Zmarł Janusz Wiśniewski. Reżyser i dyrektor Teatru Nowego w Poznaniu

Śmierć artysty potwierdził poznański teatr oraz portal Film Polski. Janusz Wiśniewski był reżyserem o wyjątkowej wrażliwości i niepodrabialnym stylu. Tworzył teatr, który balansował między plastyką, metafizyką i literacką głębią. Porównywano go do takich gigantów jak Tadeusz Kantor i Józef Szajna. Jego spektakle łączyły awangardę z elementami kabaretu, rewii czy jarmarku.

W swojej karierze sięgał po wielką literaturę – od Szekspira po Mickiewicza – zawsze interpretując ją w sposób nieoczywisty. Jego ostatnim spektaklem były „Dziady” zrealizowane w Teatrze Polskim w Warszawie. Inscenizacja zaskakująca, inna niż jakakolwiek wcześniejsza adaptacja tego dramatu.

W latach 80. rozpoczął współpracę z Teatrem Nowym, gdzie stworzył przełomowe spektakle takie jak „Balladyna”, „Panopticum a la Madame Tussaud” czy „Koniec Europy”. W latach 2003–2011 pełnił funkcję dyrektora tej sceny. Kontynuował swoją artystyczną wizję, reżyserując m.in. „Fausta”, „Wesele” czy „Romea i Julię”. To właśnie w Poznaniu Wiśniewski ugruntował swój status jako twórca „teatru plastycznego” – opartego na obrazie, rytmie i symbolice.

Zajmował się także scenografią i grafiką. Jego teatr był formą „myślenia obrazami”, jak podkreślono w Encyklopedii Teatru Polskiego.

Janusz Wiśniewski urodził się w 1949 roku w Świdwinie. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię na warszawskiej PWST. Zadebiutował sztuką „Dom Bernardy Alba” w Teatrze Powszechnym. W 1988 roku założył własny zespół teatralny, z którym wystawiał m.in. spektakle inspirowane Schulzem i Tołstojem. Pracował również za granicą i na polskich scenach operowych.

Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany – w 2011 roku uhonorowano go Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.