Wybitny lekarz chce zmienić system. „Uczmy się od biznesu”

Strefa Biznesu: Jakie potencjalne obszary współpracy widzi pan pomiędzy środowiskiem przedsiębiorców a środowiskiem związanym z ochroną zdrowia? Jak ta współpraca wygląda dzisiaj?

Prof. Michał Zembala: To bardzo złożone pytanie. Pola współpracy są ogromne i wielopłaszczyznowe: od technologii medycznych, przez nowe leki, urządzenia, rozwiązania dostosowane do pacjenta, w tym telerozwiązania, aż po zmiany systemowe.

Gdybym miał wskazać jeden kluczowy aspekt, to dziś publiczna ochrona zdrowia powinna nauczyć się czegoś od biznesu – tego, jak firmy zarządzają zasobami ludzkimi, jak budują i skalują kulturę organizacji, jak dbają o rozwój i wzrost. W medycynie przekłada się to na lepszą opiekę nad pacjentem. Chodzi o widoczny, realny efekt – pacjent ma czuć się zaopiekowany.

Obserwujemy dziś zjawisko tzw. drenażu mózgów – młodzi lekarze, studenci medycyny i naukowcy coraz częściej wyjeżdżają z Polski, szukając lepszych warunków do rozwoju.

Młodzi wyjeżdżają – to boli, ale taka jest natura rzeczy. Chcą się rozwijać, zdobywać doświadczenie. I dobrze, żeby wracali. Już teraz widzę jednak, że niektórzy lekarze wracają z Niemiec czy innych krajów zachodnich, bo tu mają dużo większe możliwości i lepszy dostęp do nowoczesnych technologii.

Co można zrobić, aby zatrzymać młodych lekarzy w Polsce?

Co zrobić, żeby zatrzymać młodych? Uatrakcyjnić miejsca pracy – nie tylko pod względem finansowym. Dla młodego pokolenia ważna jest kultura organizacyjna, jakość pracy, warunki, balans między życiem prywatnym a zawodowym. To są rzeczy, na które trzeba zwrócić uwagę.

Czego brakuje w polskim systemie edukacji medycznej, żeby lepiej wspierał przedsiębiorczość lekarzy? Zachęcał ich do pracy w Polsce, budowania startupów, działania zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym?

Z perspektywy prorektora ds. klinicznych mogę powiedzieć wprost: system jest przestarzały. Zbyt wolno adaptuje się do zmieniającej się rzeczywistości. Wprowadzamy na KUL nowe przedmioty i moduły – jak zastosowanie sztucznej inteligencji w medycynie. To nie jest coś, czego należy się bać, to coś, z czym nasi studenci muszą się oswoić.

Poza tym – łączmy świat medycyny z inżynierią, z uczelniami technicznymi. Niech student medycyny zobaczy, że ktoś z Politechniki może mieć pomysł na rozwiązanie problemu medycznego, który on dziś uważa za niemożliwy do pokonania. Przebijanie silosów, w których jesteśmy zamknięci od lat – to jest kierunek, który bardzo wspieram.