Chorzów: Kolorowe i niebezpieczne. Nowe płazy w Śląskim Ogrodzie Zoologicznym

Śląski Ogród Zoologiczny w Chorzowie pochwalił się swoimi nowymi, skocznymi mieszkańcami. W pawilonie Lasu Deszczowego zamieszkały dwa wyjątkowo barwne gatunki płazów: liściołaz żółty oraz ropuchorzekotka żywiczna. Na udostępnionych zdjęciach można podziwiać ich intensywne kolory i egzotyczny wygląd.

– Możecie już je zobaczyć na własne oczy. Ich intensywne kolory i egzotyczny wygląd naprawdę przyciągają uwagę – informują pracownicy chorzowskiego zoo.

Liściołaz żółty, znany również jako złota żaba strzałkowa, to jeden z najbardziej niezwykłych i jednocześnie najniebezpieczniejszych płazów na świecie. Występuje naturalnie w wilgotnych lasach tropikalnych Kolumbii i słynie z niesamowitej toksyczności. Skóra tego niewielkiego płaza zawiera batrachotoksynę – jedną z najsilniejszych znanych trucizn w przyrodzie. Dawka zaledwie jednego miligrama może zabić kilkanaście dorosłych osób. To właśnie od tej właściwości pochodzi jego potoczna nazwa: „żaba strzałkowa”, ponieważ rdzenne plemiona Kolumbii używały jego toksyny do zatruwania grotów swoich strzał.

Choć jaskrawożółte ubarwienie liściołaza jest wyraźnym ostrzeżeniem dla drapieżników, sam płaz nie wytwarza toksyny samodzielnie. Jej obecność w organizmie to efekt spożywania określonych gatunków owadów i roztoczy w naturalnym środowisku. Co ciekawe, w warunkach hodowlanych (gdzie dieta tych płazów jest całkowicie inna) ich skóra staje się zupełnie nieszkodliwa. Dlatego egzemplarze trzymane w ogrodach zoologicznych czy terrariach nie stanowią zagrożenia dla człowieka.

Ropuchorzekotka żywiczna, znana również jako żaba mleczna lub żaba drzewna z Amazonii, to niezwykle interesujący gatunek płaza, pochodzący z tropikalnych lasów deszczowych Ameryki Południowej, przede wszystkim z dorzecza Amazonki. Jej potoczna nazwa „żywiczna” odnosi się do białawej, lepko-gęstej wydzieliny, którą produkuje w sytuacji zagrożenia. Substancja ta przypomina żywicę i pełni funkcję obronną. Jej gorzki smak i drażniące właściwości skutecznie zniechęcają potencjalnych drapieżników.

Ropuchorzekotka żywiczna wyróżnia się nietypowym wyglądem. Jej ciało pokrywają różne odcienie brązu, szarości i kremu, często z marmurkowym wzorem, który doskonale maskuje ją w leśnym środowisku. Większość życia spędza w koronach drzew, prowadząc nadrzewny i nocny tryb życia. W ciągu dnia ukrywa się w dziuplach. Dzięki przylgopodobnym zakończeniom palców doskonale radzi sobie ze wspinaczką nawet po bardzo gładkich powierzchniach.

W okresie godowym samce wydają dźwięki przypominające powolne stukanie w drewno – to charakterystyczne nawoływania mające przyciągnąć samice. W naturze ropuchorzekotki wykorzystują wodę zgromadzoną w dziuplach drzew jako miejsca do składania skrzeku. Co ciekawe, samce często opiekują się rozwijającym się potomstwem, a w świecie płazów nie jest to zjawisko powszechne.