Warszawa: Odeszła Wanda Bargiełowska-Bargeyłło, znakomita mezzosopranistka, długoletnia solistka Teatru Wielkiego

Wanda Bargiełowska-Bargeyłło urodziła się 29 sierpnia 1938 roku w Gdańsku. Jej rodzice pochodzili z Litwy. Była absolwentką gdańskich uczelni: Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej i Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej (w klasie prof. Barbary Iglikowskiej). Warsztat wokalny doskonaliła pod okiem Giny Cigny w Wenecji oraz na kursach interpretacji wagnerowskiej w Bayreuth. Będąc na ostatnim roku studiów wokalnych w 1967 roku zadebiutowała w Teatrze Wielkim w Warszawie w roli Łariny w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego. Od tego momentu przez prawie 40 lat regularnie występowała w tym teatrze, który stał się jej artystycznym domem – zaśpiewała tam w ponad 1200 spektaklach.

Zaczynała od ról drugoplanowych (Inez w „Trubadurze” i Emilia w „Otellu” Verdiego, Marcelina w „Weselu Figara” Mozarta, Berta w „Cyruliku sewilskim” Rossiniego), ale już w 1971 po raz pierwszy zaśpiewała Amneris w „Aidzie” – rolę, która z czasem okazała się koronną pozycją w jej repertuarze. Wykonywała przede wszystkim partie mezzosopranu dramatycznego w operach Giuseppe Verdiego (Eboli w „Don Carlosie”, Amneris w „Aidzie”, Azucena w „Trubadurze”, Ulryka w „Balu maskowym”, Fenena w „Nabucco”) oraz Richarda Wagnera (Fryka i Erda w „Złocie Renu”, Fryka, Schwertleite i Grimgerde w „Walkirii”, Erda w „Zygfrydzie”, Pierwsza Norna w „Zmierzchu bogów”).

Kreowała także m. in. Cześnikową w „Strasznym dworze” Moniuszki, Adalgizę w „Normie” Belliniego, Sonię w „Katarzynie Izmajłowej” Szostakowicza, Kabanichę w „Katii Kabanowej” Janáčka, Klitamestrę w „Elektrze” Mikisa Theodorakisa, Lubow w „Mazepie” i Hrabinę w „Damie pikowej” Czajkowskiego, Carmen w dziele Georgesa Bizeta, Herodiadę w „Salome” i Anninę w „Kawalerze z Różą” Straussa, Marynę w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, Matkę w „Konsulu” Menottiego i Jokastę w „Edypie” Georga Enescu.

Wykonywała wiele partii w operach współczesnych, m. in. Różę w „Czarnej masce” Krzysztofa Pendereckiego, Małgorzatę w „Mistrzu i Małgorzacie” Rainera Kunada, Dragę w „Manekinach” i Dominikową w „Chłopach” Zbigniewa Rudzińskiego, Blankę w „Bramach raju” i Helenę w „Trojankach” Joanny Bruzdowicz, a także partię tytułowej Gwiazdy w dziele Zygmunta Krauzego.

W latach 1982-85 była solistką Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium. Występowała także w Staatstheater w Hagen, w Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze Wrocławskiej, Bydgoskiej i Śląskiej w Bytomiu. Koncertowała również w Paryżu, Dreźnie, Monachium, Moskwie, Londynie, Izraelu, Berlinie i Wiedniu oraz rodzinnym Gdańsku.

W 2007 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2023 roku została uhonorowana Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Zmarła w niedzielę, 23 listopada 2025 roku.