Adwent to nie tylko roraty. Oto zwyczaje i symbole przygotowujące na Boże Narodzenie

Wszyscy już żyjemy zbliżającym się Bożym Narodzeniem. Dobrze przygotować się do nich duchowo w Kościele katolickim ma adwent. Nazwa ta wywodzi się z łacińskiego słowa "adventus" oznaczającego przyjście. Jest to okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Tradycyjnie na adwent składają się cztery niedziele. W pierwszą z nich rozpoczyna się w Kościele katolickim nowy rok liturgiczny. Każdy tydzień adwentu symbolizuje świeca ustawiona przy ołtarzu. Po kolei są one zapalane w następujące po sobie niedziele.

Co roku adwent rozpoczyna się w niedzielę po święcie Chrystusa Króla. W tym roku było ono obchodzone 23 listopada. Tydzień później, w niedzielę 30 listopada, rozpoczyna się adwent. Czas oczekiwania na przyjście Chrystusa. W Kościele Katolickim podczas trwania adwentu ważną częścią są msze święte odprawiane ku czci Najświętszej Maryi Panny, której archanioł Gabriel przyniósł nowinę zapowiadającą narodziny Jezusa. Tak zwane roraty odprawiane są z reguły bardzo wcześnie rano. Msze święte roratnie gromadzą wiernych, którzy przynoszą do kościoła świece lub lampiony.
Adwent można podzielić na dwa okresy:

1. od początku adwentu do 16 grudnia (czas szczególnego oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na końcu czasów);
2. od 17 grudnia do 24 grudnia (czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego).

W wielu domach adwent 2025, będzie tradycyjnie celebrowany między innymi z pomocą kalendarzy adwentowych, których na rynku jest niezliczona ilość. Kalendarz ma umilić czas oczekiwania. Pomaga także wytrwać w postanowieniach adwentowych, które wiele osób w tym czasie podejmuje. Symboli tego wyjątkowego okresu poprzedzającego Boże Narodzenie jest jednak wiele. Każdy z nich ma znaczenie. Oto najpopularniejsze z nich.

• kalendarz adwentowy - specjalny kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia adwentu lub 1 grudnia do Wigilii Bożego Narodzenia. Pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteran. Zwyczaj ten znany jest i pielęgnowany w wielu krajach na całym świecie w rodzinach chrześcijańskich.
• lampion adwentowy - jest to rodzaj lampki, wykonanej w kształcie czworoboku zamkniętego, którego ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi. Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratnej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność.
• wieniec adwentowy - wieniec adwentowy, w formie okręgu, składa się z gałązek choinki, na których umieszcza się 4 świece, symbolizujące 4 niedziele adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę. I świeca jest świecą pokoju, II wiary, III miłości, IV nadziei. Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. Znaczenie poszczególnych elementów jest następujące: zielone gałązki - życie, nadzieja; świece - światło, nadchodzącą Światłość; forma wieńca: krąg - powracający cykl życia.

Adwent powinien być dla chrześcijan czasem radości, ale i zadumy pozwalającym dobrze przygotować się do Świąt Bożego Narodzenia. Wyrazem tego jest udział w nabożeństwach - roratach oraz rekolekcjach. Kilkutygodniowy okres wieńczy Wieczerza Wigilijna, która w polskich domach początkuje obchody Bożego Narodzenia.