Zabytkowy schron leżał na trasie budowy S7. Rozebrali go, przenieśli i odbudowują w innym miejscu. Będzie tuż przy ścieżce rowerowej
Obiekt z końca XIX wieku
Schron amunicyjny fortu "Dłubnia" to obiekt wojskowy z końca XIX wieku, będący częścią Twierdzy Kraków, wpisany do rejestru zabytków w 2016 roku. Znajdował się w Krakowie, w dzielnicy Wzgórza Krzesławickie, przy ulicy Karola Łowińskiego. Zlokalizowany był przy samej ulicy, dobrze widoczny z drogi, choć częściowo zasypany ziemią. Obiekt posiadał fasadę wejściową, a jego boczne ściany były wzmocnione kamiennymi murami oporowymi.
Okna i drzwi były zamurowane
Schron miał jedną kondygnację, a jego podstawowe wymiary wynosiły: 14,40 m długości, 6,40 m szerokości i 4,25 m wysokości. Ściany zewnętrzne wykonane były z cegły o grubości 90 cm, a ściany oporowe oraz te od strony nasypu z kamienia o grubości około 120 cm.
- Strop żelbetowy o grubości 120 cm był oparty na stalowych belkach HEB i był najlepiej zachowaną częścią obiektu. Fundamenty miały grubość około 90 cm i wykonane były z kamienia. Schron nie posiadał instalacji ani stolarki okiennej i drzwiowej, a otwory okienne i wejściowe były zamurowane. Otwory wentylacyjne były zachowane, lecz bez detali stalowych. Stan techniczny obiektu oceniono jako ogólnie dobry, choć niektóre jego elementy - szczególnie schody oraz mury oporowe - były znacznie uszkodzone - mówi Kacper Michna, rzecznik krakowskiego oddziału GDDKiA.
Obiekt pierwotnie pełnił funkcję schronu amunicyjnego - magazynował amunicję i materiały wybuchowe dla Fortu 49a "Dłubnia", będącego elementem zewnętrznego pierścienia obronnego Twierdzy Kraków. Ze względu na budowę drogi ekspresowej S7, obiekt znalazł się w kolizji z planowaną trasą i dlatego podjęto decyzję o jego przeniesieniu.
Nowe miejsce schronu
Schron został przeniesiony na nową lokalizację - działkę nr 40 w obrębie 9 Nowa Huta, po południowej stronie ulicy Kocmyrzowskiej, w rejonie węzła "Grębałów". Nowe położenie schronu przewidziano między pasem ruchu a drogą dojazdową z chodnikiem i ścieżką rowerową. Będzie on zwrócony w stronę użytkowników ruchu pieszego i rowerowego, a jego nasyp będzie zlokalizowany od strony drogi ekspresowej, co naturalnie wpisze obiekt w ukształtowanie terenu.