Beethoven. Geniusz, który nie miał szczęścia w miłości

Ludwig van Beethoven urodził się między 15 a 17 grudnia 1770 roku w miejscowości Bonn w Niemczech. Dokładna data jego narodzin jest nieznana, choć sam kompozytor twierdził, iż pojawił się na świecie 15 grudnia.

Matką Ludwika była Maria Magdalena z domu Keverich. Ojcem dziecka był natomiast Johann. Uwielbiał on śpiewać, co miało – jak zauważają uczeni – istotny wpływ na przyszłość jego syna. Małżeństwo Beethovenów doczekało się w sumie siedmiorga dzieci, z czego dwójka zmarła przedwcześnie.

Johann chciał zrobić z Ludwiga wielkiego kompozytora. Już od czwartego roku życia chłopiec zaczął interesować się muzyką, melodią i dźwiękiem. Nie był jednak posłusznym uczniem, miał za mało cierpliwości i zaparcia do nauki. Pierwszy swój koncert wykonał już w wieku siedmiu lat w Kolonii.

W wieku jedenastu lat Ludwig van Beethoven rozpoczął pracę jako organista. W tym czasie Christian Gottlob Neefe pokazał Beethovenowi muzykę Jana Sebastiana Bacha, w której młody chłopiec zakochał się, tworząc pierwsze swoje utwory.

W 1785 roku Ludwig van Beethoven poznał Franza Gerharda Wegelera, który stał się jego serdecznym przyjacielem. To dzięki niemu znalazł pracę jako nauczyciel muzyki w arystokrackim domu.

Kariera Ludwiga rozpoczęła się w Wiedniu, gdzie zdobył rozgłos jako wirtuoz fortepianu. Mimo wielkiego talentu oraz tworzenia własnych kompozycji, Beethoven uczył się u wielu kompozytorów (m.in. Józefa Haydna), z nauk których był kompletnie niezadowolony.

Ludwig van Beethoven swoją grą na pianinie zdobył ogromne uznanie wśród bogatych arystokratów, tworząc utwory, wpadające w ucho słuchającym. Krytycy muzyczni często uważali jego muzykę za zbyt oryginalną. Beethoven nie przejmował się głosami krytyki i komponował na swój własny sposób.

Muzyka była dla Beethovena wszystkim. To za jej pośrednictwem wyrażał się i pokazywał swoje emocje. Dzięki swojej miłości do muzyki zdobył tytuł jednego z najwybitniejszych kompozytorów młodego pokolenia.

W 1802 roku życie Beethovena obróciło się o sto osiemdziesiąt stopni. Zaczął tracić słuch. Choroba bardzo negatywnie odbiła się na jego psychice. W konsekwencji popadł w depresję. W pewnym momencie mężczyzna chciał nawet popełnić samobójstwo.

Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Ludwig van Beethoven zrezygnował z występów publicznych i całkowicie oddał się pracy kompozytorskiej. Co ciekawe, aby móc komponować odciął nogi swojego fortepianu i nauczył się rozpoznawać dźwięki na podstawie wibracji desek z podłogi.

Ludwig nie posiadał własnych potomków. Aby zaszczepić w kimś swój talent, zaadoptował swojego bratanka Karla. Przez kilka lat walczył o prawa rodzicielskie z jego matką. Próbował wszystkiego, aby stworzyć z chłopaka kolejnego wielkiego kompozytora. Jednak swoim zachowaniem i natarczywością doprowadził do próby samobójczej chłopaka.

W swoim życiu Ludwig van Beethoven spotkał wiele kobiet. Kilkukrotnie podejmował nawet próbę ożenienia się, jednak umarł jako kawaler. Około 1800 roku oświadczył się Giuletcie Guiccciardi, jednak do ślubu nie doszło z powodu braku zgody ze strony ojca narzeczonej.

Istotną rolę w biografii van Beethovena odegrała Josephine Brunsvik, pochodząca z węgierskiej szlachty. Przez kilka lat Ludwig był szczerze w niej zakochany. Niestety związek nie przetrwał próby czasu, gdyż kobieta nie chciała dłużej ciągnąć znajomości.

W życiu Beethovena pojawiło się jeszcze kilka innych kobiet. Z niektórymi z nich utrzymywał stosunki intymne.

Ludwig van Beethoven rozstał się z tym światem 26 marca 1827 roku. Tego dnia nad Wiedniem niemiłosiernie lało i rozpętała się ogromna burza. Ostatnie zdanie, które miało wyjść z ust kompozytora ponoć brzmiało: "Klaszczcie, przyjaciele, komedia skończona".

Do grobu Ludwiga wpędziła choroba jelit, z którą borykał się przez całe życie. Pod koniec życia dodatkowo zachorował na puchlinę wodną i marskość wątroby. Wszystkie te choroby przykuły go wręcz do łóżka. Zmarł po długo trwającej agonii.

Gumuła J., Ludwig van Beethoven [https://kultura.onet.pl/ludwig-van-beethoven].

Rolland R., Życie Beethovena, Kraków 1973.