, jednak w Tatrach został stwierdzony dopiero w 2012 r. (na Olczy i na Polanie Chochołowskiej), a w 2014 r. na polanie Brzanówka koło Zazadniej.