"Tańcząca para" na grobie Augustyna Dyrdy i jego żony Mirosławy w Tychach

Augustyn Dyrda pozostawił ślady swojego wielkiego talentu w wielu miejscach Górnego Śląska i nie tylko. Są to m.in. Niedźwiadki w tyskim parku przy ul. Edukacji, Pomnik Walki i Pracy w Tychach zwany dziś Żyrafą, pomnik powstańca śląskiego na pomniku na placu Wolności w Tychach, popiersie Jerzego Ziętka w gmachu Sejmu Śląskiego, pomnik Friedricha Wilhelma von Redena w Chorzowie, statuetka „Górnośląskiego Tacyta” i wiele innych. Sam nie wiedział dokładnie, ile zrobił pomników, rzeźb plenerowych, płaskorzeźb, popiersi, medalionów, medali, statuetek.

Średnio trzeba by liczyć po trzy prace monumentalne na rok, a tych pomniejszych to od sześciu do dziesięciu - mówił.

Augustyn Dyrda był artystą, któremu udało się żyć ze swojej sztuki. Przez ponad 70 lat swojej pracy twórczej nigdy nie pracował na etacie. Całe życie rzeźbił na zamówienie. A zamówień nie brakowało. Intensywnie pracował nawet w zaawansowanym wieku.

Między 75. a 85. rokiem życia zrekonstruował pomnik Redena dla Chorzowa, wykonał pomniki Grota Roweckiego i Augusta Kissa dla Tychów, zrekonstruował przedwojennego powstańca śląskiego na pomniku na pl. Wolności, zrobił rzeźbę Starego Alojza przed budynkiem nieistniejącej już Wyższej Szkoły Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach, oraz tablicę pamiątkową dla MDK 1. A do tego przeprowadził renowacje swoich dawnych rzeźb tyskich - niedźwiadki, "Chłopców z gęsią" oraz Karolinki z osiedla K.

Augustyn Dyrda był ostatnim żyjącym uczniem Dunikowskiego i niewykluczone, że i najstarszym rzeźbiarzem w Polsce. Dunikowski zmarł w 1964 r., przeżywszy 88 lat. Rzeźbił do końca. Augustyn Dyrda też tak chciał. I udało się. Żył długo, pięknie, twórczo. Zmarł 3 lutego 2023 r., przeżywszy 96 lat i siedem miesięcy