Dlaczego osoby z refluksem często mają zaparcia? Wyjaśniamy nietypowe powiązanie
Leki na zgagę a ryzyko zaparć. Efekt uboczny czy konsekwencja długotrwałego leczenia?
Długotrwałe lub częste stosowanie leków łagodzących zgagę może nieść za sobą ryzyko wystąpienia zaparć, szczególnie u osób zmagających się z chorobą refluksową przełyku, które regularnie sięgają po farmakoterapię.
Niektóre popularne preparaty zobojętniające kwas żołądkowy, zwłaszcza te zawierające związki glinu mogą znacząco obniżać aktywność perystaltyczną przewodu pokarmowego. Glin działa rozkurczowo na mięśnie gładkie żołądka i jelit, co spowalnia przesuwanie treści pokarmowej. Osoby stosujące preparaty z tym składnikiem niejednokrotnie zgłaszają trudności z wypróżnianiem.
Podobne działanie obserwuje się w przypadku inhibitorów pompy protonowej (IPP), takich jak omeprazol, ezomeprazol, czy lansoprazol. Choć skutecznie zmniejszają wydzielanie kwasu solnego, mogą także spowalniać opróżnianie żołądka. Badania opublikowane w Alimentary Pharmacology and Therapeutics (2005) sugerują, że opóźnione opróżnianie treści żołądkowej może być jednym z czynników sprzyjających zaparciom przy długoterminowym stosowaniu IPP.
W nieco mniejszym stopniu, ale również istotnie, zaparcia mogą wystąpić u niektórych pacjentów stosujących blokery receptora H2, takie jak famotydyna czy cymetydyna.
Wspólny mechanizm. Zaburzenia motoryki jako możliwa przyczyna zarówno zgagi, jak i zaparć
Choć zgaga i zaparcia mogą wydawać się odrębnymi dolegliwościami, coraz więcej badań wskazuje, że mogą mieć one wspólne podłoże fizjologiczne, w postaci zaburzeń motoryki przewodu pokarmowego. Jak wyjaśnia dr Suneeta Krishnareddy, specjalistka chorób układu pokarmowego z Columbia University Irving Medical Center, nieprawidłowa motoryka jelit może wpływać zarówno na występowanie refluksu, jak i na trudności z wypróżnianiem.
W przypadku zgagi problemem jest zbyt wolne opróżnianie żołądka, które może prowadzić do wzrostu ciśnienia i zwiększonej produkcji kwasu solnego. To z kolei sprzyja cofaniu się treści żołądkowej do przełyku. Z drugiej strony, ta sama spowolniona perystaltyka może powodować zaparcia, ponieważ przesuwanie mas kałowych przez jelito grube odbywa się z opóźnieniem. Taki stan rzeczy może prowadzić nie tylko do dyskomfortu, ale i do wtórnego pogorszenia objawów refluksu, przez wzrost ciśnienia w obrębie jamy brzusznej.
Źródło: Health Digest