Wrocław: Katarzynki Nadodrzańskie za nami

Katarzynki to polski zwyczaj świąteczny, obchodzony przez kawalerów, jako odpowiednik andrzejek. Katarzynki były obchodzone w nocy z 24 na 25 listopada. Była to wigilia św. Katarzyny Aleksandryjskiej. W tym czasie odbywały się wróżby matrymonialne młodych mężczyzn dotyczące ożenku i poszukiwania partnerki.

Wrocławski kolektyw społeczno-artystyczny Slavic Year postanowił przywrócić tę szczytną tradycję, lecz w nowej formie. Przenieśli Katarzynki w formie miejskiego obrzędu pieśniowego, który przełożył dawne zwyczaje do współczesnej przestrzeni Wrocławia.

Cały pomysł na Katarzynki Nadodrzańskie wyrósł z wcześniejszych Obrzędów Pieśniowych, podczas których zbieraliśmy życzenia mieszkańców Wrocławia - mówi Alicja Nowicka, Marketing Slavic Year i dodaje - Najczęściej powtarzały się w nich marzenia o bliskości, przyjaźni i miłości. Z nich właśnie narodził się pomysł na Katarzynki. Wierzymy, że obrzędy są częścią życia społeczności - każdy z nas ma swoje małe rytuały, dlatego zapraszamy, by dodać do nich nowe - świętowanie Katarzynek.

Slavic Year przygotował dwa wyjątkowe spotkania

10 listopada odbył się interaktywny panel dyskusyjny o obrzędach i rytuałach, który poprowadził Jerzy Kępiński w rozmowie z Kasią Pakosą, celebrantką i dyrektorką artystyczną Slavic Year oraz Moniką Stasiak, antropolożką kulturową z Łodzi.

Rozmowa dotyczyła obrzędów, a dokładniej ich funkcjonowania w mieście. Rozmawiano o roli obrzędów w dzisiejszym życiu społecznym oraz o pieśniach, które od wieków towarzyszą człowiekowi w chwilach przejścia.

23 listopada odbył się ostatni w tym roku Miejski Obrzęd Pieśniowy, odbywający się w ramach Katarzynek Nadodrzańskich. Obrzęd poprowadziła Kasia Pakosa, celebrantka obrzędów, dyrektorka artystyczna kolektywu Slavic Year.

Pierwszą częścią wydarzenia były wspólne śpiewy ludowe. Zaśpiewane zostały przez Ochotniczą Orkiestrę Slavic Year. W jej skład weszli: Anastazja Sosnowska, Paweł Pepe Podsiadło oraz Kuba Lu. Zaśpiewane zostały pieśni ludowe zebrane oraz oryginalne pieśni napisane przez Kasię Pakosę. Grupa posługuje się pieśniami, jako żywym językiem dawnych obrzędów. Ich dźwięk i wspólne śpiewanie tworzą nową przestrzeń spotkania, refleksji i bliskości.

Dla uczestników zostały przygotowane śpiewniki, aby każdy mógł dołączyć do wspólnego śpiewu.

Po zakończeniu śpiewów zaczęła się wspólna zabawa w swatanie. Uczestnicy wydarzenia szukali miłości, w jej różnych odsłonach. Uczestnicy wydarzenia poszukiwali miłości romantycznej, przyjacielskiej, sąsiedzkiej i ludzkiej.

Mieli do wykonania kilka zadań, dzięki którym poznali innych członków spotkania. Zadania wymagały kontaktu z pozostałymi osobami będącymi na sali. Jest to dobra zabawa do wyjścia ze strefy komfortu.

W ramach zadań rozgrzewkowych uczestnicy musieli nawiązać kontakt wzrokowy z innymi osobami i klasnąć w tym samym czasie. Do dyspozycji było 10 klaśnięć. Trzeba było również znaleźć osobę, która urodziła się w innym mieście niż ty, posiada tyle samo rodzeństwa oraz ma taki sam kolor oczu. Powinny to być trzy różne osoby.

W późniejszym etapie uczestnicy zabawy musieli podejść do wybranej przez siebie osoby i zapytać o jej wspomnienia związane z wodą, ogniem lub pieśnią.

W dalszej części zabawy uczestnicy wymyślali gesty, które mogłyby być częścią rozpoczęcia obrzędu pieśniowego. Zadaniem każdej osoby było przejście po sali i znalezienie osób, które wykonują podobny gest.

Zabawa pozwoliła otworzyć się na drugiego człowieka i porozmawiać z uczestnikami spotkania. Jestem pewny, że podczas zabawy powstało mnóstwo nowych przyjaźni oraz miłości.

Uczestnicy wydarzenia już wcześnie brali udział w podobnych wydarzeniach. Uważają, że jest to świetny sposób na otwarcie serca i poczucie się zaopiekowanym przez ludzi, którzy dzielą się miłością bezwarunkową.

Brałam wcześniej udział w różnych kręgach pieśni od serca. Za każdym razem bardzo pomagało mi to otworzyć serce i poczuć się zaopiekowana w bezpiecznej przestrzeni, z ludźmi, którzy chcą dzielić się między sobą miłością bezwarunkową - mówi Beata, mieszkanka Wrocławia.

Inni uczestnicy przychodzą na wydarzenia ze względu na dobrą zabawę w czasie wydarzeń organizowanych przez Slavic Year. Mogą tutaj spotkać się ze swoimi znajomymi i wspólnie przyjemnie spędzić czas.

Zawsze na wydarzeniach Slavic Year jest dobra zabawa oraz atmosfera. Jest to też miejsce, w którym spotykam moich znajomych, którzy również regularnie przychodzą. Jeszcze bardziej wspiera to atmosferę zabawy i współpracy, ponieważ nie jesteśmy dla siebie obcy. Podczas dzisiejszego wydarzenia bawiłem się bardzo dobrze. Było dynamicznie i nastrojowo. Niektóre pieśni były ukierunkowane na przeżycie czegoś. Nie była to tylko sielanka i zabawa, lecz również miejsce na pewną refleksję - twierdzi Marcin, mieszkaniec Wrocławia.

Slavic Year to wrocławski kolektyw społeczno-artystyczny, który od 2024 roku tworzy świeckie Miejskie Obrzędy Pieśniowe jako formę współczesnej duchowości. Ich działania wyrastają z potrzeby budowania wspólnoty, odzyskiwania tradycji i tworzenia przestrzeni, w której pieśń staje się narzędziem więzi.

Organizują cykliczne wydarzenia. Są to między innymi "Przywitanie Wiosny na Kleczkowie", "Zaślubiny z Rzeką Odrą" oraz "Lato na Wyspie Słodowej". Wydarzenia oparte są na wspólnym śpiewie. Ważne jest tutaj doświadczanie bycia razem.

Kolektyw tworzy śpiewniki, podcasty i filmy, dokumentując obrzędy i rozwijając dostępne, inkluzywne formy rytuału w przestrzeni miejskiej.
Slavic Year to ruch, który przywraca obrzędowość jako praktykę społeczną i wierzy, że wspólna pieśń ma moc łączenia ludzi.

Projekt "Slavic Year: Katarzynki Nadodrzańskie" współorganizowany został w ramach Programu Mikrogranty. Partnerami były: Klub Pod Kolumnami, Strefa Kultury Wrocław i Slavic Year.