Największa jaskinia świata. Geologiczny cud Wietnamu
Wietnamska dżungla kryje tajemnice, o jakich nie śniło się nawet najbardziej zapalonym odkrywcom. W 1991 roku prosty rolnik, szukając schronienia przed ulewą, natrafił na wejście, które przez lata pozostawało zagadką. W ten sposób odkryto największą naturalną jaskinię na Ziemi – Sơn Đoòng.
Odkrycie przez przypadek
W 1991 roku Hà Khanh, mieszkaniec prowincji Quang Binh, przemierzał gęsty las wietnamski w poszukiwaniu drewna. Gwałtowna burza zmusiła go do szukania schronienia. Wśród zarośli natknął się na ciemny, szeroki otwór w skale.
Wnętrze jaskini wydawało się bezkresne, a huk płynącej wody i chłód powietrza robiły wrażenie. Khanh nie zapuścił się głęboko – nie miał pojęcia, że właśnie stanął u progu geologicznego cudu.
Przez kolejne lata jaskinia pozostawała tajemnicą. Khanh wspominał o niej tylko jako o wielkiej, niebezpiecznej grocie.
Dopiero w 2006 roku, gdy region odwiedzili brytyjscy speleolodzy, opowiedział im o swoim odkryciu. Próby odnalezienia wejścia zakończyły się niepowodzeniem – dżungla skutecznie ukryła swoje sekrety. Dopiero w 2009 roku Khanh zdołał ponownie odnaleźć jaskinię i poprowadził tam profesjonalny zespół badaczy.
Gigantyczne rozmiary i unikalna budowa
Sơn Đoòng okazała się zjawiskiem na skalę światową. Jej długość przekracza 5,5 kilometra, a w najwyższym miejscu strop sięga aż 244 metrów – tyle, ile mierzy czterdziestopiętrowy wieżowiec. W najszerszych fragmentach jaskinia osiąga 91 metrów szerokości, co pozwoliłoby ustawić obok siebie nawet czterdzieści samolotów pasażerskich Boeing 777.
To jednak nie tylko rozmiar czyni ją wyjątkową. Wewnątrz Sơn Đoòng powstał osobny świat – przez ogromne otwory w sklepieniu wpada światło słoneczne, umożliwiając rozwój bujnej roślinności.
W niektórych miejscach panuje tak duża wilgotność, że tworzą się chmury, a mgła unosi się nad podziemnym lasem!
Ekosystem ukryty pod ziemią
Jaskinia Sơn Đoòng to nie tylko pustka skalna, ale prawdziwy ekosystem. W jej wnętrzu odkryto liczne gatunki nietoperzy, owadów i pajęczaków, z których część może być nieznana nauce. Roślinność, która wyrosła pod ziemią, tworzy unikalny krajobraz – wysokie paprocie, drzewa i mchy pokrywają skalne ściany i dno jaskini.
Przez środek jaskini płynie rzeka, która podczas pory deszczowej gwałtownie przybiera na sile. Woda rzeźbiła korytarze przez miliony lat, tworząc stalaktyty i stalagmity o imponujących rozmiarach. W niektórych miejscach formacje skalne osiągają ponad 70 metrów wysokości.
Wnętrze jaskini jest tak rozległe, że w jej głębi powstają własne mikroklimaty – różnice temperatur i wilgotności są wyczuwalne już po kilku minutach marszu.
Odkrycie dla świata i eksploracja
Po ponownym odkryciu w 2009 roku Sơn Đoòng natychmiast przyciągnęła uwagę naukowców i miłośników przygód z całego świata. Brytyjskie Stowarzyszenie Badań Jaskiniowych przeprowadziło pierwsze pomiary i udokumentowało niezwykłe wnętrze. Wyniki badań potwierdziły, że jest to największa znana jaskinia na świecie pod względem objętości.
W 2013 roku jaskinię otwarto dla turystów, ale dostęp jest ściśle ograniczony. Rocznie tylko kilkaset osób może wziąć udział w specjalnie organizowanych ekspedycjach, które trwają kilka dni i wymagają doskonałej kondycji fizycznej. Każda wyprawa odbywa się pod czujnym okiem przewodników i naukowców, by nie zakłócić delikatnej równowagi ekosystemu.
