Ustka: Zjazd marynarzy rezerwistów. Uroczystości w porcie i odsłonięcie figurki marynarza
Zjazd Rezerwistów Marynarki Wojennej RP w Ustce.
Dawni marynarze swoje specjalności zdobywali przed laty w Centrum Szkolenia Specjalistów Marynarki Wojennej w Ustce. Przyjechali z całej Polski. Spotykają się dzięki społecznościowej grupie "CSSMW Ustka i marynarze wszystkich jednostek szukajcie się" (dawna nazwa: Centrum Szkolenia Specjalistów Marynarki Wojennej), którą założył Zbigniew Wysoczański i Stowarzyszeniu Grupa Złotej "R" Marynarze Rezerwiści RP MW Ustka.
W sobotę przy węźle komunikacyjnym w Ustce rezerwiści odsłonili figurkę marynarza. To symboliczne nawiązanie do ich wieloletniej obecności w usteckiej społeczności.
Następnie Bulwarem Portowym przeszła defilada prowadzona przez Ustecką Orkiestrę Dętą, za którą szli uczestnicy zjazdu, władze miasta, a także słuchaczki Usteckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku "Żyj kolorowo" w strojach z epoki oraz rodziny rezerwistów.
W porcie odbyła się uroczystość patriotyczna według ceremoniału wojskowego. Wzięli w niej udział żołnierze z pododdziału rezerwy oraz kompania honorowa garnizonu Ustka.
Podczas uroczystości nastąpiło oddanie honoru sztandarom, przegląd pododdziałów i podniesienie flagi państwowej na maszt przy dźwiękach hymnu. Przed Pomnikiem Ludziom Morza delegacje złożyły wiązanki.
W Ustce po II wojnie światowej pierwsi marynarze stawili się w 1947 roku, gdy przeniesiono Szkołę Specjalistów Morskich z Gdyni i Kadrę Marynarki Wojennej z Gdańska, której komendantem był wówczas kmdr por. Franciszek Dąbrowski znany z obrony Westerplatte. W 1954 roku obie szkoły połączono w Ośrodek Szkolenia Specjalistów Morskich, a następnie w maju 1963 roku przeformowano w Centrum Szkolenia Specjalistów Marynarki Wojennej. W 1992 roku jednostce nadano imię zasłużonego dowódcy Floty i I zastępcy szefa Kierownictwa MW wiceadmirała Józefa Unruga. W lipcu 1994 roku nastąpiła zmiana nazwy na Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej.
W Ustce marynarze zdobywali specjalności morskie, które zawsze należały do bardzo trudnych. Szkolenie podstawowe trwało sześć-osiem tygodni, a następnie ci, którzy byli kierowani na okręty, przechodzili szkolenie specjalistyczne. W takich przypadkach obowiązkowa służba trwała trzy lata. Kto nie trafił na okręty, odbywał dwuletnią służbę w jednostkach brzegowych, w tym w Ustce.
