Matka Boska Zielna: Kiedyś Słowianie oddawali cześć bogini Mokoszy
Piękna kobieta i wyjątkowa bogini
Szczególną czcią dawni Słowianie obdarzali Mokosz, która była boginią dostatku, patronką kobiet i dobrych plonów. Czczono ją szczególnie w połowie sierpnia. Mokosz uznawano za symbol nowego życia i wszystkiego, co wyrasta z wilgotnej gleby. Sama również była płodna niczym wiosenna ziemia.
Boginię przedstawiano, jako piękną kobietę z długimi warkoczami. Długie włosy były uznawane przez dawnych Słowian za oznakę piękna, młodości, witalności, zdrowia i dostatku.
Połowa sierpnia to czas, w którym plony ziemi w większości są już zebrane. Ludzie w tym czasie dziękowali bogom za urodzaj ziół, zbóż, kwiatów. W dawnej kulturze Słowian, której wiele przejawów odnajdujemy także w czasach po chrystianizacji, szczególnie ważne były konopie i len. Te rośliny symbolizowały dostatek, zdrowie, długie życie, urodzaj, zabezpieczenie przed złem.
Obok wierzeń w ich właściwości magiczne, cieszyły się ogromnym znaczeniu gospodarczym i leczniczym. Z nasion wyciskano olej, a z łodyg otrzymywano włókna do tkanin i sznurów, do wyrobu których Słowianie używali "międlicę", będącą ich jednym z podstawowych narzędzi.
Na przełomie XIX i XX wieku konopie były powszechnie uprawiane w Polsce i stanowiły jedną z głównych roślin hodowlanych.
Wpływ Mokoszy można dostrzec w kulcie chrześcijańskim, szczególnie w święcie Matki Boskiej Zielnej, które obchodzone jest przez katolików 15 sierpnia. Wierni przejęli niektóre elementy związane z Mokoszą i jej kultem płodności.
Kiedy obchodzimy Święto Matki Boskiej Zielnej 2025?
Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny obchodzone jest 15 sierpnia. To jedno z najstarszych świąt maryjnych, jakie przypadają w całym roku liturgicznym. Jego początki sięgają V wieku, kiedy w ten sposób czczono wstąpienie do nieba Matki Boskiej z całą duszą i ciałem.
To święto nierozerwalne związane jest z naturą i czasem, gdy wydała już niemal wszystkie plony. W podziękowaniu za urodzaj, wierni do dziś przynoszą do kościołów wiązanki kwiatów i ziół, aby je poświęcić. Wierząc, że dzięki temu te rośliny zyskują szczególnych mocy.
