Centrum przesiadkowe w Gorzowie: pusty plac i obietnice

Trudno mówić o obecnym centrum przesiadkowym jako o czymś, co odpowiada na potrzeby mieszkańców. Kilka pociągów, jeden bus do Babimostu, parę lokalnych autobusów – to aktualny szczyt możliwości. Ale plany na przyszłość są ambitne:

• Elektryfikacja części linii 203,
• Szybsze połączenia kolejowe przez Skwierzynę i Międzychód,
• Wygodniejsze podróże w głąb kraju.

Jeśli te zmiany rzeczywiście dojdą do skutku, Gorzów będzie potrzebował centrum przesiadkowego, które nadąży za rosnącymi potrzebami mieszkańców i podróżnych. Może nie na poziomie futurystycznych wizualizacji sprzed lat, ale chociaż na miarę realnych oczekiwań.

Zgodnie z założeniami projektu, w bezpośrednim sąsiedztwie dworca PKP pojawią się:

• Trzy perony tramwajowe – zwiększą dostępność transportu szynowego w centrum miasta,
• Dziesięć zadaszonych zatok autobusowych – usprawnią komunikację miejską, podmiejską i tranzytową.

Nowe centrum przesiadkowe nie będzie jednak połączone z budynkiem dworca PKP – choć będzie skomunikowane z nim ciągami pieszymi. Oznacza to, że aby przesiaść się z pociagu do tramwaju/autobusu bedziemy musieli pokonać pieszo dość spory odcinek. To jednak rozwiązanie przyjęte w wielu mistach - chociażby w sąsiedniej Zielonej Górze. 

Według informacji do których dotrał portal gorzowianin.com, szacowany koszt inwestycji to około 60 mln zł. W tej kwocie miasto planuje:

• Budowę torowiska tramwajowego w ul. Jancarza,
• Przebudowę torowiska w ul. Sikorskiego,
• Modernizację skrzyżowania z ul. 11 Listopada,
• Budowę nowych sygnalizacji świetlnych,
• Powstanie ciągu pieszo-rowerowego.

Mieszkańcy mają prawo podchodzić do sprawy sceptycznie. Podobne obietnice składano już wcześniej, a na razie puste place przy dworcu nie zachęcają do przesiadek - jeżeli w ogóle jest się na co przesiadać.  Jeśli jednak inwestycja rzeczywiście ruszy w 2026 roku i zakończy się zgodnie z planem, Gorzów może wreszcie doczekać się centrum przesiadkowego z prawdziwego zdarzenia.