Papież, który nie znał swojego ojca. Historia Klemensa VII
Wielkanoc to czas radości i pokoju… ale nie dla wszystkich. W 1478 roku papież Sykstus IV wraz z rodem Pazzich uznał, że to idealny moment na zamach! Celem był Wawrzyniec Medyceusz, władca Florencji. Plan był prosty: pozbyć się Medyceuszy i wstawić na ich miejsce papieskiego siostrzeńca, Girolamo Riario. Jednak coś poszło nie tak.
Papież Klemens VII
Spisek Pazzich
Gdy 26 grudnia 1476 roku zginął tragicznie Galeazzo Maria Sforza, dziadek królowej Bony Sforzy d'Aragony i sojusznik Wawrzyńca Wspaniałego, otworzyło to Pazzim drogę do zgładzenia Wawrzyńca Medyceusza. Spisek przygotowali razem z papieżem Sykstusem IV.
"To skandal". Nagrała to co działo się przed paczkomatem. Mamy komentarz Inpostu
Początkowo zamach planowano przeprowadzić w wiejskim pałacyku Medyceuszy. Okazją do tego było powitanie papieskiego krewnego – Rafaele Sansoniego Riaria. Okazało się jednak, że w pałacyku znajdował się tylko jeden z braci – Julian Medyceusz. W związku z tym realizację morderczego planu przesunięto o kilka godzin. Dokonano go w katedrze w florenckiej.
Sykstus IV, mimo że wiedział o przygotowaniach do zamachu i w nich uczestniczył, twierdził, że wolałby znaleźć jakiś inny sposób na odsunięcie Medyceuszy od władzy. Ród Pazzich obstawał przy swoim i uważali, że zabójstwo Wawrzyńca oraz Juliana to jedyny sposób na przejęcie władzy we Florencji przez Girolamo Riario – papieskiego siostrzeńca.
Do zamordowania braci Medyceuszy został wyznaczony Giovanni Montesicco, jednak z uwagi na fakt, że akcję chciano przeprowadzić we florenckiej katedrze, odmówił on udziału w spisku, gdyż uznał, że kościół to miejsce święte i nie godzi się, by kogokolwiek w nim zabijać. W takim wypadku do akcji wkroczyło dwóch księży. Zaatakowano obydwu braci Medyceuszy. Brat Wawrzyńca Wspaniałego, Juliana zasztyletowana, a Wawrzyńca, któremu udało się schronić w zakrystii, raniono.
Fiasko zamachu
Koniec końców cały zamach się nie powiódł. Nie udało się zastąpić Medyceuszy papieskimi krewnymi. Część spiskującego z papieżem Sykstusem IV rodu Pazzich zostało zamordowanych, a część wygnanych. Co ciekawe, od śmierci został uratowany przez Wawrzyńca Wspaniałego siostrzeniec papieża Sykstusa IV, Riario, który przysiągł mu, że nie brał udziału w spisku.
W konsekwencji stłumienia spisku zginęli również duchowni. W odpowiedzi papież Sykstus IV ekskomunikował Wawrzyńca Wspaniałego, a Florencję obłożył interdyktem.
Ostatecznie papież skłonił króla Neapolu Ferdynanda I (pradziadka królowej Bony Sforzy d'Aragony od strony matki) do ataku na Florencję. Wawrzyńcowi Wspaniałemu udało się jednak skłonić Ferdynanda I do wycofania wojsk i zawarcia pokoju.
Bękart papieżem
W miesiąc po tych tragicznych wydarzeniach, 26 maja 1478 roku, przyszedł na świat nieślubny syn zamordowanego Juliana Medyceusza. Na cześć ojca otrzymał imię Guilio Zenobi. W 1513 roku otrzymał od swojego kuzyna Leona X kreację kardynalską i został nominowany arcybiskupem Florencji. Papieżem został po śmierci Hadriana VI (papież ten pochodził z Niderlandów i był ostatnim papieżem nie-Włochem, aż do czasu wyboru na papieża Karola Wojtyły, który był Polakiem).
Pontyfikat Klemensa VII przypadł na niespokojne czasy. Mowa tutaj o Sacco di Roma, czyli złupieniu Rzymu przez wojska cesarza Karola V Habsburga.
13 kwietnia 1519 roku urodziła się przyszła królowa Francji – Katarzyna Medycejska, która krótko po narodzinach straciła oboje rodziców. Opiekę nad sierotą przejął najpierw Leon X, a gdy zmarł w 1521 roku, opiekunem Katarzyny został Klemens VII. To on wyswatał 15-letnią podopieczną z synem króla Francji, Franciszka I Walezjusza – Henrykiem II Walezjuszem. Chciał w ten sposób poprawić stosunki Francji z Florencją.
Sprawa Henryka VIII Tudora
Klemens VII miał także unieważnić małżeństwo króla Anglii – Henryka VIII Tudora z ciotką cesarza Karola V Habsburga – Katarzyną Aragońską. Papież pamiętając zatarg z cesarzem i to, co go spotkało podczas Sacco di Roma, nie zgodził się na unieważnienie tego małżeństwa. Obawiał się reakcji cesarza. W konsekwencji Henryk VIII Tudor zerwał stosunki ze Stolicą Apostolską, czyniąc z siebie głowę Kościoła anglikańskiego.
Skutkiem tej decyzji było wygnanie Katarzyny Aragońskiej z dworu i rozdzielenie jej z córką – Marią I Tudor.
Pontyfikat papieża Klemensa VII nie należał do łatwych. Trzeba do tego jeszcze dodać, że nie było mu dane poznać ojca, gdyż urodził się jako pogrobowiec.
Bibliografia:
· Marcello Simonetta, Tajemnica Montefeltra. Intrygi dworskie. Od spisku Pazzich do powstania Kaplicy Sykstyńskiej, Poznań 2021.
· Robert J. Knecht, Walezjusze. Królowie Francji 1328-1589, Kraków 2020.
· Amy Licence, Kobiety Henryka VIII, Kraków 2020.
