Opuszczony szpital psychiatryczny w Katowicach. Mroczna tajemnica
Opuszczony budynek wygląda, jakby zatrzymał się w nim czas… albo coś w nim zostało. Zrujnowane korytarze, ślady po dawnych pacjentach, mrok i niepokój – to wszystko czeka tuż za progiem. Zajrzyj do wnętrza tej upiornej placówki. Tylko na własną odpowiedzialność. Podobno dzieją się tutaj niewyjaśnione rzeczy. My - weszliśmy do środka.
Opuszczony szpital w Katowicach przyprawia o dreszcze. Zdjęcie ilustracyjne.
Opuszczony szpital straszy w Katowicach. Powstał na początku poprzedniego wieku
Na ul. Janusza Korczaka 27 w Katowicach, w dzielnicy Szopienice, znaleźć można interesujący przykład historyzmu w śląskiej architekturze. Znajdujący się tam dawny szpital miejski z oddziałem psychiatrycznym (łatka „szpitala psychiatrycznego" przylgnęła do niego jeszcze przed zamknięciem, po zmianie nazwy) został wybudowany w latach 1906-1908 i należał do spółki przemysłowej Georg von Giesches Erben.
Czujne oko wychwyci, że budynek szpitala kojarzyć się może z niezwykłą zabudową zabytkowych dzielnic Nikiszowca i Giszowca. To dobry trop, ponieważ dzielą one ze szpitalem architektów, Georga i Emila Zillmannowie. Zostali oni poproszeni o zaprojektowanie go na dwusetną rocznicę działalności spółki.
Swojego czasu dookoła budynku roztaczał się spory ogród, a sam szpital cieszył się renomą bardzo nowoczesnej placówki. Utrzymywał się jeszcze po II wojnie światowej, został jednak zamknięty po budowie nowego centrum psychiatrii. Jeszcze jakiś czas temu podjęto próbę remontu, która jednak nie zakończyła się sukcesem.
Obecnie budynek szpitala stoi zupełnie opuszczony i w żadnym stopniu nie przypomina siebie ze złotego okresu funkcjonowania. Wejdź z nami do środka i zobacz, co można tam znaleźć.
Spacer korytarzami opuszczonego szpitala. Krajobraz rodem z horroru
Spacerując po wnętrzu opuszczonego szpitala psychiatrycznego w Katowicach ciężko się nie wzdrygnąć, jako że budynek w obecnych czasach wygląda jak gotowa scenografia horroru. Puste, ceglane korytarze przypominają o minionej chwale, w okiennicach brak szyb, na chłodnej posadzce walają się fragmenty ścian i śmieci.
Gdzieniegdzie znaleźć można pozostałości po przypadkowych odwiedzających w postaci napisów i rysunków na ścianach. Obok jednego z nich ciężko przejść obojętnie. Namalowane czerwonym kolorem hasło „Uważaj na ciała" skutecznie przyprawia o dreszcze.
Czy budynek doczeka się kiedyś renowacji? Na razie nic na to nie wskazuje, wciąż jednak stanowi interesujący, mniej znany punkt na mapie miasta.
