Pierwszy telefon komórkowy. Ważył kilogram i działał 30 minut
Inżynier Martin Cooper wykonał pierwsze połączenie telefonem komórkowym 3 kwietnia 1973 roku w Nowym Jorku. Motorola DynaTAC 8000x ważyła około kilograma i kosztowała 3995 dolarów, czyli około 23747 dolarów w dzisiejszych pieniądzach. Cooper zadzwonił bezpośrednio do swojego rywala Joela Engela z Bell Labs, demonstrując przełomową technologię bezprzewodową. To wydarzenie zapoczątkowało rewolucję mobilną, która odmieniła sposoby komunikacji na całym świecie.
Geneza pierwszego telefonu komórkowego
Motorola rozpoczęła prace nad przenośnym telefonem komórkowym pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku. Martin Cooper kierował zespołem inżynierów, którzy mieli stworzyć urządzenie komunikacyjne niezależne od stacjonarnych sieci telefonicznych. Firma konkurowała z Bell Labs, które rozwijały własną technologię mobilną opartą na telefonach samochodowych.
Projekt kosztował Motorolę ponad 100 milionów dolarów i zajął dekadę intensywnych badań. Inżynierowie musieli rozwiązać problemy związane z miniaturyzacją komponentów elektronicznych oraz optymalizacją zużycia energii. Cooper inspirował się serialem "Star Trek" i komunikatorem kapitana Kirka, pragnąc stworzyć podobne urządzenie w rzeczywistości.
Zespół Motoroli przełamał bariery technologiczne, opracowując pierwszy funkcjonalny prototyp w 1972 roku. Urządzenie wykorzystywało technologię analogową i działało w paśmie 800 MHz. Inżynierowie przeprowadzili liczne testy, doskonaląc antenę oraz optymalizując jakość sygnału w różnych warunkach atmosferycznych.
Historyczne połączenie na ulicach Nowego Jorku
Martin Cooper wybrał 3 kwietnia 1973 roku na publiczną demonstrację nowego wynalazku. Inżynier stanął na rogu Szóstej Alei i 53 Ulicy w Nowym Jorku, trzymając w ręku kilogramowy telefon DynaTAC 8000x. Przechodnie zatrzymywali się, obserwując niezwykłe urządzenie, które wyglądało jak futurystyczny gadżet.
Cooper wybrał numer telefonu do Joela Engela, dyrektora konkurencyjnego zespołu w Bell Labs. Połączenie przeszło bez zakłóceń, a Engel usłyszał głos swojego rywala bezpośrednio z ulicy. Cooper powiedział: "Joel, to Martin Cooper. Dzwonię do ciebie z prawdziwego telefonu komórkowego, przenośnego telefonu komórkowego".
Demonstracja wywołała ogromne poruszenie wśród świadków wydarzenia. Dziennikarze natychmiast zaczęli zadawać pytania o możliwości nowej technologii. Cooper odpowiadał na pytania, jednocześnie prezentując funkcjonalność urządzenia i jego potencjalne zastosowania w przyszłości.
Połączenie trwało zaledwie kilka minut, ale jego skutki odbiły się echem w całej branży telekomunikacyjnej. Bell Labs straciła przewagę w wyścigu o pierwszy telefon komórkowy. Motorola zyskała pozycję lidera w nowej dziedzinie technologicznej, która miała przynieść miliardowe zyski.
Techniczne wyzwania pionierskiego urządzenia
DynaTAC 8000x mierzył 25 centymetrów wysokości i ważył 1,1 kilograma. Urządzenie składało się z 30 płytek obwodów drukowanych oraz zawierało tysiąc komponentów elektronicznych. Antena wystawała na 13 centymetrów ponad obudowę, co czyniło telefon jeszcze bardziej imponującym.
Bateria nikiel-kadmowa zapewniała jedynie 30 minut czasu rozmów po dziesięciu godzinach ładowania. Użytkownicy musieli planować swoje połączenia z uwagi na ograniczony czas pracy urządzenia. Motorola ostrzegała, że bateria mogła ulec uszkodzeniu przy częstym ładowaniu i rozładowywaniu.
Koszt produkcji pojedynczego telefonu wynosił około 4000 dolarów, co czyniło urządzenie niezwykle drogim. Motorola sprzedawała DynaTAC 8000x za 3995 dolarów, co odpowiadało średniej rocznej pensji pracownika w tamtych czasach. Tylko najbogatsi klienci mogli sobie pozwolić na zakup pierwszego telefonu komórkowego.
Jakość dźwięku pozostawiała wiele do życzenia z powodu interferencji i ograniczeń technologii analogowej. Rozmówcy często słyszeli trzaski i zakłócenia, szczególnie w obszarach o gęstej zabudowie miejskiej. Zasięg ograniczał się do kilku kilometrów od najbliższej stacji bazowej.
Wpływ na rozwój branży telekomunikacyjnej
Sukces Motoroli zmobilizował konkurencję do intensywnych prac nad własnymi rozwiązaniami mobilnymi. AT&T, IBM oraz inne korporacje rozpoczęły programy badawcze, inwestując miliardy dolarów w rozwój technologii bezprzewodowych. Rynek telefonów komórkowych stał się najszybciej rozwijającym się sektorem elektroniki użytkowej.
Operatorzy telefoniczni musieli zbudować całkowicie nową infrastrukturę dla obsługi połączeń mobilnych. Pierwsza komercyjna sieć komórkowa Advanced Mobile Phone System rozpoczęła działalność w Chicago w 1983 roku. Motorola sprzedała pierwszego DynaTAC-a dokładnie dziesięć lat po historycznej demonstracji Coopera.
Cena telefonu spadła do 3000 dolarów w momencie wprowadzenia na rynek, ale nadal pozostawała nieosiągalna dla przeciętnych konsumentów. Pierwsi użytkownicy to byli przede wszystkim dyrektorzy firm, maklerzy oraz inne osoby, dla których mobilna komunikacja oznaczała przewagę biznesową.