Inspekcja Złotej Bramy. Zarządzono usunięcie szpetnego płotu

Stowarzyszenie Architektów Polskich od kilku lat boryka się z renowacją Złotej Bramy, czego widocznym efektem jest szpecące ogrodzenie otaczające budynek.

Remont zabytku został podzielony na trzy etapy. Pierwszy zakończył się w listopadzie 2023 r. Obejmował górną część obiektu, tj. remont tarasu i prace konserwatorskie sklepień. Zabezpieczyło to Złotą Bramę przed wpływem wód opadowych.

Obecnie SARP przymierza się do drugiego etapu inwestycji, obejmującego przyziemie i piwnice wraz z wykonaniem izolacji przeciwwodnej. Ostatni i najbardziej kosztowny etap remontu dotyczyć będzie elewacji.

Rzecznik Pomorskiego Wojewódzki Konserwator Zabytków (PWKZ) Marcin Tymiński poinformował w czwartek w komunikacie prasowym, że inspektorzy WUOZ przeprowadzili kontrolę remontowanego obiektu.

- Niezależnie od wydanych już pozwoleń na prace, właściciel bramy musi dokonać bieżących napraw m.in. przy orynnowaniu bramy i zmienić siatkę zabezpieczającą bramę z mało estetycznej zielonej na mniej rzucającą się w oczy, białą - przekazał.

Jak dodał, na początku lipca br. ma się rozpocząć demontaż nieestetycznego płotu z płyt pilśniowych, który otacza bramę. Zamiast niego pojawi się rusztowanie, co oznaczać będzie przygotowanie do rozpoczęcia prac, które, zgodnie z harmonogramem, powinny zakończyć się pod koniec listopada br.

- Po poprzednim remoncie Złotej Bramy, wykonanym jeszcze pod koniec lat 90., wyglądała ona imponująco, niestety ówczesne prace nie wyeliminowały przyczyny głównego problemu zabytku – wilgoci. Podczas pierwszego etapu obecnych prac odcięto od wilgoci górny taras bramy. Liczę, że drugi etap, szczegółowo uzgodniony z urzędem konserwatorskim, nabierze dynamiki i będzie przebiegał bez przeszkód i opóźnień. Właściciel wie dokładnie co i jak ma wykonać – powiedział pomorski wojewódzki konserwator zabytków Dariusz Chmielewski.

Pozwolenie wydane przez konserwatora obejmuje zarówno prace konserwatorskie, jak i budowlane. Te pierwsze będą polegały m.in. skuciu wtórnych tynków, uzupełnieniu ubytków czy odsalaniu kamiennych detali. Z kolei remont piwnic i przyziemia ma skutecznie zabezpieczyć przenikanie wilgoci z gruntu do wnętrza bramy.

Stowarzyszenie otrzymało już wykonaną przez Politechnikę Gdańską inwentaryzację bramy. We wrześniu organizacja ma wystąpić do konserwatora o pozwolenie na kolejny etap renowacji – m.in. elewacji i figur zdobiących zabytek.

Złota Brama powstała w latach 1612–1614 według projektu kamieniarza i rzeźbiarza Abrahama van den Blocka. Wcześniej na jej miejscu stała brama nazywana Długouliczną, którą zbudowano prawdopodobnie w połowie XIV wieku.

Obiekt uległ poważnym uszkodzeniom podczas II wojny światowej. Odbudowany został w latach pięćdziesiątych i wraz z przyległym Dworem św. Jerzego przekazany Stowarzyszeniu Architektów Polskich.

Od 1967 roku Złota brama figuruje w rejestrze zabytków jako jedna z najważniejszych części historycznego i kulturowego dziedzictwa Gdańska.